&referer=" WIDTH="0" HEIGHT="0" BORDER="0" ALIGN="LEFT" ALT="">


APRIL


Vredesakkoord Noord-Ierland

BELFAST - Euforie in Noord-Ierland, waar op Goede Vrijdag een historisch vredesakkoord wordt bereikt.

Na zenuwslopende onderhandelingen onderschrijven acht politieke partijen dit akkoord, dat een einde moet maken aan dertig jaar sektarisch geweld in deze provincie onder Brits bestuur.

Het 65 pagina's dikke document voorziet onder meer in de oprichting van een 90 leden tellend parlement in Noord-Ierland, dat per definitie door de protestantse meerderheid zal worden gedomineerd. Een Noord-Zuid-orgaan met vertegenwoordigers uit zowel Noord-Ierland als de republiek Ierland is weer van belang voor de katholieken omdat dit als tegenhanger van het parlement kan gaan fungeren.

Het akkoord is een eclatant succes voor de Britse premier Tony Blair, die de afgelopen maanden samen met zijn minister voor Noord-Ierland Mo Mowlam en zijn Ierse ambtsgenoot Bertie Ahern het vredesproces weer op de rails wist te krijgen. Ook de Amerikaanse president Bill Clinton speelt een cruciale rol; hij blijkt voor een doorbraak in de onderhandelingen te hebben gezorgd.

Sinn Fein-leider Gerry Adams stelt dat, hoewel zijn partij van harte met het akkoord instemt, hij blijft streven naar hereniging van Noord-Ierland met de republiek Ierland.

De protestanten maken direct een gebaar van goede wil door tijdens de traditionele Oranjemars in Belfast, die de afgelopen jaren op een veldslag uitliep, de katholieke wijk te mijden.

De militante leider van de Democratic Unionist Party, dominee Ian Paisley, start een campagne tegen het akkoord. Zijn partij deed niet mee aan de vredesonderhandelingen.

Hoewel de achterban van de grootste unionistische partij UUP meent dat haar voorman David Trimble Noord-Ierland heeft verkocht aan "terroristische, katholieke republikeinen", geeft deze onverwacht toch haar fiat aan het akkoord.

In de hoop de steun te winnen van het verboden Ierse Republikeinse Leger, de IRA, laat de Ierse regering negen IRA-leden vrij. De IRA is echter vooralsnog niet van plan om haar wapens in te leveren, ondanks het feit dat in het vredesakkoord wordt gesproken over de ontwapening van alle paramilitaire groeperingen binnen twee jaar. De Britse regering reageert furieus.

De politieke vleugel van de IRA, Sinn Fein, schaart zich als één man achter het Goede Vrijdag-akkoord. Wel stelt leider Gerry Adams dat zijn partij blijft streven naar hereniging met de republiek Ierland. Ook binnen de IRA wordt het akkoord voorzichtig omarmd.

Tijdens een referendum zeggen de Noord-Ieren massaal 'ja' tegen het vredesakkoord. Daarnaast stemt 94 procent van de bewoners van de republiek Ierland voor het schrappen van de grondwettelijke aanspraak op Noord-Ierland.



HET JAAR 1998

Januari
Februari
Maart
April
Mei
Juni


Juli Augustus September Oktober November December

Sportjaar 1998

Spraakwater 1998

Overleden in 1998





© 1998 De Telegraaf-i / Dagblad De Telegraaf