Vechten tegen storm van de eeuw

'The Perfect Storm'

door Eric Koch

LONDEN - Bijna wellustig bekijkt de weerman de satellietbeelden, voor hij zijn waarschuwingen de wereld inzendt. Drie orkanen worden aangezogen door een depressiegebied voor de kust van Boston. Hun botsing zal de storm van de eeuw opleveren. Terwijl hun plaatsgenoten, schuilend voor het noodweer, angstig de radioberichten volgen, probeert de bemanning van het vissersschip Andrea Gail uit Glouchester letterlijk het hoofd boven het woedende water te houden. Hun gedoemde strijd, zoals beschreven in de bestseller 'The Perfect Storm', levert spectaculaire beelden op in de gelijknamige nieuwe film van Wolfgang Petersen. Met een opmerkelijk bioscoopresultaat: Amerika liep uit voor een film waarin hoofdrolspelers George Clooney en Mark Wahlberg het einde niet halen.

Het visserschip Andrea Gail is een speelbal van metershoge golven
in 'The Perfect Storm'.

Iets om trots te zijn, vindt regisseur Petersen, die twintig jaar eerder het water indook voor zijn bewonderde duikbootavontuur 'Das Boot'. "Wij kwamen dezelfde week uit als 'The Patriot', een heldhaftig verhaal waarin superster Mel Gibson de Engelse bezetters het toekomstige Amerika uitjaagt. Onze film was in alle opzichten anders: een verhaal over gewone, hardwerkende vissers, dit ten onder gaan bij het uitoefenen van hun vak. En toch koos het veruit het meeste publiek voor 'The Perfect Storm'. Dat moet een belangrijke boodschap zijn voor Hollywood. De toeschouwers eisen niet perse een happy end: voor tragiek is ook plaats. Het leven gaat door, geeft 'The Perfect Storm' aan. Boten vergaan, bemanningen verdrinken, maar vissers zullen blijven uitvaren."

Die cyclus kent Glouchester al sinds het begin van de zeventiende eeuw. "Alleen al uit die plaats zijn sinds 1623 ruim 10.000 vissers omgekomen", vertelt Petersen. "Zoveel mensen uit zo'n kleine gemeenschap! Vissers hebben het gevaarlijkste beroep van de wereld. Hoe hun harde leven er uitziet, wordt in het boek van Sebastian Junger fascinerend beschreven. Dat wilde ik in beeld brengen. Niet voor niets duurt het in de film ruim drie kwartier voor de wind opsteekt. De alledaagse werkelijkheid van die vissersgemeenschap vond ik minstens net zo boeiend om te laten zien als die bijzondere storm."

Kapitein George Clooney probeert zijn schip en zijn bemanning boven water te houden.

Maar omdat er zonder perfecte storm geen film was, moest Petersen eerst een paar maanden wachten op de proefbeelden van het befaamde special effectsbedrijf ILM. "Wat 'The Perfect Storm' laat zien, is nog nooit vertoond", verklaart de Duitse regisseur van onder meer 'Air Force One', 'In the line of fire' en 'Outbreak'. "In 'Titanic' werden bij wijze van spreken via computers op de achtergrond wat extra passagiers toegevoegd, maar hier moest je werkelijke golven zien, zo hoog als flatgebouwen. Ik kan me nog mijn opluchting herinneren toen ik die eerste beelden zag. Een angstaanjagende watermassa was het en ik wist op dat moment dat we een film hadden."

Met special effects kon een hoop worden gesuggereerd, maar om de realiteit over te brengen moesten George Clooney en Mark Wahlberg (net terug uit de woestijn van 'Three Kings') en de overige bemanningsleden van de Andrea Gail toch het water op. Het werd de zwaarste opnameperiode van Petersens carrière. "Vooral voor de acteurs. Op volle zee met 150 pond zware zwaardvissen zeulen is geen pretje. Veel slaap kregen ze ook niet. En dan hebben we het nog niet eens over die waterhozen die ze wekenlang te verduren kregen. Dit was geen film voor Hollywood-watjes."

In dat opzicht was vooral George Clooney, die de kapiteinspet opzette nadat Mel Gibson voor 'The Patriot' had gekozen, een aangename verrassing voor Petersen. "Een fantastische man, in alle opzichten. In 'One fine day' en 'Out of sight' had ik hem gezien als elegante erfgenaam van Cary Grant. Maar ook de aardsheid van de schipper uit 'The Perfect Storm' kon hij perfect overbrengen. Laten we eerlijk zijn: tekst heeft hij nauwelijks tot zijn beschikking. Maar in zijn uitstraling brengt hij alles over van die man: zijn obsessie, maar ook zijn zorg voor zijn bemanning."

Diane Lane hoopt op een nieuwe toekomst met haar verloofde Mark Wahlberg.

Dat realisme was voor Petersen hoofdzaak. "Ik wilde recht doen aan die vissers, aan de bevolking van Glouchester. Zoals Junger dat had gedaan in zijn boek. Dat heb ik de inwoners van Glouchester voorgehouden, toen ze die karavaan uit Hollywood wat wantrouwig zagen aankomen. Ook in dat opzicht waren Clooney, Wahlberg en de anderen van grote waarde. Zij hielden zich niet afzijdig, maar sloten vriendschap met de mensen daar. Mark Wahlberg heeft weken gelogeerd in 'The Crows Nest', waar zijn personage bij zijn moeder woonde."

"Ik heb in zijn kamertje mogen slapen", vertelt Mark Wahlberg. "Heel bijzonder en een reden temeer je uiterste best te doen om zo authentiek mogelijk je rol te spelen. Daarom ben ik een week met een vissersboot mee geweest. Ze wisten niet wat ze van me moesten verwachten; ik had het gevoel dat ze dachten dat ik me per helikopter zou laten afzetten om wat videobeelden te maken. Maar ik wilde ervaren wat zij meemaakten op zee. Nou, dat heb ik geweten. Gesloopt was ik na die week."

Voor andere aspecten van het leven in Glouchester hoefde hij minder onderzoek te doen. Wahlberg werd zo'n dertig kilometer verderop geboren, in Dorchester. Ook zo'n kleine gemeenschap, vertelt Wahlberg, met al net zo weinig mogelijkheden. "Het enige verschil is dat jongeren in Glouchester gaan vissen en in Dorchester op roof uitgaan of rotzooi trappen." In zijn jeugd stond Wahlberg verschillende keren voor de rechter. "Daar werd de basis gelegd voor zijn acteercarrière", zegt hij grijnzend. "Hij was mijn eerste kritische publiek. Ik moest hem wijsmaken dat ik onschuldig was. Zoals mijn moeder maar moest geloven dat ik het niet had gedaan, maar een verkeerd vriendje."

Met die oude kameraden gaat hij nog altijd om. "Als ze tenminste op vrije voeten zijn", zegt Wahlberg cynisch. Hij probeert regelmatig naar zijn geboorteplaats te gaan. "Lekker weer bij mijn moeder eten", zegt hij. De kroeg mijdt hij. "Dat draait toch op knokken uit." Maar hij probeert wel met jongeren te praten. Zoals binnenkort tijdens een bijeenkomst in een nieuw recreatiecentrum dat hij heeft helpen financieren. "De situatie voor de jeugd is er alleen maar slechter op geworden", vertelt hij. "Met anderen probeer ik jongeren te laten zien dat je toch los kunt maken van die negatieve invloeden."

Muziek was indertijd voor Wahlberg een opstap naar een beter leven. Liever dan op school zitten stond hij met kameraden op straathoeken te rappen. Op zijn dertiende werd hij door een scout ontdekt. Als Marky Mark was hij heel populair, toen hij werd benaderd voor een rol als blanke rapper in 'Sister Act II'. Liever dan in 'zo'n onzinfilm' speelde hij een jongeman met problemen in 'Renaissance Man'. "Regisseuse Penny Marshall was een lekker nuchter type, iemand van mijn achtergrond. Ze gaf mij een rol waar ik mijn tanden in kon zetten. En daarna was ik verkocht."

Toen Wahlberg kenbaar maakte dat hij van acteren zijn beroep wilde maken, werd hij in zijn gezicht uitgelachen. "Weer zo'n popster die zo nodig op het witte doek moest, hoorde ik ze denken. Ik heb alle regisseurs beloofd dat ik alles zou doen om hun respect te verdienen." Hij lacht. "Daar word ik nu nog voor gestraft. Als er iemand in een film klappen op moet lopen, vragen ze mij. In 'The Perfect Storm' wordt ik door een haai gebeten, bijna geëlektrocuteerd en sla ik overboord. En bij mijn volgende film kan ik mijn lol vast ook weer op." Met de eigenzinnige Tim Burton gaat hij een remake maken van 'The Planet of the Apes'. "Ik zie het al weer voor me: eerst door apen in elkaar geslagen worden, vervolgens in een vuile cel wegkwijnen en dan waarschijnlijk aan het eind, als beloning, met een apin naar bed!"