Telegraaf-iDe krantLaatste nieuwsSportflitsenDFTDigiNieuwsCrazyLife






Vrouw en Relatie 
Reportages 
Uw mening 
Reageer 
WWW de Ware 
---
Uit de krant 
Voorpagina Telegraaf 
Binnenland 
Buitenland 
Telesport 
Financiële Telegraaf 
Archief 
ABONNEER MIJ 
---
En verder 
Begroting 2002 
Over Geld 
Scorebord 
Autopagina 
Filmpagina 
Woonpagina 
Reispagina 
---
Ga naar 
AutoTelegraaf 
Reiskrant 
Woonkrant 
VacatureTelegraaf 
DFT 
Privé 
Weerkamer 
Headlines 
---
Kopen 
 Speurders 
ElCheapo 
---
Met Elkaar 
Netmail 
Dating 
---
Mijn leven 
Vrouw & Relatie 
AstroLink 
---
Contact 
Abonneeservice 
Adverteren 
Mail ons 
Over deze site 

     

Uw reacties op: "Uit,die piercing!"

Deze pagina wordt de komende week dagelijks bijgewerkt.

Kledingcodes ten dode opgeschreven

Collega D heeft zo'n vier bellen per oor en een neuspiercing, collega F vooral veel armbanden en een opzienbarend decolleté. N draagt over het algemeen 'geklede' broeken met ton-sur-ton-shirtjes en A zweert bij spijkerbroek. S zal uiterlijk altijd een kind van de flowerpower blijven en M's lippenstift is zo rood dat je er pijn van aan je ogen krijgt. De kledingvoorschriften bij De Telegraaf kortom, hebben niet veel om het lijf. Bij andere bedrijven is dat wel anders, zo bleek uit uw reacties op onze oproep van vorige week.

"In een winkel moeten mensen werken met een outfit en instelling welke op geen énkele wijze in strijd zijn met het imago dat de winkel binnen zijn eigen marketingmix (wil/moet) oproepen", zo mailde ons bijvoorbeeld Kees Loonen, die daarbij vermeldde zelf werkzaam te zijn in de detailhandel. En D. van Aalst vergeleek de teloorgang van de kledingcodes zelfs met de verloedering van de maatschappij: "Als er binnen werkomgevingen reeds eeuwen of decennia personeel de geschreven en ongeschreven regels geaccepteerd en redelijk tot strak opgevolgd hebben, dan vind ik dat een groep 'rebellen, raddraaiers' deze regels ook moet respecteren, accepteren en opvolgen. Als iedereen ook maar door rood licht gaat rijden of de verzekeringsmaatschappijen massaal gaan oplichten, omdat ze vinden dat anderen dat ook doen en omdat ze iedere maand premies afdragen en daarom het recht hebben om te frauderen. Of dat iedereen ook maar met een wapen op zak gaat lopen omdat de maatschappij volgens hen verrot is geworden en agressief. Of iedereen maar met iedereen het bed induikt, waar blijven we dan?", aldus deze meneer of mevrouw.

In een maatschappij waar iedereen zichzelf kan zijn, vindt Ikke (zal wel niet zijn echte naam zijn): "Mijn werkgever vond bijvoorbeeld mijn tongpiercing afschuwelijk, maar de klanten vonden het alleen maar grappig!! Iedereen heeft het recht zichzelf te zijn en te blijven. Dus over haarkleur en sieraden moeten we niet zeuren.Voor de werknemers geldt ook dat ze niet eerst strak in pak met keurig kapsel moeten komen solliciteren en drie maanden later opeens komen aanzetten zoals je echt bent, dan ga je elkaar gewoon in de maling nemen en dat is natuurlijk ook niet de bedoeling." En Sorayma Blouw, die overigens denkt dat kledingvoorschriften per definitie ten dode opgeschreven zijn "aangezien alle jongeren zich momenteel laten tatoeëren en piercen en dat die toch de werknemers van morgen zijn" zegt dat ze haar werk beter kan doen als ze in baggy broek loopt dan in een rok en een bloesje: "Dan heb ik ook niet het idee dat al die geile kantoormannen die niks van hun vrouw mogen, onder mijn rok proberen te kijken of naar mijn kont staren als ik bij de koffieautomaat sta."

De uitgebreide reacties vindt u hieronder

WERKNEMERS VAN MORGEN

Hierbij wil ik graag reageren op jullie oproep mbt "wat is representatief". Het is eigenlijk belachelijk dat we ons meer op ons gemak voelen wanneer er iemand in 3-delig grijs ons komt vertellen wat voor verzekeringen we moeten hebben en op wat voor spaarbeleg-regelingen we echt in moeten stappen. Alsof iemand in spijkerbroek en gemakkelijk shirt minder verstand van zaken zou hebben?! Ik vraag bij een sollicitatie ALTIJD of er een 'kledingregel' is. Ik HAAT de zgn. casual friday's....waarom zou het op vrijdag wel mogen, en niet op dinsdag of donderdag? Belachelijke ongeschreven regel!! Ik werk beter wanneer ik niet in rok en bloesje loop, dan heb ik ook niet het idee dat al die geile kantoormannen die niks van hun vrouw mogen, onder mijn rok proberen te kijken of naar mijn kont staren als ik bij de koffieautomaat sta. Nee dan heb ik liever dat ze niet naar me kijken omdat ik in baggy broek en makkelijk shirt mijn werk doe. Ondanks dat we allemaal weten dat kleding en verschijning niets te maken heeft met het wel of niet kunnen uitvoeren van je taken/functie, schijnen we toch in ons brein die brug niet te kunnen slaan. Iemand bij de bank in een streepjes blouse en blauw of rode das en vervolgens de lening afkeurt is goed, iemand bij de bank in jeans met t-shirt die zegt dat de lening niet zo'n probleem moet zijn brengt ons aan het twijfelen......"zou hij er wel genoeg vanaf weten/ Hij kwam niet echt professioneel over..." Maar in deze gevallen is het vaak niet "what you see is what you get"...Ik zou de mensen die opgelicht zijn door een boef in een pak en das van de c&a niet de kost willen geven (hij zag er betrouwbaar uit, had een goed verhaal). Wat kan niet? Iemand die voedsel/etenswaar verkoopt kan er niet onsmakelijk uitzien (wederom, eten associeer je met lekker....je oog moet dan zeker niet iets onfris zien) Wat is dan onsmakelijk? Ik denk dat het grootste gedeelte van de Nederlanders daar hetzelfde over denkt...op onsmakelijk zijn de volgende items van toepassing: * stank * open wonden/zweren op zichtbare plaatsen * rouwranden onder de nagels (die wil ik niet in mijn panini kipfilet met mozzarella en pesto) * losse en/of onverzorgde haren * persoonlijk heb ik iets met lang neushaar, maar dat is mijn afwijking ;o) Anyway; het is jammer dat er toch veel naar uiterlijk gekeken wordt. Je ontkomt er niet aan. Maar waar we ook niet aan ontkomen is dat de jeugd die zich nu in alle hevigheid laat piercen en tatoeëren, de werknemers van morgen zijn......hahahahaha, waar blijf je dan met je regels? De mensen die dan namelijk de zgn. ongeschreven regels maken zijn van eenzelfde generatie en hebben er waarschijnlijk geen problemen mee.

SORAYMA BLOUW

BLIJF JEZELF

Ik ben van mening dat een ieder voor zich mag beslissen wat mooi en netjes is. Maar ik wil hier ook aan toevoegen dat als je een baan neemt je wel rekening moet houden met de soort klantenkring waar je mee te maken krijgt. Ik vind de mening van mijn werkgever lang niet zo interessant als de mening van de klanten. Mijn werkgever vond bijvoorbeeld mijn tongpiercing afschuwelijk, maar de klanten vonden het alleen maar grappig!! Iedereen heeft het recht zichzelf te zijn en te blijven. Dus over haarkleur en sieraden moet we niet zeuren.Voor de werknemer geldt ook dat ze niet eerst strak in pak met keurig kapsel moet komen soliciteren en drie maanden later opeens komen aanzetten zoals je echt bent, dan ga je elkaar gewoon in de maling nemen en dat is natuurlijk ook niet de bedoeling. Blijf ten aller tijden jezelf en als de regels echt te ver gaan onthou dit.. er zijn meer werkgevers en er is vast een baan die helemaal bij JOU past!!!! IKKE BILIJK Tuurlijk doe je concessies als je voor een baas werkt..! Mijn baas vond het niet goed als ik gympies aan had b.v. of een spijkerbroek. Ik werkte in een keurige modezaak en dan trek je aan wat een beetje in de lijn ligt van wat je verkoopt, dus geen blote navel of een afgedragen spijkerbroek, ik vond dat niet meer dan billijk. Waar ik me aan erger zijn de vrouwen in openbare beroepen met een hoofddoekje of mannen met een roze lintje...ik wil geholpen worden door mensen die in het bedrijfsleven niet met hun mening of geloof te koop lopen...

LILY KOOPMANS

REBELLEN

Als er binnen werkomgevingen reeds eeuwen of decennia personeel ( het bedrijfscultuur/policy) de geschreven en ongeschreven regels geaccepteerd en redelijk tot strak opgevolgd hebben, (en nog steeds opvolgen) dan vind ik dat een groep "rebellen,raddraaiers" deze regels (bedrijfs-policy) moeten respecteren, accepteren en opvolgen. Als iedereen ook maar door rood licht gaat rijden of de vezekerings-maatschappijen massaal gaan oplichten, omdat ze vinden dat anderen dat ook doen en omdat ze iedere maand premies afdragen en daarom het recht hebben om te frauderen of dat iedereen ook maar met een wapen op zak gaat lopen omdat de maatschappij volgens hen verrot is geworden en agressief of iedereen maar met iedereen (ook kinderen) het bed induikt, omdat ze vinden dat we in een modern tijdperk leven en alles ook maar 1 keer uitgeprobeerd moet worden in dit leven...??!!!! Een ieder moet voor zichzelve weten hoe hij in zijn vrije tijd gekleed wil gaan, zolang men zich aan de werkgevers "kleding-regels" houdt. Voor jou 10 anderen, die zich wel aangepast, soepel en niet moeilijk doen.., wel aan de codes willen houden.

D. VAN AALST

INZICHT

Ondanks (?) dat ik een man ben, wil ik tóch reageren op dit artikel. Ik zal me daarbij beperken tot de (detail)-handel. Een onderneming in de detailhandel is 'opgehangen' aan een marketing-mix welke zich vertaalt in b.v. 6 P's. Dat zijn de P's van: Plaats; Prijs; Product; Promotie; Personeel en Presentatie. De detailhandelsonderneming zal pas optimaal kunnen functioneren wanneer er een duidelijke samenhang is binnen die mix. Om een voorbeeld te noemen als het gaat om b.v. 'Plaats': een bouwmarkt kan men het best situeren buiten een gevestigd winkelcentrum, vanwege o.a. bereikbaarheid en het door klanten kunnen inladen en vervoeren van soms zware artikelen. Daarentegen zal een modewinkel vrijwel altijd gesitueerd moeten zijn op z.g. A-lokaties van drukke winkelcentra, omdat het bij mode-aankopen vaak gaat om z.g. 'shop-gedrag' van consumenten. Zo moeten álle marketing-P's op de juiste wijze worden ingevuld om op die manier de juiste mix te verkrijgen. Zo óók dus de P van Personeel. Personeel moet passen in die mix. In een hippe boetiek zal daarom een ánder soort personeel (qua outfit en instelling) kunnen werken dan in een chique dames-of herenmodewinkel. M.a.w.: het personeel dient een afspiegeling te zijn van de klantendoelgroep waarop het bedrijf zich richt. Nóg duidelijker gesteld: in een winkel moeten mensen werken met een outfit en instelling welke op geen énkele wijze in strijd zijn met het imago dat de winkel binnen zijn eigen marketingmix (wil/moet) oproepen. En natuurlijk mag je van een gemiddeld a.s. personeelslid niet verwachten dat hij of zij bij sollicitatie direct inzicht heeft in de marketingmix van die winkel. De ondernemer echter, die dat inzicht wél heeft en dient te bewaken, kan dus wat dat betreft wel dégelijk opmerkingen maken over (outfit)-zaken, welke niet in overeenstemming zijn met het gewenste imago van zijn winkel. Dat heeft niéts te maken met b.v. discriminatie of inbreuk in de persoonlijke levenssfeer van de medewerker, maar álles met het imago van zijn bedrijf ! Daar komt nog bij dat een (potentiele) medewerker niet verplicht is om te gaan werken in een winkel waar hij of zij niet in de outfit kan rondlopen welke voor hem/haar gewenst is ! Ik ben het met de stelling in het artikel eens dat iemand met b.v. een (door de ondernemer niet gewenste) piercing wellicht betere verkoopkwaliteiten bezit als iemand zónder zo'n piercing. Maar ik hoop met het bovenstaande duidelijk te hebben gemaakt dat het om méér en ándere zaken gaat bij de keuze van het juiste personeel.

KEES LOONEN

VIEZE HANDEN

Bij onze bakker is het de gewoonste zaak om met je handen overal in te zitten..Zoals wisselgeld terug geven en dan gelijk weer met zulke handen de broodjes te smeren.

ANONIEM

GRENZEN

Ik vind dat je best een persoonlijk tintje aan je beroep mag geven, maar er zijn grenzen. Zelf werk ik als verpleegkundige, en je houdt rekening met je werk, geen sieraden die een patient kunnen verwonden. Knoopjes niet te ver open, rokken niet te kort. Je moet het de mensen die van je hulp afhankelijk zijn, niet moeilijk maken. Voor andere beroepen, zul je toch rekening moeten houden met de aard van je werk, en daar je kleding op aanpassen, met haardracht vind ik het moeilijker, ik vind dat iets heel anders dan kleding, daar vind ik dat je moet doen wat je zelf mooi vindt, en wat niet de veiligheid in gevaar brengt, bv lang haar opsteken, als je met machine's werkt.

ANNE-MARIE VAN KESTEREN

AFGEKLOVEN NAGELS

Ik vind als iemand er schoon en verzorgd uit ziet maakt het niks uit of hij of zij piercings of een hanekam heeft of nepnagels. Afgekloven nagels is erger.

WILL BARTEN

UITEN

Ik vind dat ieder voor zich mag weten hoe je je kleedt en of je een piercing draagt. Het is een vorm om te uiten wie je bent en hoe je je voelt.

J. HOKKE

ATTRACTIE

Ik vind dat piercings en tattoo's helemaal niet storend zijn. Tegenwoordig heeft bijna elke directeur een hele grote tattoo op zijn rug en dan zouden ze het storend vinden als iemand op een kantoor een heel kleintje zou hebben. Al zou een barkeeper een knalgele hanekam hebben zou het alleen maar een attractie zijn om naar die kroeg te gaan want mensen onthouden die kroeg sneller. Piercings zijn vaak ook niet echt storend in een neusvleugel of wenkbrauw als het maar bescheiden blijft (dus niet in lippen enz.) Al zou niemand gekke kleuren haar mogen hebben of een tattoo of een piercing of gekke kleren aan hebben zou toch iedereen op elkaar lijken

ANONIEM

CASUAL

Ik heb persoonlijk een bloedhekel aan (3-delige)kostuums. De meeste mannen zien er ronduit belachelijk in uit. Dus wat mij betreft is casual de beste trend voor een man om zich in ieder beroep te presenteren. Voor vrouwen ligt het anders. Zij mogen (en dat is een voorrecht) zich kleden zoals zij willen. Zolang ze dat maar gepast en smaakvol doen en zich blijven realiseren hoe zij op anderen overkomen. Gelukkig is de vrouw de enige die dat ook haarfijn kan aanvoelen.

CHRISTA

NEUSKNOPJE

Misschien moeten de mensen anderen in hun waarde laten en ze eruit laten zien, zoals ze eruit willen zien. Zelf heb ik een representatieve functie, waar piercings in het gezicht al helemaal uit den boze zijn. Terwijl ik een heel klein neusknopje acceptabel vind en dat is ook wel algemeen geaccepteerd. Ik denk niet dat een klant helemaal uit zijn pan gaat als ie het ziet... Aan de andere kant merk ik wel dat je serieuzer en beter overkomt, als je je netjes kleedt, maar dit is natuurlijk ook helemaal afhankelijk van het werk dat je doet en de branche waar je in werkt...

ANNELEE

LANGE HAREN

Bij bepaalde banen, bijv. zoals in het bankwezen, reiswezen vind ik dat de werkgever (van te voren) kledingvoorschriften c.q. representativiteit mag eisen. Degenen die aan zo'n balie werken, weten heus wel wat daar mee bedoeld wordt. Ambieer je zo'n baan dan neem ik aan dat je met de voorschriften instemt. Dit geldt ook voor bepaalde kantoren. Ik werk zelf als directie-secretaresse en weet dat men het op prijs stelt dat je netjes naar kantoor komt. Een broek mag wel, maar dan een nette broek. En piercings of tatouages op zichtbare plaatsen worden niet op prijs gesteld. Ik kan daar inkomen en heb er geen moeite mee. Het ergste wat ik ooit vond in ons Nederlands leger, was dat ze de haarcoupe afschaften. Werkelijk geen gezicht jonge mannen waarvan het lange haar onderuit hun baret c.q. pet vandaan kwam.

JOYCE C.BLUME-SCHULTE

SCHOON EN FRIS

Een schoon en fris uiterlijk is erg belangrijk, een leuke kop met mooi haar en schone tanden. Dat kostuum hoeft voor mij niet zo, een leuke spijkerbroek en leuke bloese kan ook, eventueel met blazer. Wat absoluut niet kan is een onverzorgd uiterlijk en kapotte kleding besmeurd met etensresten.

EVERDIEN VAN VELZEN

HANEKAM

Ik vind het WEL erg belangrijk dat een persoon met een sociale functie (verkop(st)er, vertegenwoordiger en andere personen die met bijv klanten omgaan) er een beetje representatief uitzien. Een verkoopster bij bijv de bakker met een hanekam, dat ziet er toch niet uit ?

RALPH

PIERCINGS

Ook ik heb hetzelfde probleem op mijn werk. Ik heb tijdens het sollicitatiegesprek mij netjes en normaal aangekleed maar wel mijn piercings in mijn oor laten zitten en mijn haar gedaan zoals het altijd zit. Na 6 maanden kreeg ik het verzoek om er netter en verzorgder uit te zien, ik was niet representatief genoeg. Toen ik aangaf dat ik er tijdens mijn sollicitatie gesprek er hetzelfde uitzag kreeg ik te horen: ja maar we dachten dat je wel wat minder heftig zou worden met de tijd............. ik viel bijna om. Aan mijn kleding lag het niet en ik heb geweigerd mijn piercings uit te doen. Dit was wel ok. Maar nu wordt dus mijn uitzendcontract niet verlengd ?? Ra Ra hoe zou dat nou komen ???? Ik vind wel weer een nieuwe baan maar vond het jammer om hier weg te gaan omdat ik het werk en mijn medewerkers erg leuk en gezellig vind. Maar mijn uiterlijk verander ik niet!! ik zie er zo ook heel representatief uit.

WENDY FLIER

KWALITEITEN

Ik vindt dat een representatief uiterlijk belangrijk is als je met klanten te maken hebt. In een speciaalzaak zoals een piercingwinkel, of iemand met een hanekam die in een kapperszaak werkt is natuurlijk heel wat anders. Ik vindt dat iemand die niet direct met het "normale" publiek te maken heeft, beoordeeld zou moeten worden op zijn/haar kwaliteiten, en niet op het uiterlijk. Iemand presteert immers het best als diegene lekker in zijn vel zit, en iemand met een oorbelletje en een gekleurde pluk in het haar weigeren dit te dragen veroorzaakt alleen maar onnodig spanningen, het functioneren van die persoon is toch niet op een negatieve manier gerelateerd aan het uiterlijk?

MATTHIJS KOEMAN

VERFRISSEND

Ik maak allang niet meer de fout professionalisme te verwarren met uiterlijk, sterker nog, iemand die zo duidelijk kiest voor een uiterlijk, heeft misschien wel andere sterke overtuigingen en is in ieder geval in staat zichzelf staande te houden tussen al de kritiek. En bovendien moet ik heel eerlijk zeggen dat ik het eigenlijk wel heel leuk en verfrissend vind, al die alternatieve uiterlijken.

LIV

CONCESSIES

Het uiterlijk wordt door ons allen bepaald. De hanekam zal mij in pak een trutje vinden en ik vraag mij af waar zijn kippen zijn. Je zult nu eenmaal in bepaalde banen concessies moeten doen. Als ik niet als bunny in de playboyclub wil lopen, zal ik moeten accepteren dat ik die baan niet krijg.

N.FRANKEN

EIKELS

Ik heb een wenkbrauwpiercing en deze moest uit bij de bouw markt waar ik werkt want het was beangstigend voor de klant! Ik heb meteen ontslag genomen, wat een eikels!

KIRSTEN LAMSMA

BAH

Ik vind dat er best wel wat makkelijker gedacht kan worden; beetje ruimdenkender. Piercings; okee. Kledingvoorschriften; kan maar hoeft van mij niet, behalve dan dat je de bediening moet kunnen herkennen. Ik heb wel altijd zoiets van: nagellak (nepnagels) en eten serveren/ klaarmaken; bahhh. Straks eet ik een stukje nagel(lak) op!! En veel mensen vinden dat echte rasta-haar (alsof het ongewassen is, met die klitten) vies, en ik eerlijk gezegd soms ook. En van mij hoeven de mensen ook niet in onwijze naveltruitjes te lopen in de bediening of in een winkel ofzo. Beetje ' gekleed' blijven mag van mij wel. Maar piercings, lang haar (wel in staart) rare gekleurde kleding, hanekammen, sneakers, dat soort dingen moet tegenwoordig wel kunnen als het aan mij ligt.

N.

OVER SMAAK VALT NIET TE TWISTEN

Ik denk dat de grenzen worden bepaald door de maatschappij en door de werkgever natuurlijk. Zeg nou eerlijk; als je een operatie moet ondergaan, verwacht je een dokter met netjes gekamd haar en een witte jas...en geen dokter met een piercing in zijn neus ofzo.. dat is toch logisch. In veel beroepen moeten mensen het vertrouwen winnen van hun (toekomstige) 'klanten'. Dat lukt niet zo makkelijk wanneer je er niet (volgens de norm) representatief uit ziet. Ook is het belangrijk dat er wordt gelet op hygiène, je kunt geen deeg kneden met lange nagels waar alles onder gaat zitten. Zelf heb ik ervaren dat wanneer ik een mantelpakje aan heb, mensen mij eerder met U aanspreken. Er wordt dus in eerste instantie geoordeeld op uiterlijk, of dat nu terecht is of niet... wat voor mij het allerbelangrijkste is, is dat iemand er verzorgd uitziet, want over smaak valt niet te twisten.

KRISTEL

VEILIGHEID

Sorry hoor maar hier kan ik niet in komen. Ik ben onderhoudsmonteur bij een aannemersbedrijf. Ik krijg ook veel te maken met klanten. Ik mag ook geen sierraden dragen en ik moet mijn lange haar ook in een staart doen want ik werk met lasapperaten, boormachines en soldeerbouten. Mijn baas heeft me er aan het begin vaak op gewezen dat ik mijn lange haar in een staart moet doen, een stofjas en een veigheidsbril moet dragen als ik met machines in de weer ben. Hij zegt het meer voor mijn eigen veiligheid en niet om met mijn privacy te bemoeien. Als ik me daar niet aan houd, gebeuren de grootste ongelukken en ik ben al eens een keer met mijn haren in een boormachine blijven haken toen ik mijn haar gewoon los had. Gelukkig stond het apperaat uit anders was het slechter met me afgelopen.

L. LEEMANS


© 1996-2001 Dagblad De Telegraaf. Alle rechten voorbehouden.