Deze pagina wordt de
komende week dagelijks bijgewerkt.
CHATTERS PAKKEN
PEN
Je hebt onderwerpen die zich lenen
voor korte en snelle reacties en er zijn er die kennelijk
uitnodigen tot lange en uitgebreide brieven. Verbazingwekkend
genoeg bleken juist op de oproep van vorige week 'Chat
u ook?' mails en brieven uit de laatste categorie
te komen. Misschien is dat ook niet helemaal onlogisch.
Immers, wie veel tijd doorbrengt op een medium dat
zich bij uitstek leent voor gelikte oneliners en spannende
soundbytes wil waarschijnlijk ook wel eens lekker
uitgebreid uitweiden over wat hem of haar zoal bezighoudt.
We kregen zelfs een gedicht, waaruit
het volgende fragment: 'Later: De rekening van de
telefoonmaatschappij brengt ze keihard terug in de
realiteit. Paniek! Kunnen de mensen in deze samenleving
zich nog wel warmte permitteren? Menselijkheid is
misschien nog nooit zo kostbaar geweest.'
We vonden het mooi, complimenten
voor de inzendster, die trouwens tevens meldde dat
uit haar veelvuldige chatcontacten met een Griekse
professor een heus kunstenaarsproject is voortgekomen.
Want wie chat, doet contacten op. Leuke en minder
leuke. Een anonieme inzendster verhaalde ons uitgebreid
over haar virtuele ervaringen: "Zo heb ik ooit meegemaakt
dat er iemand uit pure jaloezie mensen tegen me opzette
om me uit te schelden, te betichten van overspel (ik
kon toen niet eens zelfstandig de deur uit zonder
hulp van mijn man). Toen ik de dame erop aansprak,
was het mijn eigen schuld want ik had haar plekje
overgenomen in de box als Queen of the box, zoals
zij dat noemde. Ik heb toen gezegd dat ze moest stoppen
met die dingen, maar ze ging door." Het lijkt bijna
wel de echte wereld, die virtuele maatschappij. We
hopen dat een andere anonieme inzendster (veel naamloze
mailers en schrijvers deze week trouwens) dat ook
beseft en het onderscheid zal blijven maken. "Mijn
eerste chat (en voorlopig ook de laatste) is dus een
heel fijne ervaring en ik geniet hier nog elke dag
van! Het is wel raar dat je zo snel vertrouwd kan
raken met een onbekende chatter, maar wij weten dat
we, als we niet getrouwd waren, samen verder zouden
gaan met onze unieke vriendschap! We houden van elkaar."
Als dat maar goed gaat... Als deze dame maar niet
in handen valt van iemand als ene Oblomov: "Immers,
we leven in het tijdperk van Jerry Springer, dus is
het bon ton om al je sores, vanaf een ingegroeide
teennagel tot en met de verjaardag van je tante, de
andijvie die drie eurocent duurder geworden is, oeverloze
roddelpraatjes over je chatvriendin die vreemdgegaan
is met iedereen te delen. Gooi je emoties op het net,
ik weet er wel raad mee." We vonden het tamelijk dreigend
klinken, hoorden bijna een bijbehorend duivels lachje.
De uitgebreide reacties
vindt u hieronder
SWINGERS
Ik als vrouw zijnde
chat vaak op www.Chatgirl.nl (geloof dat je ook via
www.Adultlinks.nl naar binnen kan). Spannende chat
en erg gewaagd! Leuk dat je je eigen foto er bij kan
zetten. Mijn man en ik hebben dan ook snel een date
op de chat en ontmoeten elkaar buiten de chat ook
om in de parenclubs (bv Fata Morgana). Wij zijn zoals
ze noemen Swingers! Dit gaat dan ook bij ons puur
om de erotiek en wij genieten hier weer elk weekend
van!
TOM EN SARA
DE WERELD BRAK OPEN
Het modem brak de wereld
voor me open. Ineens was iedereen, hoe ver af ook,
bereikbaar. Het begon met icq, daarna met een van
de eerste chatboxen: 'Nightfly' op worldonline. Het
pretendeerde een soort sexbox te zijn, maar het leek
meer op een theekransje. We waren allemaal onervaren.
Niemand wist goed wat te zeggen, maar naarmate de
tijd vorderde begon je elkaar te leren kennen en werden
de gesprekken intenser. Avond aan avond hielden we
daar diepgaande discussies tot in de kleine uurtjes.
We kwamen allemaal slaap tekort. Ik schreef er zelfs
een gedicht over. Geile mannen die met andere bedoelingen
inlogde, werden uitgejouwd..weggestuurd..niet netjes
maar we waren nou net zo serieus bezig. Later werd
het de ontmoetingsplaats voor mensen die op zoek waren
naar Cyberseks. De serieuze vrienden verdwenen en
als ik af en toe nog eens inlogde, voelde ik me er
niet meer thuis. Maar het was een bijzondere tijd,
spannend, vernieuwend en grensoverschrijdend. Ik heb
er o.a. een Griekse docent letterkunde aan de academie
van Athene leren kennen. Jarenlang hebben wij intensieve
chats gehad over kunst, het leven en over seks. Op
basis van mijn nickname Nymus, die hij zeer intrigerend
vond, zijn er in Athene speciale projecten gestart
op de academie. Ook in de andere disciplines. Er zijn
prachtige posters ontworpen in Athene voor de Nymus
Art Movement. Een geheel nieuwe kunstrichting gebaseerd
op mijn inzichten. Er was sprake van dat ook diverse
academies in Londen en Kopenhagen mee zouden gaan
doen in de NAM. Het was een chat met gevolgen. Daarnaast
kreeg ik les online. Werd naar de bibliotheek gestuurd
om boeken te lezen, zodat ik tenminste begreep waar
hij het over had. Het was heel bijzonder: ik, die
altijd naar de academie had gewild, maar de kans niet
had gekregen, kreeg als schrijfster privé les van
een docent uit Athene. Ik ben ook fotografe. Leerde
op het net een collega kennen. Hij heeft veel in mijn
leven betekend..(en nog) We hebben samen gewerkt,
samen geëxposeerd. (vanaf 15 april a.s. hangen we
in Zoetermeer en vanaf 11 mei in Zevenaar met de expositie:
Binnenste Buiten een ontmoeting, over patiënten met
ME/CVS) Hij hoort gevoelsmatig tot mijn familie, is
een soort tweelingbroer van me geworden, ook nu hij
eindelijk zijn ware heeft gevonden en het internet
niet meer nodig heeft om zijn eenzaamheid te verdrijven.
Een heel bijzondere intense vriendschap is tussen
ons ontstaan, tengevolge van de chatsessies. En cyberseks?
Ja, ook wel eens geprobeerd natuurlijk. Je moet alles
een keer meemaken. Het leerde me veel over hoe mannen
denken en wat mannen willen. Ik ben gelukkig getrouwd,
maar vind dit absoluut geen overspel. Het is niet
meer dan een interactieve erotische fantasie. Maar
het verveelt snel. Ik heb me ook op het net, altijd
voorgedaan zoals ik was, ben eerlijk geweest over
alles: mijn leeftijd (ik was toen 47), mijn huwelijk,
mijn beroep, mijn kinderen. Ik heb het getroffen:
ben ook andere eerlijke mensen tegengekomen, heb ze
ontmoet en ze hebben mijn leven verrijkt. Ik heb zelfs
een tijdje een eigen chatbox gehad "Bevlogen mensen"
waar alleen maar diepzinnige discussies plaatsvonden.
Ook daar heb ik een fijne vriendin aan overgehouden.
Ik hield het echter niet vol om er iedere avond te
zijn. De tijd ontbrak me. Net als Martijn van Stuyvenberg
ben ik het ontgroeid en heb ik alleen nog mijn lijstje
vriendjes op icq en msn. Ik blijf het een heerlijk
medium vinden. Altijd iemand om even mee te praten
en nooit indringend, zoals de telefoon. Je kijkt gewoon
wie er online zijn. Dat kan op ieder uur van de dag,
maar vooral van de nacht, want als we hier gaan slapen,
gaat ergens anders in de wereld de zon op. Online
gaat er een wereld voor je open. Nightfly/nacht-vlucht.
Virtuele vrienden verzamelen te elfder ure vol verlangen
en verwachting... de avond is nog jong. Op zoek naar
(wat) menselijke warmte uit een hoekige computer.
Vlugge vingers maken gevoelens zichtbaar voor een
verlangende ontvanger. Elkaar gevonden? Begrip en
openheid in volledige anonimiteit zonder gezichtsverlies.
Ze slapen minder, de chatters, maar wel met een glimlach
om de mond. Later: De rekening van de telefoonmaatschappij
brengt ze keihard terug in de realiteit. Paniek! Kunnen
de mensen in deze samenleving zich nog wel warmte
permitteren? Menselijkheid is misschien nog nooit
zo kostbaar geweest.
SORES
"Chatten, een fascinerend
medium " stelt Martin Stuyvenberg en dat is het ook.
Er kan een ( verslavende) fascinatie vanuit gaan Voor
mij werd het een uit de hand gelopen taalkundige grap
Een hoop chatters gaan zo in dit medium op dat realiteit
en chatten door elkaar heen zijn gaan lopen. Emoties
worden gestuurd door slierten letters afkomstig van
mensen die men vaak helemaal niet kent. Dat levert
op een scroll een hoog amusementsgehalte op Immers,
we leven in het tijdperk van Jerry Springer dus is
het bon-ton om al je sores, vanaf een ingegroeide
teennagel tot en met de verjaardag van je tante ,
de andijvie die drie eurocent duurder geworden is,
oeverloze roddelpraatjes over je chatvriendin die
vreemd gegaan is op diverse prikborden te zetten.
Gooi je emoties op het net .....ik weet er wel raad
mee
OBLOMOV
LOTGENOTEN
Chatten kan heel leuk
zijn en vooral heel erg zinvol. Je hebt natuurlijk
chatten en chatten, chatten om nieuwe (seksuele?)contacten
op te doen, daar doe ik niet aan. Wat VOOR MIJ een
fantastische uitkomst is, is dat je kunt chatten met
bijv. lotgenoten. Zelf chat ik regelmatig op een site
voor mensen met vruchtbaarheidsproblemen. Je kunt
ervaringen van behandelingen uitwisselen en vooral
elkaar steunen waar maar nodig is. Ik gebruik altijd
mijn eigen naam, iedereen mag van mij weten hoe en
wat. Terughoudend ben ik soms wel, maar je stelt je
dan ook zeer kwetsbaar op als gaat het over persoonlijke
zaken zoals een kinderwens die niet in vervulling
gaat. Mijn ervaringen zijn zeer positief maar soms
mis ik de intensiteit van een "echte" relatie, alhoewel,
chatten is ook wel weer heel veilig. Je bent toch
een beetje onaantastbaar. Je kunt zeggen wat je wilt
en vooral, niemand valt je in de rede wanneer je iets
te vertellen hebt. Geen JA MAAR en GEEN WACHT ES EVEN.
Je doet je verhaal en de reactie zie je dan later
wel weer. Vooral praten over gemeenschappelijke dingen
is een uitkomst. Anders sta je maar alleen met je
probleem voor de "buitenwereld" en het praten met
lotgenoten kan heel verhelderend werken. Ben heel
erg blij met de chatbox van deze belangenvereniging.
Het is dus absoluut niet zo dat er alleen maar chatboxen
zijn voor 22cmeters en sexylady's of wat dan ook.
Met vriendelijke groet,
HENDRIKA TICHELAAR
LEES MEE
Graag voldoe ik aan uw
oproep om te reageren op het fenomeen chatten. Ik
ben een getrouwde vrouw van 53 jaar, ik chat sinds
1½ jaar en wil graag mijn mening hierover geven. Ik
gebruik geen specifieke nickname, dat is onhandig
als je echt iemand wat beter wilt leren kennen, ik
gebruik daarom dan ook mijn eigen naam. Mijn ervaring
is dat mensen die wel een nick gebruiken (en deze
regelmatig veranderen) het niet al te serieus nemen
en dus echt alleen voor de lol chatten. Ik heb mezelf
het één en ander moeten leren, en de beste les is
regelmatig een poosje alleen maar meelezen wat er
allemaal gezegd wordt. Zodoende krijg je alvast een
aardige indruk van de persoon achter de pc. Soms blijkt
echter dat iemand ineens totaal anders als je hem/haar
prive spreekt. Zelf heb ik inmiddels (vrijwel vanaf
het begin dat ik chat) een paar goede vrienden met
wie ik zeer regelmatig contact heb. Met één ervan
heb ik ook persoonlijk kennis gemaakt en dat is beslist
niet tegengevallen. Omdat ik zelf eerlijk ben verwacht
ik van mijn vrienden dat ze dat ook tegen mij zijn,
en ik heb ze nog niet op een leugen kunnen betrappen.
Tja, en het cyberen: ik denk niet dat het hetzelfde
is als vreemd gaan in het echt. Je laat je fantasie
werken en dat mag. Een tip voor jongere, wat onervaren
chatters: lees in het begin een poos mee en vertrouw
niets of niemand.
I. BRAAS
VERARMING
Als vrouw word je soms
benaderd als of je een bootje huurt op de rooie brug
in utrecht, alleen hopen de mannen via de chatkanalen
dat het bij jou gratis en spannender is. Ik had een
chatvriend die gescheiden was waar ik eens aan vroeg
kunnen we ook vrienden zijn en samen eens iets leuks
doen, nee zei hij een man en een vrouw kunnen niet
iets leuks samen doen ook al gebeurt er eerst niets.
Op een gegeven moment wil een man toch seks, daar
draait het om bij de meeste die iemand leren kennen
via de chatboxen. Wel of niet getrouwd, eens gaan
ze de fout in en ik vind dat hij gelijk heeft. Zelf
vind ik het chatgebeuren een verarming: je hele leven
staat eerst op zijn kop, je bent helemaal verslaafd
aan het chatten, je doet niets meer wat je eerst normaal
deed, je kunt niet meer van de pc wegblijven, je doet
je boodschappen snel en op visite nee daar heb je
geen tijd meer voor je moet chatten. Vraag me af wat
we er eigenlijk zoeken. De meesten zijn getrouwd ineens
is bij iedereen het huwelijk niet meer goed, er is
geen spanning meer. Al je problemen bespreek je met
een vreemde, niet meer met je eigen partner. Dus wat
gebeurt er; die pc en het chatten neemt de plaats
in van het gewone leven. Dat is ziek, heel ziek. Je
kunt niet meer normaal communiceren met je eigen man
of vrouw, daar deugt ineens niks meer aan. Nee die
andere, ja die luistert ja. Totdat, net zoals mijn
chatvriend zei, ze je hebben waar ze je willen hebben:
in bed. En dan beginnen de problemen pas goed, je
relatie kapot, of zwijgen we liever er maar over en
gaan gewoon vrolijk verder met chatten. Hoe lang nog
voor we niks meer over houden dan alleen de pc en
we eenzaam maar verder chatten omdat we zijn vergeten
hoe we onze dagen moeten invullen met gewone dingen
die we ook voor het bestaan van de pc en het chatten
deden. Gewoon leven zoals het hoort
MARGJE
ZOVEEL PLEZIER
Sinds 29 maart jl. heb
ik internet. Mijn eerste chatbox ervaring heeft mij
nu al een goede "vriend" opgeleverd. We hebben elkaar
al ontmoet en zijn nog steeds niet uitgepraat. In
1 woord geweldig dus. Ik neem aan dat het niet altijd
zo gaat, maar voor mij was dit een openbaring. Zoek
regelmatig dezelfde chatbox op waar over het algemeen
veel plezier te beleven valt. Heb ook al via Hotmail
een vervelend bericht ontvangen, maar iedereen vertelt
dat dat erbij hoort. Ben er mee naar de politie gegaan,
maar die vonden dat ik het moest deleten. Ging over
een buitenlandse dame in nood, die via mij geld wilde
veilig stellen. Ja, ja.......... Mijn chatnaam is
saturnus earth. Mijn geboorteteken, was al vergeven
dus toen mijn aarde er maar bij. Verder chat ik onder
mijn echte naam Madeleine. Vond het stuk in de krant
erg herkenbaar. Kreeg het van een van mijn medewerkster,
die mijn chatervaring dus ook kent. Vandaar dat ik
ook reageer, ben voorlopig nog niet uitgesurfd en
uitgemaild. Had ik dit maar eerder geweten, zoveel
plezier.........
MADELEINE WESTERHUIS
MACHTELOOS
Je kunt met chatten inderdaad
een hoop mensen in de maling nemen. Wij zijn zelf
op internet sinds 1997, ik heb het leren kennen via
mijn werk. Mijn vriend vond het niks. In de loop der
jaren heeft hij ondervonden hoe leuk het is, heeft
inmiddels ook een eigen chatbox op MSN. Momenteel
zit ik voor 6 maanden in een vrouwengevangenis, om
de vier weken kom ik een weekend naar huis en krijg
dan van andere mensen te horen hoe mijn vriend zit
te dollen op de chatbox mede doordat hij een leuke
foto van zichzelf in zijn profiel heeft geplaatst.
Ik ben er niet echt blij mee. ik weet gewoon dat hij
het huishouden vreselijk verwaarloost. Zolang de kinderen
er niet onder lijden moet ik machteloos toekijken
hoe de boel thuis langzaam in het honderd loopt.
DINA
12 JAAR
Hallo, chatten is al
bijna 12 jaar oud en zolang geleden ben ik daar ook
mee begonnen, dat was in mei 1991. De chatbox Suzie
was volgens mij de eerste box en ik heb daar 2 jaar
als gastvrouw voor gewerkt. Wat ik lees in het verhaal
van Martijn van Stuyvenberg is helemaal correct, mannen
doen macho op een chat en in werkelijkheid zijn ze
absoluut niet spraakzaam. Een heleboel mannen doen
zich voor als vrouw om toch vooral maar aandacht te
krijgen. Ik heb redelijk veel chatters (een jaar of
10 geleden) in werkelijkheid ontmoet maar nooit echt
een afknapper gekregen. Gewoon gezellig een pilsje
drinken en verder was er niets bij. Totdat ik er één
tegen kwam waar ik me erg bij op mijn gemak voelde
en dat heeft tot gevolg gehad dat we nu meer dan 9
jaar samen wonen. Tot zover mijn ervaring over chatten,
dit is heel beknopt maar ik zou er bijna een boek
over kunnen schrijven.
JEANNE BOUWMEESTER
RODDELS
Ook ik ben een chatster.
Ik ben begonnen met chatten door een blessure waardoor
ik een heel tijd niet mobiel was. Mijn man stelde
voor kabel te nemen zodat ik kon surfen op internet
zonder op de kosten van de telefoon te hoeven letten.
Door mijn kinderen kwam ik op een chatbox en ben er
nu ruim 2 jaar later nog te vinden in die zelfde box.
Ik gebruik een nickname en die naam past bij me. Het
is een vrij onschuldige naam), ik ben nogal druk en
spontaan. Ik heb mensen in het echt ontmoet maar ga
bewust niet naar meetings. Om de redenen die in het
artikel in jullie krant staan. Ik heb daar een eigen
mening over ook. Op een meeting komen mensen elkaar
tegen en doen lief en aardig tegen elkaar ze noemen
zich vriend enzovoort. Je ziet na enkele dagen - weken
de chat veranderen; mensen blijven weg. Dit komt omdat
de andere persoon vaak is tegengevallen .En het ergste
zijn de roddels en het gescheld op elkaar want je
hebt elkaar gezien en dat viel vies tegen en dan kan
je op de chat iemand toch maar mooi finaal de grond
in trappen om wie hij/zij is. Ik moet echt lang met
iemand chatten wil ik iemand ontmoeten en dat ontmoeten
doe ik om redenen alleen als mijn man erbij is. Heb
1 keer geheel spontaan iemand op de koffie gehad en
die was 100% anders als hij zich voordeed. En bovendien
heeft ie mij maandenlang zwart gemaakt. Maar gelukkig
heeft hij geen poot aan de grond gekregen omdat (niet
om mezelf op de borst te slaan) ik toch als betrouwbaar
te boek sta in chatland. Dat was dus een vervelende
ervaring. Verder heb ik eigenlijk alleen maar mensen
leren kennen (niet zo heel veel trouwens) die zichzelf
zijn en ook niet anders zijn dan ze zich voordoen
zowel op de chat als in het echte leven. Heb er, kan
je wel zeggen, enkele echte vrienden bij gekregen
en dat zeg ik niet van iedereen. Mensen die ik regelmatig
ook echt zie en met wie het leuk blijft en waarom;
omdat die mensen wel eerlijk zijn en zijn wie ze zeggen
dat ze zijn. Zelf doe ik me ook niet mooier voor.
Ik hou daar niet van. En mijn mening is dat als je
eerlijk bent je het het langste volhoudt en geloof
me, ik heb in die ruim 2 jaar mensen zien komen en
gaan op de chat gewoon door list en bedrog of ze namen
een andere chatnaam en gingen vrolijk verder. Je maakt
van alles mee. Zo heb ik ooit meegemaakt dat er iemand
uit pure jaloezie mensen opzette tegen me om me uit
te schelden te betichten van overspel ( ik kon toen
niet eens zelfstandig de deur uit zonder hulp van
mijn man) enz enz toen ik de dame erop aan sprak was
het mijn eigen schuld want ik had haar plekje overgenomen
in de box als Queen of te box zoals zij dat noemde.
Ik heb toen gezegd dat ze moest stoppen met die dingen
maar ze ging door. Toen is mijn man de chat opgegaan
en heeft haar verteld wie ze was op een nette manier.
Maar het was daarna over en mensen hebben excuses
gemaakt aan me voor wat ze hadden gezegd en gedaan.
Dan is voor mij ook de zaak klaar en ik ga er niet
meer op door. Maar ook leuke dingen gebeuren: mensen
die spontaan de box inkomen omdat ze van anderen hebben
gehoord dat je zo'n leuke chatster bent. Die gewoon
even met je willen praten. Die je in vertrouwen nemen
over hun problemen. Omdat ze weten dat het veilig
is bij je. Ik ben zelf iemand die geen problemen heeft,
die weer bijna volledig is Hersteld, maar ik weet
uit ervaring dat heel veel mensen in de chat vluchten
Meestal voor problemen maar er zitten ook mensen die
door een ziekte niet anders meer kunnen. En dan is
voor die mensen de chat een uitlaatklep die ze gebruiken
om de dagelijkse sleur te doorbreken. En er zijn mensen
die de chat als echt leven gebruiken. Voor mij leven
de mensen in de chat echt. Het is alsof ik ze ook
ken in het echte leven. Voor de rest word je in de
loop van het chatgebeuren veel voorzichtiger met wat
je zegt en tegen wie. Ben spontaan in het vertellen
van dingen maar beperk me nu vaak tot een dolletje
op scroll. Ondertussen hebben 3 anderen en ik een
chatkrant voor onze box gemaakt die steeds drukker
word bezocht op het net. Hier instaan onzin verhaaltjes
en anekdotes over de chat. Ik heb ook het artikel
uit de telegraaf overgetypt gewoon om iedereen eens
te laten lezen wat er kan gebeuren en wat er speelt.
Maar die krant van de chat is een zeer groot succes
waar we veel plezier aan Beleven. Iedereen mag zijn
mening uiten erin maar niet kwetsend of bewust kwetsend
namen noemen. En over cybersex: ik doe het niet ik
zie het wel als vorm van bedrog. Zeker als je getrouwd
bent of een partner hebt. Geintjes maken over seks
oke, op scroll en niet in de prive's, dat is leuk,
een beetje dubbelzinnig zijn. Met cyberseks haal je
jezelf erg naar beneden vind ik persoonlijk. Ik gruwel
zelf van dames en heren die zichzelf openlijk aanbieden
op de chat En dat zijn dan getrouwde mensen. De meest
platvloerse teksten moeten wij andere chatters lezen
en daar is onze chat niet voor. Dat staat ook in de
regels van de chatbox. Verder denk ik ook weer: ze
moeten het zelf weten eigenlijk. Wie ben ik om te
oordelen. Maar persoonlijk, nee zou ik het niet kunnen
en doen. Verder chat mijn man ook regelmatig en zitten
we samen in 1 chatbox. Als ik mezelf anders voor zou
doen, me zou misdragen, zou dit niet mogelijk zijn.
Want je verrader slaapt niet ook niet op de chat.
Als jullie hier wat mee kunnen wil ik niet met mijn
nick en naam genoemd Worden.
ANONIEM
UNIEKE VRIENDSCHAP
Ook ik heb een chat
ervaring, een hele leuke. Ik dacht een aantal maanden
geleden, dat moet ik ook eens gaan doen (chatten)
en ik liep gelijk de 1e keer tegen een man aan waar
het mee klikte. Onze nickname was een stukje van onze
echte naam geen geheim gedoe...verder. Hij net als
ik, ook (gelukkig) getrouwd. Onze woorden en gevoelens
kwamen overheen in de chat. Daarna zijn begonnen met
het uitwisselen van foto's via de mail en kwamen we
tot de ontdekking dat we allebei geen leugens hadden
gebruikt tijdens onze chat. Inmiddels heb ik hem al
in het 'echt' gezien en het is een geweldige lieve
man. We vinden elkaar heel erg leuk, voeren intieme
gesprekken, mailen veel en we willen nog meer gaan
doen samen......Mijn 1e chat (en voorlopig ook de
laatste) is dus een hele fijne ervaring en ik geniet
hier nog elke dag van! Het is wel raar dat je zo snel
vertrouwd kan raken met een onbekende chatter, maar
wij weten (als we niet getrouwd waren) dat we dan
samen verder zouden gaan met onze unieke vriendschap!
We houden van elkaar.
ANONIEM
NOOIT HET ACHTERSTE
VAN JE TONG
Na een aantal chat ontmoetingen,
moet ik zeggen dat ik 1 maal teleurgesteld was, aangezien
deze persoon zich veel beter deed voorkomen dan dat
hij werkelijk was (qua karakter en uiterlijk) maar
de tweede ontmoeting was absoluut geen tegenvaller
- viel zelfs erg mee, erg hoffelijk, uiterlijk was
zoals op de foto, karakter ook, en geen poeha of zo
- gewoon zoals hij was, en we hebben nog steeds leuk
contact. Eén ervaring was minder, werd ik telefonisch
lastiggevallen, maar nadat ik voor de zoveelste keer
had geopperd om mij met rust te laten, drong het toch
eindelijk door. Ik vind het een leuk medium om mensen
te leren kennen, maar het is altijd afvragen geblazen
hoe het zal vorderen. Wel een goed manier als je op
de normale manier geen mensen tegenkomt die evt wat
kunnen betekenen voor je in de toekomst. Maar laat
nooit het achterste van je tong zien, gewoon oppassen.
Ik denk dat dat voor elke relatie geldt, op wat voor
een manier dan ook.
ANONIEM
LEUGENAARS
Ik chat wel vaak (vanaf
3 maanden geleden), maar de laatste tijd vind ik niet
leuk meer. Ik gebruik altijd een nickname zoals liefmeisje,
sexisleuk, indomeid, etc. Ik vind veiliger om een
nickname te gebruiken. Ik vind cybersex leuk. Ik heb
nog nooit iemand van de chat ontmoet... Ik ben getrouwd
en ik wil geen problemen later. Hoewel er mannen op
de chat zijn die me heel graag willen ontmoeten, maar
ik zei altijd 'nee" en dan vertelde ik waarom. Ze
vinden jammer, maar zoeken daarna geen contact meer.
Ik vind jammer maar ja volgens mij is chat alleen
voor de ontspanning. Er zijn teveel leugenaars.