telegraaf.nlDe krantLaatste nieuwsSportPriveDFTDigi






Vrouw en Relatie 
Reportages 
Uw mening 
Reageer 
WWW de Ware 
---
Uit de krant 
Voorpagina Telegraaf 
Binnenland 
Buitenland 
Telesport 
Financiële Telegraaf 
Archief 
ABONNEER MIJ 
---
En verder 
Autopagina 
Woonpagina 
Reispagina 
---
Ga naar 
AutoTelegraaf 
Reiskrant 
Woonkrant 
VacatureTelegraaf 
DFT 
Privé 
Weerkamer 
Headlines 
---
Kopen 
 Speurders 
ElCheapo  
---
Mijn leven 
Vrouw & Relatie 
AstroLink 
---
Contact 
Abonneeservice 
Adverteren 
Mail ons 
Over deze site 

     

Deze pagina wordt de komende week dagelijks bijgewerkt.

Beangstigende dromen

We kunnen alles tijdens onze slaap: vliegen, ongeremde seks hebben met die rare collega, praten met doden. Het zijn onschuldige uitingen van onze diepste gedachten.

Pas als dromen voorspellend lijken, raken we er door in paniek, zo blijkt uit de vele reacties op onze oproep van vorige week.

"Laatst droomde ik over een ruzie met mijn beste vriendin", schreef bijvoorbeeld Jetske van der Meer. "Ik schrok wakker en was blij dat het maar een droom was. Later op die dag kregen we daadwerkelijk ruzie! Dat komt normaal zelden voor. Het kan toeval zijn, maar ik maak dit soort dingen vaker mee. De laatste tijd droom ik vaak dat mijn hond ernstig ziek wordt. Ik ben nu maar met hem naar de dierenarts geweest en gelukkig heeft hij niks. Toch spookt het door mijn hoofd..."

Simone droomde een nacht voor haar oma overleed over brandende kaarsen die langzaam uitgingen. "Haar dood kwam als donderslag bij heldere hemel."

In een droom tijdens haar vakantie passeerde Marlène een terrasje waar haar zieke vriendin zat. Thuisgekomen lag er een rouwkaart op de mat. "Navraag bewees dat zij exact die nacht en op dát tijdstip was overleden." Tien jaar later stond ze in een droom met haar kinderen op een balkon. "Er liepen zo'n paar honderd soldaten onder ons door de straat. Mijn man liep er ook tussen, het hoofd in verband. Toen zei ik tegen de kinderen: 'Zwaaien jullie maar goed naar papa, jullie zien hem nooit weer'. Mijn man was toen 42 jaar en kreeg een hersenbloeding met daarop een levensbedreigende operatie. Hij heeft het godzijdank overleefd." Het kan bijna niet anders dan dat zij waarde en geloof hecht aan voorspellende dromen. "Maar het is tegelijkertijd wel beangstigend!"

De 85-jarige Riet Duurkoop zal nooit vergeten hoe zij nu al weer jaren geleden droomde dat haar moeder in de kamer stond in een grote plas bloed. "Ik ga dood, zei ze. Ik had een naar gevoel in m'n buik toen ik wakker werd, voelde mij onrustig. Toen ging de telefoon. De buurvrouw van mijn moeder: 'Kun je vlug hierheen komen, je moeder is niet goed'. Ik ben direct naar haar huis gegaan en daar lag mijn moeder in bed in een grote plas bloed! Zij moest direct geopereerd worden: haar baarmoeder moest eruit. Mijn moeder was toen 75 jaar maar is wel 91 jaar geworden!"

Uw Reacties:

WEZEN

Ondergetekende is geboren in het toenmalige Nederlands Indië in 1940. Na 3,5 jaar geïnterneerd te zijn door de Jappen, in welke tijd ik vader, twee oudere broers en een zuster verloor, bestond ons gezin nog uit moeder, een oudere broer en twee zusters. In 1949, na de oorlog, werden we uit elkaar gerukt. Moeder ging naar Cheribon, broer ging naar Bogor, twee zusters naar een internaat en ik naar een jongensinternaat in Jakarta. Begin november 1958 werd moeder ziek. Op 14 november 1958 tijdens mijn middagslaap verscheen in mijn droom een vrouwelijk wezen in het wit, die ons broers en zusters bij elkaar riep en tegen ons zei dat één van ons gezin, van wie we veel hielden, zou sterven. Enkele uren later bracht mijn broer mij op de hoogte: ma is overleden! Dit verhaal is na ruim 46 jaar nog nooit naar buiten gebracht.

C.T. ODENTHAL

BRUUT

Enkele jaren geleden heb ik een voorspellende nachtmerrie gehad die het gevolg was van een slechte relatie met buren. Er ging al een tijdje een enigszins vijandige, dreigenden houding uit van de buren naar mijn man en mij toe. Over de problemen die ontstonden leek geen verbale communicatie mogelijk omdat hun gedrag liet zien dat zij zich daarvoor afsloten. De droom die zich als nachtmerrie bij mij aandiende, hield het volgende in: het was donker en ik sliep op de bank in de huiskamer. Opeens verschenen er zeer bedreigende witte menselijke figuren, silhouetten eigenlijk, zonder gezicht, die zich met grof geweld via de tuindeur in de woonkamer toegang verschaften door de ruit in te slaan. Even later schrok ik wakker, helemaal ontdaan over deze angstaanjagende droom. Het zal ongeveer twee à drie nachten later geweest zijn toen in het holst van de nacht, ik was op dat moment wakker, een brief op de deurmat plofte. Deze brief bleek afkomstig van de buren en was allesbehalve vriendelijk van toon. Zij zouden nl. alles in het werk stellen om ons te dwarsbomen. Het kon niet anders, in mijn beleving, dat dat de droom een directe relatie had met deze gebeurtenis. Ik ervoer de nachtelijke briefposterij als een regelrechte, plotselinge en vijandige inbreuk op mijn privacy, net zoals de inbraak door de anonieme figuren die met alle geweld naar binnen wilden. Ook de buren wilden anoniem blijven door de brief ongezien bij ons te posten.

Een dergelijke droom heeft mij leren zien dat de gevoelens en gedachten die bij mensen zintuiglijk waargenomen worden zich op een wel heel concrete en brute wijze kunnen opdringen en waargenomen worden in de vorm van een nachtmerrie.

MW. N. BRUSER

SCHOK

In de nacht of vroege morgen van 16-10-77, ik was toen bijna 32 jaar oud, droomde ik zo duidelijk dat ik het 's morgens aan het ontbijt moest vertellen. De reacties van drie personen laten zich raden. 24 uur later gebeurde exact dat wat ik had gedroomd. Dat gaf toch wel een schok. Mijn leven beïnvloed? Nee. Wel afgesproken dat ik zoiets later altijd zou vertellen. Bijna 5 1/2 jaar later gebeurde het weer. 's Nachts of 's morgens vroeg gedroomd.Aan het ontbijt aan mijn vrouw verteld en toen kwam er een telefoontje. Het was weer schrikken. Een andere context maar even zo duidelijk. Het betrof in beide gevallen iets wat mij persoonlijk aanging. Sedertdien is het mij niet meer overkomen.

B. A. ALBERTS

INTERESSE

Leuk artikel, temeer omdat het mij zo interesseert. Laat ik eerst antwoord geven op de oproep naar voorspellende dromen. Er zijn heel veel mensen met voorspellende dromen. Ik krijg soms zeer korte dromen die heel exact zijn en binnen drie dagen uitkomen. Enkele voorbeelden geef ik hierbij. Op zondagnacht droom ik van een broer van mijn vriendin die op een zeer langzame manier Engels praat. Ik vertel dit maandag aan mijn vriendin en zeg erbij wat als eerste in mij opkomt en dat is dat hij naar het buitenland gaat en dat het te maken heeft met Engeland en zijn werk. Ik spreek haar broer zelden en zie hem alleen maar bij haar op bijv. verjaardagen. Woensdagavond belt zij mij op en zegt dat zij bij haar moeder is en dat haar broer komt binnenwandelen en vertelt dat het bedrijf waarvoor hij werkt is overgenomen door Engelsen en dat hij naar Londen moet! Ik droom over een type kantine waarin mensen zitten en ik bij de kassa sta. Er komt een aantal goedgeklede jonge mensen binnen (mannen ) en die zeggen: 'Dit is een overval'. Mijn gedachte is alleen maar hoe praat ik met ze om dit niet door te laten gaan want ik heb er net van twee dagen geld in zitten (dus extra veel). Ik overtuig ze en ze vertrekken en ik verbaas mij alleen dat niemand iets deed en ze ook niet gearresteerd werden. Nou, denk ik, beter zo want ze zijn niet doorgegaan. De dinsdag erop krijg ik per post twee brieven. Een van mijn bank waarin een grote transactie staat bevestigd en gelijk wordt mij de droom duidelijk. Het waren typische bankmensen en ik bekijk dus goed de bevestiging en wat schetst mijn verbazing? Het bedrag dat ik had afgesproken was vele malen hoger dan door hen bevestigd. Ik vroeg mij gelijk af hoe ik dat kon bewijzen (zie droom van afvragen) en heb de telefoon gepakt. Ja, men wist ervan en er was een nieuwe bevestiging onderweg. Uiteraard was ik heel boos en heb gezegd dat men dan eerst had moeten bellen met mij. Ik kan wel doorgaan met korte dromen te vertellen die heel exact uitkomen. Ik meld ze altijd gelijk aan vrienden, familie of wie ook voorhanden is omdat mij dat sterkt wanneer het uitkomt. Het zijn geen nare dromen maar meestal hulp- oftewel waarschuwingsdromen.

Nu punt twee wat betreft het niet kunnen uitleggen van dromen van andere mensen. Dit ben ik absoluut niet met u eens. Ik heb al zo vaak meegemaakt dat bepaalden dromen zo specifiek op een situatie slaan waarin zich de dromer bevindt, dat ook de uitleg heel duidelijk is. Vrouwen die dromen dat ze in gezelschap hun tanden verliezen, wat ze er ook doen om het tegen te houden. Zij zijn extra bang om oud te worden. Je droomt van een springplank waarop je staat en waar je van afspringt, maar je komt nooit in het water. Een enorme angst om iets te doen wat je normaal niet zou doen. Vaak met reizen over het water. Verdwijnt weer als de gebeurtenis is geweest. Zo kan ik er nog heel veel noemen. Vooral de relatie tussen huis en lichaam van de dromer.

Nu punt drie. Ik heb een vriendin die heel nare voorspellende dromen heeft. Vooral de laatste jaren ziet ze enorme rampen en soms duidelijk de plaats. Zij heeft het vergaan van een cruiseschip/veerboot gezien. Is ook gebeurd. Zij heeft het vliegtuig op een weg zien crashen in Duitsland (Russisch vliegtuig met kinderen). Zij heeft de instorting van de beurs gezien na 11 september door vele papiersnippers die naar beneden dwarrelden (in april 2001). Zij heeft de grotten van de Al Qaeda gezien. Kinderen die in felle snijdende kou dollarbiljetten moeten opvouwen en geslagen worden door oudere mannen (heeft te maken met de jacht van de Amerikanen op Al Qaeda). Zij heeft kleine groene bommetjes met oranje sluitingen gezien en volgens haar waren dat bommetjes om ergens doorheen te komen. Zij heeft radiografisch bestuurbare vliegtuigjes gezien die een wit poeder loslieten en waarbij de mensen in paniek wegrenden. Gif. Zij heeft gezien dat een crew van KLM staat te wachten om aan boord te gaan voor een nieuwe vlucht maar het toestel dat om 17.00 moet landen, komt niet meer. Ik kan wel door blijven gaan maar zij schrijft alles op met de datum erbij. Of het ontdekt wordt en daarna niet meer doorgaat of dat het wel doorgaat, is soms niet te achterhalen. Zij weet ook zeker dat Bush vermoordt wordt en dat het bij een tunnel of zoiets gebeurt en door mensen die in zijn eigen bewakingscircuit zitten.

Soms maakt een artikel in de krant dat je gewoon moet reageren. Als wij erover praten dan weten wij dat er via journalistiek iets mee gedaan kan worden. Ik heb de binnenlandse veiligheidsdienst wel gebeld maar daar kennen ze het fenomeen wel maar kunnen er niets mee. In een artikel in de Amersfoortse Courant echter inzake realiteit en fantasie lees je dat geheime diensten dit serieus beginnen te vinden, al was het alleen maar om de methodes.

AGNES

HAARSCHERP

Ik droom eigenlijk nooit. Tot vier jaar geleden. Ik was twee weken met vakantie naar de Canarische Eilanden en verbleef in een appartement. Daar had ik iedere nacht wel dromen en twee dromen waren zo haarscherp en duidelijk dat ik me ze de volgende ochtend heel goed kon herinneren. Ik had gedroomd dat ik mijn vader opgebaard zag liggen. Hij lag er heel mooi en vredig bij en leek wel tien jaar jonger dan hij in werkelijkheid was. Nou had ik helemaal geen band met mijn vader, maar een paar maanden na deze droom werd er bij hem longkanker geconstateerd. Ik heb hem toen verzorgd tot aan zijn dood, en precies een jaar na deze droom overleed mijn vader, en lag hij opgebaard precies zoals ik hem in mijn droom had gezien. Mijn andere droom was dat ik beviel van een dochter. Een heel mooi meisje met donker krullend haar, ze leek helemaal niet op mij. Een jaar later beviel ik van een meisje, precies zoals in mijn droom. En ze lijkt precies op haar vader. Nou, als dat geen voorspellende dromen zijn...

M. VAN DER HOUT

DETAILS

Of ze echt bestaan weet ik niet zeker, maar tot nu toe heb ik een keer een droom gehad die daadwerkelijk is uitgekomen. Niet een veelbetekenende droom maar wel exact uitgekomen. En twee keer heb ik een droom gehad waarin diverse details overeenkwamen met een gebeurtenis die enkele dagen tot een maand later plaatsvond. De dromen kon ik me allemaal redelijk goed herinneren. Ik werd me er pas van bewust dat het een voorspellende droom kon zijn toen de gebeurtenis in de realiteit plaatsvond.

Hier volgt de eerstgenoemde droom: ik was op vakantie met mijn vriendin en een stel vrienden, welke ik niet kan identificeren. Maar dat is in een droom niet van belang. Je weet zelf welke relatie je hebt met de 'spelers' in de droom. Wel opvallend hieraan is dat ik zeer zeker weet dat mijn droomvriendin ook mijn daadwerkelijke vriendin was. Tijdens de vakantie deden we gezamenlijk inkopen. Op een gegeven moment vroeg mijn vriendin of zij iets te drinken mocht pakken. Mijn reactie was dat ze dat niet hoefde te vragen want dat doe je thuis ook niet als je dorst hebt, en in feite zelf je boodschappen betaalt. Terwijl ik hartelijk lachte. De daadwerkelijke situatie: ik was met mijn vriendin en ouders op vakantie in Canada. We hadden tevoren afgesproken dat we alle kosten samen zouden delen. Op een gegeven moment vroeg mijn vriendin of zij iets te drinken mocht pakken. Ik moest lachen, waarop zij vroeg waarom ik lachte. Ik zei haar: "Ten eerste hoef je niet te vragen of je wat wilt drinken als je het zelf koopt, dat doe je thuis ook niet. Ten tweede, ik heb dit exact gedroomd." Waarop ik mijn droom heb verteld. De periode tussen de droom en de 'uitkomst' was volgens mij enkele maanden tot een jaar.

De volgende droom had ik tijdens de vakantie in Canada in de zomer van 2001. Ik kon me 's ochtends vrij gedetailleerd dingen herinneren. En heb toen ook gezegd dat ik een aparte droom had gehad. Ik was in een flat in de weer met lege flessen. In mijn beleving was dit in Enschede. Ik heb in een flat gewoond in Enschede dus misschien niet eens zo raar, maar toch was het zeker Enschede. Plotseling rende ik naar beneden en liep ik op straat alwaar ik een hoop rook en vuur zag. Men vertelde mij dat er een vliegtuig was neergestort in de stad. Ik ben toen gaan hulp gaan verlenen bij een brandende bejaardenflat. Later kreeg ik het bericht door dat er in Lelystad ook een vliegtuig was neergestort. Hierop werd ik wakker. Dit was ongeveer een week voor ons geplande vertrek naar Nederland, dus ik heb wel even gedacht: ik hoop niet dat ons vliegtuig neerstort. Uiteindelijk zijn wij wegens het sterven van mijn opa enkele dagen eerder vertrokken.

Later, op 11-09-2001, werd ik 's middags wakker na een nachtdienst en hoorde ik op de wekkerradio het bericht dat er een vliegtuig tegen het WTC in New York was gevlogen. Ik ben direct naar beneden gegaan om de tv aan te zetten. Op de trap schoot mijn droom van een kleine maand eerder door mijn hoofd. Mijn volgende droom was in de nacht van 10-03-04 op 11-03-04. De weinige details die ik me herinner heb ik direct na het wakker worden aan mijn vriendin verteld. Ik weet nog dat ik heb gedroomd over prikkeldraad, ijzer, mannen met baarden en mensen die uit elkaar gereten werden.

U weet zelf wat er gebeurd is op 11-03-2004.

Ik vond de gelijkenissen van de laatste twee dromen en de gebeurtenissen erg opvallend. Of het echt voorspellende dromen zijn geweest weet ik niet. Een voorspelling moet volgens mij een waarschuwing zijn. Ik ben niet gewaarschuwd omdat ik niet aan de hand van mijn droom genoeg details had om alarm te slaan. Wel heb ik direct verteld dat ik een rare droom had gehad en beknopt een uitleg gegeven.

WICHARD KOOPS

SLEUTELS

Ik had vroeger een kennis en die zei dat hij graag naar bed ging en droomde: dat vond hij gratis naar de bioscoop gaan. Ikzelf heb in mijn jeugd een voorspellende droom gehad. Ik woonde op kamers bij een oude dame en naast mijn kamer was de badkamer. Op zekere dag was ik mijn sleutels kwijt en leende de sleutels van de oude dame. Natuurlijk zocht ik overal in mijn kamer naar mijn sleutels, maar ik kon ze niet vinden. Ik gebruikte dus steeds de sleutels van de oude dame, maar dat verdroot haar en ze zei dat ik nu toch echt nieuwe sleutels moest laten maken. Als je jong bent, draai je iedere cent om, dus veel oren had ik er niet naar, omdat ik er absoluut zeker van was dat ik mijn sleutels niet verloren had. De nacht daarop droomde ik dat mijn sleutels onder de badkuip (het was zo'n ouderwetse met leeuwenpoten eronder) lagen. Nu was het zo dat ik in de badkamer niet had gezocht, want je verwacht toch niet dat ze daar zouden liggen. Enfin, toen ik wakker werd, dacht ik, laat ik toch maar eens gaan kijken, wie weet? De sleutels lagen niet onder de badkuip, maar toen ik verder keek dan m'n neus lang was, ontdekte ik dat ze in de zak van mijn badjas zaten. Triomfantelijk toonde ik de oude dame mijn teruggevonden sleutels en gaf haar de aan mij geleende sleutels blij weer terug. Ik ben nu 87 jaar en het gebeurde toen ik zo'n 20 of 25 jaar oud was, maar ik ben het nimmer vergeten.

MW. J. THIJSSEN

HOND

Hier volgt mijn droom. In die ene nacht kwam ik op een gevaarlijk kruispunt aan. Plots zag ik een Jack Russel-hondje op een gevaarlijk kruispunt staan. Auto's raasden langs haar heen. Het scheelde soms een haar of ze schepten haar. Angstzweet brak me uit. Dacht, wat nu? Na een poosje werd ik wakker. Ben opgestaan, heb nog wat water gedronken, maar kon toch later de slaap niet meer vatten. Die droom achtervolgde mij. Ook overdag zelfs nog. En of dat kwam dat ik zo'n hondenliefhebster ben, dat weet ik niet. Maar in elk geval, drie weken later ben ik van Aalten naar Varsseveld onderweg. Wat zie ik daar voor me in de verte op een kruispunt 's avonds om half zeven? Een Jack Russel. En tevens een grote autoweg, druk bereden, ook door vrachtauto's. Ben van mijn Spartamet afgestapt en ik maar roepen. Bijna was hij doodgereden, maar hij reageerde op mijn roepen. Ik nam hem in een hand en met de andere hand stuurde ik naar huis. Maar daar ik al een teckel thuis had, een reutje, en dat hondje een teefje was, wilde ik haar niet behouden. Dat kon ook niet. Ben ook gehandicapt, dus werd me dat te veel. Ik heb de dierenambulance gebeld en gezegd van zus en zo. Eerst nog wat water laten drinken en wat brokjes laten eten. Echt, een schat van een hond. Jammer dat ik hem weg heb moeten geven, maar helaas. Ik heb haar in ieder geval van een wisse dood gered.

W. DIBBETS

TUIN

Ik ben opgegroeid in een huis met een tuin. Later, na mijn huwelijk, hebben wij altijd in flats gewoond, maar toch altijd naar een huis met een tuintje verlangd. In 1988 hebben m'n man en ik plm. zes jaar in de zomermaanden in een stacaravan op de Veluwe doorgebracht, waar wij een leuke tuin hadden aangelegd. En daar begon mijn droom, die regelmatig terugkeerde. Ik droomde dat er ergens nog een tuin was, waar ik nodig naartoe moest, want die tuin zag er niet uit. Ik moest nodig onkruid wieden enz. Maar... ik kon die tuin niet vinden, waar was die tuin toch? In 1994 hebben wij onze stacaravan verkocht en hebben wij een volkstuin in de buurt gehuurd. Ook toen droomde ik weer van die andere tuin, maar ik kon die tuin niet vinden. Had steeds dezelfde droom. In 1998 is tot mijn grote verdriet mijn man overleden. Nu verzorg ik z'n graf, is eigenlijk een soort minituintje. Na z'n dood heb ik een hele tijd die droom niet gehad, dus dacht ik dat die droom te maken had met het graf van mijn man, de verzorging ervan. Maar vorig jaar is de droom weer teruggekomen en droom ik weer regelmatig van die tuin die ik niet kan vinden, heel benauwd allemaal.

F. v.d. L

VREEMD

De meest bijzondere droom die ik had was die van mijn vader. Hij was toen inmiddels al 20 jaar overleden. Het enige dat er in die droom gebeurde was mijn vader, die daar stond met een afgerukte arm. Het zag er heel realistisch uit met restjes vlees en al eraan. Er stond daar maar en zwaaide met die arm. De volgende dag overleed mijn oma, zijn moeder. Toen ik dat hoorde, heb ik in mijn dromenboek gekeken. Daar stond bij afgerukte ledematen het overlijden van de vader of de moeder. Ik vind dit heel bijzonder omdat het zijn moeder betreft. Verder heb ik ook wel eens heel duidelijk in een droom een zinkend schip gezien dat in brand stond. Uit mijn dromenboek kon ik opmaken dat ik een ongeluk zou krijgen. Ik heb dat nog aan mijn moeder verteld die dat natuurlijk flauwekul vond. Toen ik die week met een vriendin meereed, raakte ik betrokken bij een botsing waarbij beide auto's total loss waren. Bovenstaande bewijst natuurlijk niets maar vreemd is het wel. Vooral die droom over mijn vader was heel sterk en is mij altijd bijgebleven.

LINDA SCHELTEMA

BABY

Toen ik 34 weken zwanger was, droomde ik dat de baby op 23 januari geboren zou worden, maar ik was pas op 13 februari uitgerekend. Ik heb wel gelijk 's morgens mijn moeder opgebeld en het aan andere mensen verteld. Anders zouden ze het naderhand misschien niet geloven. Ik droomde niet of het een jongen of meisje zou worden. Het werd een gezonde zoon, geboren op 23 januari, 6110 gram.

THEA VAN HERK

KWARTJE

Tussen ontwaken en nog slaperig zijn is een mooi moment om 'hulp te vragen' bij iets dat je kwijt bent geraakt dan wel iets dat je niet meer weet te herinneren, vaak 'valt dan het kwartje' en vind je het verlorene terug. Soms weet je ook met zekerheid dat iets zo gaat gebeuren c.q. is gebeurd.

BORGART W.

MOEDER

In 2001, vlak voordat ik ging trouwen, heb ik gedroomd dat mijn moeder mij op mijn trouwdag zou vertellen dat ze ongeneeslijk ziek was. Dit gebeurde niet, maar ik heb wel vanaf de dag dat ik dit droomde constant een naar gevoel over me gehad, de angst iemand te verliezen. Een jaar later, 2002, een dag voordat ik een jaar getrouwd zou zijn, vertelde mijn moeder dat ze naar het ziekenhuis was geweest en dat ze een ongeneeslijke ziekte had. De droom was uitgekomen. Na ruim een jaar van chemokuren en bestralingen ging het in augustus 2003 naar omstandigheden goed met mijn moeder, de tumor bestond uit alleen nog maar dood weefsel, de artsen spraken over goede hoop voor de toekomst. Toch droomde ik dat mijn moeder me zei dat het slecht met haar ging, heel slecht. Ik heb dit, gezien mijn vorige droom, voorzichtig aan mijn zus verteld, als een soort van voorbereiding. Niet veel later is mijn moeder toen, voor ieder ander geheel onverwacht, opgenomen in het ziekenhuis en helaas overleden.

BELINDA

REFLECTIE

Dromen zijn een reflectie van ons onderbewustzijn. Dat is tenminste mijn overtuiging. Van onze dromen kunnen we leren daar ze veelal een verwerking zijn van wat we overdag bewust meemaken. Waar we bang voor zijn of wat ons aangrijpt. Het meeste onbewust, maar soms weten we onze dromen tot in de details te onthouden. En daar kunnen we mogelijk iets mee doen. Zelf heb ik dat vrij recentelijk meegemaakt. Ik had verschrikkelijk veel moeite met een bepaald persoon en probeerde de problemen iedere keer weer de kop in te drukken. Gek werd ik ervan en het begon mijn dagelijkse bezigheden te beïnvloeden. Geen goede situatie. 's Nachts droomde ik een paar keer per week van een heel grote wesp. Groter dan in het dagelijks leven voorkomt. Het enige dat ik deed was proberen om de wesp te vangen en dood te maken, maar altijd op het laatste moment ontkwam het monster weer, met een hoop onmacht als gevolg. Iedere droom was net weer een andere situatie, maar steeds probeerde ik de wesp te doden en achteraf na iedere mislukte poging had ik een gevoel van onmacht. Tot op een morgen dat ik naar de badkamer liep, mijn droom te overdenken, besefte ik ineens heel bewust waar ik mee bezig was geweest. 'Laat dat beest toch vliegen, hij doet niets en als je het z'n gang laat gaan, merk je het niet eens op. Doden lukt niet dus waarom zou je het überhaupt proberen. Gewoon laten gaan', zei ik tegen mijzelf. Direct de link leggen tussen de persoon waar ik zo'n moeite mee had. Laat hem maar gaan, span je niet in voor dingen die je niet kunt voorkomen en/of veranderen. Sindsdien heb ik die droom niet meer gehad en bovendien ben ik er ook echt niet meer mee bezig. Toeval, misschien, maar in mijn optiek bestaat er geen toeval. Wel (on)bewustzijn.

ROLAND

HAND

Oudjaarsavond wensten we elkaar nog allemaal een heel gelukkig nieuwjaar toe. Op 19 januari overleed mijn vader aan een hartstilstand. Het jaar was nog geen maand oud. Mijn moeder was heel flink, haast te flink, maar ze was altijd al een optimistische vrouw, dus dit paste wel bij haar. Een maand na het overlijden van mijn vader vertelde ze dat ze had gedroomd dat hij in de deuropening van de slaapkamer stond. Toen ze haar ogen opendeed, stond hij er nog steeds en hij vroeg of ze nog kwam. Kort daarna overleed mijn moeder aan een hersenbloeding. In die tijd was ik al ruim vier jaar alleen en het verlies van mijn beide ouders, met wie ik het heel goed kon vinden, bracht mij behoorlijk van mijn stuk. In juli van dat jaar ontmoette ik langs een heel bijzondere weg mijn huidige vriend. De liefste man van de wereld, die mij op handen draagt. Een paar maanden na deze ontmoeting droomde ik dat ik sliep. Ik werd wakker en mijn moeder stond naast mijn bed. Ik kon mijn ogen niet geloven en riep haar terwijl ik rechtop ging zitten. Ze reikte mij haar hand terwijl ik overeind kwam en op het moment dat ik haar wilde omhelzen, deed ze mijn hand in de hand van mijn vriend die achter haar stond. Hij nam het als het ware over. Nog steeds ben ik erg gelukkig met mijn vriend en altijd heb ik stiekem het idee dat mijn moeder hem op mijn pad heeft gebracht.

MARJO ELSINGA

RAAR

Ik droom zo gemiddeld twee keer per maand 'rare dingen' over kennissen of over mijzelf. Het varieert van vertraging met de trein tot een auto-ongeluk van een vriend. Eerst vond ik het stom toeval als het weer eens uitkwam wat ik droomde, sinds drie maanden vertel ik of schrijf ik op wat ik droom, want binnen enkele dagen komt het uit. Vrienden kijken me dan verbaasd aan en ik krijg er echt kippenvel van. Ik geloof dus echt in voorspellende dromen. Ik ga proberen om de dromen beter te onthouden en op details in een droom te gaan letten. Wie weet kan ik er nog veel meer mee, zoals mensen helpen als het nodig is.

MW. AKKERMAN

HERKENBAAR

Wat een vreselijk leuk en herkenbaar artikel. Zelf droom ik heel intensief. Als kind kon ik dromen en realiteit amper uit elkaar houden. Als ik een leuke droom heb gehad en wakker word gemaakt, kan ik daarna weer in slaap vallen en verder dromen.

DAPHNE DEN HAAN

WATER

Als kind van ongeveer 12 jaar heb ik driemaal dezelfde (naar later bleek voorspellende) droom/nachtmerrie gehad. Deze droom ging als volgt: ik liep naar huis vanuit school en kwam daarbij over een brug niet ver van huis, ik zag een aantal mensen langs de kant van het water en zij keken naar iets in dat water. Ik zag dat een van mijn zusters door het ijs was gezakt, zij werd uit het water gehaald met een haak (zoals die gebruikt werd indertijd in het zwembad), daarna gooiden ze haar in een vuilniswagen en werd ze afgevoerd. Ik holde hard naar huis. Thuisgekomen ging ik meteen naar mijn moeder en vertelde haar in paniek wat er gebeurd was. Mijn moeder schudde haar hoofd, zei dat het niet erg was omdat de betreffende zuster toch gek was geworden. Dertig jaar later is een van mijn zusters overleden als gevolg van verdrinking (zij was onder invloed van een heftige psychose) in datzelfde kanaal, mijn moeder heeft inderdaad enige tijd voor deze gebeurtenis gezegd dat ze gek was.

JOSEPHINA VAN SCHAIK

AUTO

In zekere zin had ik in de loop van mijn leven twee voorspellende dromen, waarvan een toen ik nog jong was, en die zich - echt heel toevallig gezien het thema van vorige week - nog niet zo lang geleden in bijna dezelfde vorm herhaalde. Mijn broer, hoewel jonger dan ik, mocht meteen beginnen met rijles toen hij 18 jaar was geworden en slaagde ook meteen voor het examen. Juist in die week kocht vaders neef een andere auto en bood zijn oude aan ter overname. De koop was zo beklonken en broer reed de ouders naar de bioscoop en kreeg prompt een boete, omdat een achterlicht kapot was. Een paar maanden later reed hij de oude brik in de prak, maar geen nood, de dealer had nog een jonger exemplaar van hetzelfde model staan, de verzekering betaalde en er hoefde geen geld bij. Zo nu en dan mocht ik ook mee ergens naartoe en ik probeerde me voor te stellen hoe het zou zijn als ik zelf zou kunnen rijden. Maar tegelijkertijd vond ik het ook eng, had zelf niet genoeg geld voor rijles en durfde het ook niet aan mijn ouders te vragen. In die tijd had ik de eerste versie van bewuste droom: ik zat aan het stuur van die oude DKW (zo'n kikker met tweetaktmotor die op mengsmering reed), op een stuk weg naar een plaats waar we een paar jaar eerder hadden gewoond. Er deed zich niets ongewoons voor, geen tegenligger, plotseling op straat springend kind of overstekend wild, maar ik wist ineens niet meer wat ik moest doen, het beeld vervaagde, ik werd wakker, he, he, gelukkig, het was maar een droom geweest... Vader was al te ziek en mocht geen auto meer rijden, na zijn dood begon moeder te lessen, want broer was meestentijds weg en die auto stond er maar te staan. Moeder bood mij toen wel aan om de rijlessen voor mij te betalen, maar ik was toen nog met een schriftelijke cursus bezig, had een baby en een bijbaantje, al met al vond ik het op dat moment wat te veel van het goede. Had ik het maar gedaan, want een tijd terug, anno 2004, had ik een soortgelijke droom: ik zat achter het stuur van een auto en was ergens onderweg, en weer wist ik op een gegeven moment niet meer wat te doen en werd wakker. Ik herinnerde mij meteen dat ik zo iets al eens had gedroomd en dacht: het wordt nooit meer iets met mij achter het stuur van een auto. Die andere droom had ik toen ik voor de tweede keer voor langere tijd van huis was: ik zag mijn vader in bed liggen en hij vroeg wanneer ik met Désirée naar huis zou komen. Pas later op die zondag herinnerde ik mij die droom. Eigenlijk had ik mij voorgenomen om een brief naar huis te schrijven, maar had er niet zo'n zin in, voelde me op een vreemde manier onrustig. Zo ging ik met de baby een wandeling maken, maar bij terugkomst kon ik er nog steeds niet toe komen die brief te schrijven, kon ook niet lezen, hing maar wat rond tot het tijd was om te koken. Na het avondeten ging de telefoon en ik voelde al meteen dat het niet zo maar een telefoontje was. Bovengenoemde broer was aan de lijn en vertelde dat vader die middag gestorven was. Deze droom had verder geen invloed op mijn leven, zijn zuster, mijn tante, verscheen pas enige tijd na haar overlijden in een droom. Ik wil best geloven dat ik iedere nacht droom, maar sinds ongeveer tien jaar komt het steeds vaker voor dat ik mij herinner gedroomd te hebben, maar kan ik mij niet herinneren wat.

HEIDI NIJHOF-MÜHLEMANN.


© 1996-2004 Dagblad De Telegraaf. Alle rechten voorbehouden.