&referer=" WIDTH="0" HEIGHT="0" BORDER="0" ALIGN="LEFT" ALT=""> De Telegraaf-i [] AutoRAI 1999


In deze special:

Over de AutoRAI 99
Wie toont wat?
Snuffelen aan een auto
De virtuele auto
De super-mini's
Over de dealers
De invloed van de euro
Vrouwen in een mannenwereld
Uitslag koplampenspel
Diverse nieuwtjes

VROUWEN IN EEN MANNENWERELD

door Ellen van Gilst

De autowereld wordt hoofdzakelijk bevolkt door mannen. Het (ver)kopen van een auto is meestal een mannenaangelegenheid. Toch zijn er ook vrouwen, zij het weinig in aantal, die zich goed staande kunnen houden in die branche. Vaak zijn ze jong en enthousiast en betrokken bij hun vak. Niet zeklden in de autowereld opgegroeid, maar niet altijd bewust daar voor gekozen. Dat bleek uit gesprekken met een drietal vrouwen die zich uitstekend thuis voelen in de wereld van benzine, banden en bpm.

Ellen Welling (31) is bedrijfsleider bij de officiële Hyundai-dealer in Heerlen. "Ik ben met auto's opgegroeid, omdat mijn vader een garage had. Ambieerde echter nooit om daar te gaan werken. Ik heb HEAO communicatie gedaan en ben na mijn studie naar Nieuw-Zeeland vertrokken, waar ik op een sportcomplex werkte. Toen ik in Nederland terugkwam vroeg mijn vader of ik in de zaak wilde komen werken. Zo niet, even goede vrienden".

Sinds 1996 leidt Ellen het bedrijf zelfstandig. "Ik kan de dagelijkse leiding combineren met de verkoop. Een flexibele opstelling is daarbij wel nodig. Desnoods spring ik in. Een enkele keer is me gevraagd of er wel een verkoper aanwezig was, maar eigenlijk is het nooit een probleem wanneer potentiële kopers door mij worden geholpen. Ik denk dat mijn enthousiasme daarbij een rol speelt. Een keer gebeurde het dat een mannelijke klant toen hij mij zag, zei:'Even mijn haar goed doen'".

Vrouwen hebben bij de aankoop van een auto zeker een vinger in de pap ondervindt Ellen. "Echtparen kunnen bakkeleien over de kleur, maar meestal heeft de vrouw het meeste te vertellen. Zij willen eerder weten wat een auto kost en kijken meer naar details. Een man reageert veel impulsiever, vindt een auto gauw mooi, maar het hangt er wel vanaf wie er het meeste in gaat rijden".

'AutoFemme' is een club voor vrouwen in de autobranche, die vier keer per jaar bijeenkomt. "In december ben ik er voor het eerst naar toe geweest. We waren met een 'man' of vijftien. Het aardige van zo'n meeting is, dat je ervaringen kan uitwisselen".

De Audi/VW dealer in Emmen is bezig om op een nieuw computersysteem over te gaan. Crista de Vries (27), sinds 1997 bedrijfsleider, manager en directeur, heeft het er druk mee. "Ik hoef geen computer-expert te worden, maar wil wel dit automobielbedrijf goed kunnen leiden. Toen ik hier kwam moest ik stiekem op de achterkant van een auto kijken welk type het was. Dat is nu wel anders. Tot mijn drie-en-twintigste heb ik overigens zelf geen auto gehad. Ik was bij voorbaat al de 'bitch', maar nu ben ik volledig geaccepteerd. Men verwacht niet dat een vrouw een positie zoals die van mij inneemt, maar het overgrote deel van de mensen pakt het soepel op. Mijn geslacht en leeftijd zijn soms een voordeel, soms een nadeel. Mijn partner werkt hier trouwens op de receptie."

Wat auto-aankopen betreft maakt Crista een verschil tussen zakelijke en particuliere transacties. Maar ook tussen man en vrouw. "Een man klets je zo een sportauto in. Een vrouw vindt die vaak te klein, te duur, denkt aan de wegenbelasting. Onderschat niet de invloed vat een vrouw als er een auto moet worden gekocht. Ook zie je steeds meer dat een vrouw alleen binnenkomt om een auto aan te schaffen. Dat is dan meestal zakelijk".

Ook Mieke Sjerps is nog jong. Zij is vierentwintig en sinds 1997 mede-eigenaar van het gelijknamige garagebedrijf in Oosterblokker. Doordat de vestiging niet zo groot is, is ze ook betrokken bij de autoverkoop.

"Mijn vader heeft het bedrijf achttien jaar geleden opgericht. De hele familie was eigenlijk al jong betrokken bij auto's. Toch heb ik er vroeger nooit over gedacht om in de branche te stappen. Ik wist gewoon niet wat ik wilde. De beslissing om mijn vader in het bedrijf te gaan helpen, viel na het overlijden van mijn moeder. Ik werd overgehaald om in de zaak te gaan werken en ben nu niet meer weg te krijgen".

Als vrouw moet je je toch meer bewijzen, denkt Mieke. "Bij een bank bijvoorbeeld heb ik het gevoel dat ik niet serieus wordt genomen. Maar dat er bijna geen vrouwen in deze branche werken, maakt het allemaal wel leuker. Je moet wel verstand van zaken hebben anders kan je het vergeten. Ondanks dat ik jong en vrouw ben word ik door klanten en personeel geaccepteerd. Ik denk dat het in een groter bedrijf moeilijker is om je als vrouw staande te houden".

Ellen, Crista en Mieke zijn geen van drieeën geschoold op het gebied van auto's. Zij denken ook niet dat dat echt nodig is.

Mieke: "Ik ondervind het niet als een nadeel dat ik geen auto-opleiding heb gehad. Ik heb er aan gedacht om naar het IVA in Driebergen te gaan, maar ik kan niet zo lang uit het bedrijf weg. Als ik een erg technische uitleg moet geven dan haal ik er iemand uit de werkplaats bij. Vorig jaar organiseerde ik een cursus 'Pech onder weg' voor uitsluitend vrouwen. Het was een enorm succes. Voor het technische gedeeltehad ik mannen aangetrokken."

"Nog nooit heb ik het als een gebrek gevoeld, dat ik geen technisch inzicht heb. Komt er een klant die onder de motorkap kijkt en hij vertelt mij hoe mooi dat is, beaam ik dat. Is er een erg technische vraag dan speel ik die door naar de deskundige ", zegt Ellen.

Crista heeft een lerarenopleiding wiskunde/informatica gevolgd. Als tweede studie onderwijs-technologie. "In mijn functie zijn er veel raakvlakken met de studies die ik heb gevolgd. Ik heb mensen om mij heen waar ik op kan bouwen, dus als er iets technisch aan de orde komt, laat ik de chef van de werkplaats opdraven. Ik zou wel vrouwelijke monteurs willen hebben".Daarbij tekent Crista aan, dat mannen best het vieze en koude werk mogen doen. "Ik ruim daarentegen de koffiekopjes op".