"Het gedrag van particuliere beleggers en institutionele beleggers zal nogal verschillen", denkt drs. Nico Veer, directielid van vermogensbeheerder Veer Palthe Voûte in Gouda. "Institutionele beheerders belegden natuurlijk al langer in heel Europa. Particulieren zullen dat, naar ons idee, slechts geleidelijk meer gaan doen. Maar zij krijgen te maken met wellicht een achterstand in informatie en meestal vrij hoge kosten, zoals bijvoorbeeld dubbele provisie. Daar moet eerst duidelijkheid over komen."

Theorieën dat veel geld uit Nederland zou vloeien naar andere Europese landen kan Veer niet onderschrijven. "Men denkt, geloof ik, dat iedereen meteen in aandelen zal gaan beleggen maar dat hoeft niet. Wij verwachten veel belangstelling van Amerikanen, die juist in Europese obligaties willen gaan beleggen. Eindelijk is er, door het ontstaan van een grote liquide markt in euroleningen zonder afzonderlijke valutarisico's, een behoorlijk alternatief voor de enorme Amerikaanse kapitaalmarkt", aldus Veer.

"En zij zien natuurlijk ook dat de euro in ieder geval voorlopig een mooie sterke munt is en blijft, terwijl de dollar waarschijnlijk wat gaat dalen vanwege het oplopende tekort op de lopende rekening. Maar Euro-land heeft juist een aanzienlijk overschot op de lopende rekening van circa $100 miljard. Dat betekent dus hoogstwaarschijnlijk dat de euro ten opzichte van de dollar stijgt."

Veer signaleert een reeds bestaande maar waarschijnlijk nog groeiende tweedeling tussen de ontwikkeling van de koersen van kleinere lokale ondernemingen (de zogenaamde 'small caps') en de grote internationaal werkende ondernemingen (de 'large caps'). "Wat grote beleggers willen is liquiditeit", legt hij uit. "Ze willen een groot aantal aandelen kunnen kopen of verkopen zonder de markt te verstoren en hun posities kunnen afdekken met opties of termijncontracten. Voor die liquiditeit betalen ze graag een extra premie. Niet voor niets zie je grote bekende ondernemingen met een koers-winstverhouding van 30, terwijl je daarnaast prima kleinere lokale ondernemingen ziet met een koers-winstverhouding van slechts 6. Dat is overigens een fenomeen dat niet alleen voor Nederland geldt, maar voor alle Europese landen en in iets mindere mate ook voor de VS."

Enkele Europese landen betalen de pensioenen van hun ambtenaren nu nog uit hun begrotingen maar gaan daar straks enorme pensioenfondsen voor oprichten. Die gaan deels natuurlijk beleggen in aandelen, zodat er miljarden naar de beurzen stromen. "Maar dat betekent niet dat je voortaan nu maar risicoloos kan beleggen in de grote fondsen," waarschuwt Veer. "Want hier geldt ook een omgekeerd effect: als plotseling de prestaties van zo'n grote onderneming tegenvallen, stapt iedereen er tegelijk uit en volgt een koersval. Kijk maar naar Kon. Olie, naar Coca-Cola en Ericsson. Het is dus bepaald niet zo dat de euro beleggen eenvoudiger maakt."

De vergrote euromarkt zal volgens Veer ook leiden tot een voortzetting en waarschijnlijk intensivering van het proces van overnames en fusies. "We leven in een tijd van herstructurering, schaalvergroting en kostenbesparing. Dat is allemaal het gevolg van het moderne streven naar 'shareholder value'; het plezieren van de aandeelhouders. In de VS was dat al langer gaande, hier komt het meer en meer."