Telegraaf-iDe krantLaatste nieuwsSportflitsenDFTDigiNieuwsCrazyLife






Vrouw en Relatie 
Reportages 
Uw mening 
Reageer 
WWW de Ware 
---
Uit de krant 
Voorpagina Telegraaf 
Binnenland 
Buitenland 
Telesport 
Financiële Telegraaf 
Archief 
ABONNEER MIJ 
---
En verder 
Begroting 2002 
Over Geld 
Scorebord 
Autopagina 
Filmpagina 
Woonpagina 
Reispagina 
---
Ga naar 
AutoTelegraaf 
Reiskrant 
Woonkrant 
VacatureTelegraaf 
DFT 
Privé 
Weerkamer 
Headlines 
---
Kopen 
 Speurders 
ElCheapo 
---
Met Elkaar 
Netmail 
Dating 
---
Mijn leven 
Vrouw & Relatie 
AstroLink 
---
Contact 
Abonneeservice 
Adverteren 
Mail ons 
Over deze site 

     

Uw reacties op: LIST EN BEDROG OP HET NET

Deze pagina wordt de komende week dagelijks bijgewerkt.

CHATTERS PAKKEN PEN

Je hebt onderwerpen die zich lenen voor korte en snelle reacties en er zijn er die kennelijk uitnodigen tot lange en uitgebreide brieven. Verbazingwekkend genoeg bleken juist op de oproep van vorige week 'Chat u ook?' mails en brieven uit de laatste categorie te komen. Misschien is dat ook niet helemaal onlogisch. Immers, wie veel tijd doorbrengt op een medium dat zich bij uitstek leent voor gelikte oneliners en spannende soundbytes wil waarschijnlijk ook wel eens lekker uitgebreid uitweiden over wat hem of haar zoal bezighoudt.

 

We kregen zelfs een gedicht, waaruit het volgende fragment: 'Later: De rekening van de telefoonmaatschappij brengt ze keihard terug in de realiteit. Paniek! Kunnen de mensen in deze samenleving zich nog wel warmte permitteren? Menselijkheid is misschien nog nooit zo kostbaar geweest.'

We vonden het mooi, complimenten voor de inzendster, die trouwens tevens meldde dat uit haar veelvuldige chatcontacten met een Griekse professor een heus kunstenaarsproject is voortgekomen. Want wie chat, doet contacten op. Leuke en minder leuke. Een anonieme inzendster verhaalde ons uitgebreid over haar virtuele ervaringen: "Zo heb ik ooit meegemaakt dat er iemand uit pure jaloezie mensen tegen me opzette om me uit te schelden, te betichten van overspel (ik kon toen niet eens zelfstandig de deur uit zonder hulp van mijn man). Toen ik de dame erop aansprak, was het mijn eigen schuld want ik had haar plekje overgenomen in de box als Queen of the box, zoals zij dat noemde. Ik heb toen gezegd dat ze moest stoppen met die dingen, maar ze ging door." Het lijkt bijna wel de echte wereld, die virtuele maatschappij. We hopen dat een andere anonieme inzendster (veel naamloze mailers en schrijvers deze week trouwens) dat ook beseft en het onderscheid zal blijven maken. "Mijn eerste chat (en voorlopig ook de laatste) is dus een heel fijne ervaring en ik geniet hier nog elke dag van! Het is wel raar dat je zo snel vertrouwd kan raken met een onbekende chatter, maar wij weten dat we, als we niet getrouwd waren, samen verder zouden gaan met onze unieke vriendschap! We houden van elkaar." Als dat maar goed gaat... Als deze dame maar niet in handen valt van iemand als ene Oblomov: "Immers, we leven in het tijdperk van Jerry Springer, dus is het bon ton om al je sores, vanaf een ingegroeide teennagel tot en met de verjaardag van je tante, de andijvie die drie eurocent duurder geworden is, oeverloze roddelpraatjes over je chatvriendin die vreemdgegaan is met iedereen te delen. Gooi je emoties op het net, ik weet er wel raad mee." We vonden het tamelijk dreigend klinken, hoorden bijna een bijbehorend duivels lachje.

De uitgebreide reacties vindt u hieronder

SWINGERS

Ik als vrouw zijnde chat vaak op www.Chatgirl.nl (geloof dat je ook via www.Adultlinks.nl naar binnen kan). Spannende chat en erg gewaagd! Leuk dat je je eigen foto er bij kan zetten. Mijn man en ik hebben dan ook snel een date op de chat en ontmoeten elkaar buiten de chat ook om in de parenclubs (bv Fata Morgana). Wij zijn zoals ze noemen Swingers! Dit gaat dan ook bij ons puur om de erotiek en wij genieten hier weer elk weekend van!

TOM EN SARA

DE WERELD BRAK OPEN

Het modem brak de wereld voor me open. Ineens was iedereen, hoe ver af ook, bereikbaar. Het begon met icq, daarna met een van de eerste chatboxen: 'Nightfly' op worldonline. Het pretendeerde een soort sexbox te zijn, maar het leek meer op een theekransje. We waren allemaal onervaren. Niemand wist goed wat te zeggen, maar naarmate de tijd vorderde begon je elkaar te leren kennen en werden de gesprekken intenser. Avond aan avond hielden we daar diepgaande discussies tot in de kleine uurtjes. We kwamen allemaal slaap tekort. Ik schreef er zelfs een gedicht over. Geile mannen die met andere bedoelingen inlogde, werden uitgejouwd..weggestuurd..niet netjes maar we waren nou net zo serieus bezig. Later werd het de ontmoetingsplaats voor mensen die op zoek waren naar Cyberseks. De serieuze vrienden verdwenen en als ik af en toe nog eens inlogde, voelde ik me er niet meer thuis. Maar het was een bijzondere tijd, spannend, vernieuwend en grensoverschrijdend. Ik heb er o.a. een Griekse docent letterkunde aan de academie van Athene leren kennen. Jarenlang hebben wij intensieve chats gehad over kunst, het leven en over seks. Op basis van mijn nickname Nymus, die hij zeer intrigerend vond, zijn er in Athene speciale projecten gestart op de academie. Ook in de andere disciplines. Er zijn prachtige posters ontworpen in Athene voor de Nymus Art Movement. Een geheel nieuwe kunstrichting gebaseerd op mijn inzichten. Er was sprake van dat ook diverse academies in Londen en Kopenhagen mee zouden gaan doen in de NAM. Het was een chat met gevolgen. Daarnaast kreeg ik les online. Werd naar de bibliotheek gestuurd om boeken te lezen, zodat ik tenminste begreep waar hij het over had. Het was heel bijzonder: ik, die altijd naar de academie had gewild, maar de kans niet had gekregen, kreeg als schrijfster privé les van een docent uit Athene. Ik ben ook fotografe. Leerde op het net een collega kennen. Hij heeft veel in mijn leven betekend..(en nog) We hebben samen gewerkt, samen geëxposeerd. (vanaf 15 april a.s. hangen we in Zoetermeer en vanaf 11 mei in Zevenaar met de expositie: Binnenste Buiten een ontmoeting, over patiënten met ME/CVS) Hij hoort gevoelsmatig tot mijn familie, is een soort tweelingbroer van me geworden, ook nu hij eindelijk zijn ware heeft gevonden en het internet niet meer nodig heeft om zijn eenzaamheid te verdrijven. Een heel bijzondere intense vriendschap is tussen ons ontstaan, tengevolge van de chatsessies. En cyberseks? Ja, ook wel eens geprobeerd natuurlijk. Je moet alles een keer meemaken. Het leerde me veel over hoe mannen denken en wat mannen willen. Ik ben gelukkig getrouwd, maar vind dit absoluut geen overspel. Het is niet meer dan een interactieve erotische fantasie. Maar het verveelt snel. Ik heb me ook op het net, altijd voorgedaan zoals ik was, ben eerlijk geweest over alles: mijn leeftijd (ik was toen 47), mijn huwelijk, mijn beroep, mijn kinderen. Ik heb het getroffen: ben ook andere eerlijke mensen tegengekomen, heb ze ontmoet en ze hebben mijn leven verrijkt. Ik heb zelfs een tijdje een eigen chatbox gehad "Bevlogen mensen" waar alleen maar diepzinnige discussies plaatsvonden. Ook daar heb ik een fijne vriendin aan overgehouden. Ik hield het echter niet vol om er iedere avond te zijn. De tijd ontbrak me. Net als Martijn van Stuyvenberg ben ik het ontgroeid en heb ik alleen nog mijn lijstje vriendjes op icq en msn. Ik blijf het een heerlijk medium vinden. Altijd iemand om even mee te praten en nooit indringend, zoals de telefoon. Je kijkt gewoon wie er online zijn. Dat kan op ieder uur van de dag, maar vooral van de nacht, want als we hier gaan slapen, gaat ergens anders in de wereld de zon op. Online gaat er een wereld voor je open. Nightfly/nacht-vlucht. Virtuele vrienden verzamelen te elfder ure vol verlangen en verwachting... de avond is nog jong. Op zoek naar (wat) menselijke warmte uit een hoekige computer. Vlugge vingers maken gevoelens zichtbaar voor een verlangende ontvanger. Elkaar gevonden? Begrip en openheid in volledige anonimiteit zonder gezichtsverlies. Ze slapen minder, de chatters, maar wel met een glimlach om de mond. Later: De rekening van de telefoonmaatschappij brengt ze keihard terug in de realiteit. Paniek! Kunnen de mensen in deze samenleving zich nog wel warmte permitteren? Menselijkheid is misschien nog nooit zo kostbaar geweest.

SORES

"Chatten, een fascinerend medium " stelt Martin Stuyvenberg en dat is het ook. Er kan een ( verslavende) fascinatie vanuit gaan Voor mij werd het een uit de hand gelopen taalkundige grap Een hoop chatters gaan zo in dit medium op dat realiteit en chatten door elkaar heen zijn gaan lopen. Emoties worden gestuurd door slierten letters afkomstig van mensen die men vaak helemaal niet kent. Dat levert op een scroll een hoog amusementsgehalte op Immers, we leven in het tijdperk van Jerry Springer dus is het bon-ton om al je sores, vanaf een ingegroeide teennagel tot en met de verjaardag van je tante , de andijvie die drie eurocent duurder geworden is, oeverloze roddelpraatjes over je chatvriendin die vreemd gegaan is op diverse prikborden te zetten. Gooi je emoties op het net .....ik weet er wel raad mee

OBLOMOV

LOTGENOTEN

Chatten kan heel leuk zijn en vooral heel erg zinvol. Je hebt natuurlijk chatten en chatten, chatten om nieuwe (seksuele?)contacten op te doen, daar doe ik niet aan. Wat VOOR MIJ een fantastische uitkomst is, is dat je kunt chatten met bijv. lotgenoten. Zelf chat ik regelmatig op een site voor mensen met vruchtbaarheidsproblemen. Je kunt ervaringen van behandelingen uitwisselen en vooral elkaar steunen waar maar nodig is. Ik gebruik altijd mijn eigen naam, iedereen mag van mij weten hoe en wat. Terughoudend ben ik soms wel, maar je stelt je dan ook zeer kwetsbaar op als gaat het over persoonlijke zaken zoals een kinderwens die niet in vervulling gaat. Mijn ervaringen zijn zeer positief maar soms mis ik de intensiteit van een "echte" relatie, alhoewel, chatten is ook wel weer heel veilig. Je bent toch een beetje onaantastbaar. Je kunt zeggen wat je wilt en vooral, niemand valt je in de rede wanneer je iets te vertellen hebt. Geen JA MAAR en GEEN WACHT ES EVEN. Je doet je verhaal en de reactie zie je dan later wel weer. Vooral praten over gemeenschappelijke dingen is een uitkomst. Anders sta je maar alleen met je probleem voor de "buitenwereld" en het praten met lotgenoten kan heel verhelderend werken. Ben heel erg blij met de chatbox van deze belangenvereniging. Het is dus absoluut niet zo dat er alleen maar chatboxen zijn voor 22cmeters en sexylady's of wat dan ook. Met vriendelijke groet,

HENDRIKA TICHELAAR

LEES MEE

Graag voldoe ik aan uw oproep om te reageren op het fenomeen chatten. Ik ben een getrouwde vrouw van 53 jaar, ik chat sinds 1½ jaar en wil graag mijn mening hierover geven. Ik gebruik geen specifieke nickname, dat is onhandig als je echt iemand wat beter wilt leren kennen, ik gebruik daarom dan ook mijn eigen naam. Mijn ervaring is dat mensen die wel een nick gebruiken (en deze regelmatig veranderen) het niet al te serieus nemen en dus echt alleen voor de lol chatten. Ik heb mezelf het één en ander moeten leren, en de beste les is regelmatig een poosje alleen maar meelezen wat er allemaal gezegd wordt. Zodoende krijg je alvast een aardige indruk van de persoon achter de pc. Soms blijkt echter dat iemand ineens totaal anders als je hem/haar prive spreekt. Zelf heb ik inmiddels (vrijwel vanaf het begin dat ik chat) een paar goede vrienden met wie ik zeer regelmatig contact heb. Met één ervan heb ik ook persoonlijk kennis gemaakt en dat is beslist niet tegengevallen. Omdat ik zelf eerlijk ben verwacht ik van mijn vrienden dat ze dat ook tegen mij zijn, en ik heb ze nog niet op een leugen kunnen betrappen. Tja, en het cyberen: ik denk niet dat het hetzelfde is als vreemd gaan in het echt. Je laat je fantasie werken en dat mag. Een tip voor jongere, wat onervaren chatters: lees in het begin een poos mee en vertrouw niets of niemand.

I. BRAAS

VERARMING

Als vrouw word je soms benaderd als of je een bootje huurt op de rooie brug in utrecht, alleen hopen de mannen via de chatkanalen dat het bij jou gratis en spannender is. Ik had een chatvriend die gescheiden was waar ik eens aan vroeg kunnen we ook vrienden zijn en samen eens iets leuks doen, nee zei hij een man en een vrouw kunnen niet iets leuks samen doen ook al gebeurt er eerst niets. Op een gegeven moment wil een man toch seks, daar draait het om bij de meeste die iemand leren kennen via de chatboxen. Wel of niet getrouwd, eens gaan ze de fout in en ik vind dat hij gelijk heeft. Zelf vind ik het chatgebeuren een verarming: je hele leven staat eerst op zijn kop, je bent helemaal verslaafd aan het chatten, je doet niets meer wat je eerst normaal deed, je kunt niet meer van de pc wegblijven, je doet je boodschappen snel en op visite nee daar heb je geen tijd meer voor je moet chatten. Vraag me af wat we er eigenlijk zoeken. De meesten zijn getrouwd ineens is bij iedereen het huwelijk niet meer goed, er is geen spanning meer. Al je problemen bespreek je met een vreemde, niet meer met je eigen partner. Dus wat gebeurt er; die pc en het chatten neemt de plaats in van het gewone leven. Dat is ziek, heel ziek. Je kunt niet meer normaal communiceren met je eigen man of vrouw, daar deugt ineens niks meer aan. Nee die andere, ja die luistert ja. Totdat, net zoals mijn chatvriend zei, ze je hebben waar ze je willen hebben: in bed. En dan beginnen de problemen pas goed, je relatie kapot, of zwijgen we liever er maar over en gaan gewoon vrolijk verder met chatten. Hoe lang nog voor we niks meer over houden dan alleen de pc en we eenzaam maar verder chatten omdat we zijn vergeten hoe we onze dagen moeten invullen met gewone dingen die we ook voor het bestaan van de pc en het chatten deden. Gewoon leven zoals het hoort

MARGJE

ZOVEEL PLEZIER

Sinds 29 maart jl. heb ik internet. Mijn eerste chatbox ervaring heeft mij nu al een goede "vriend" opgeleverd. We hebben elkaar al ontmoet en zijn nog steeds niet uitgepraat. In 1 woord geweldig dus. Ik neem aan dat het niet altijd zo gaat, maar voor mij was dit een openbaring. Zoek regelmatig dezelfde chatbox op waar over het algemeen veel plezier te beleven valt. Heb ook al via Hotmail een vervelend bericht ontvangen, maar iedereen vertelt dat dat erbij hoort. Ben er mee naar de politie gegaan, maar die vonden dat ik het moest deleten. Ging over een buitenlandse dame in nood, die via mij geld wilde veilig stellen. Ja, ja.......... Mijn chatnaam is saturnus earth. Mijn geboorteteken, was al vergeven dus toen mijn aarde er maar bij. Verder chat ik onder mijn echte naam Madeleine. Vond het stuk in de krant erg herkenbaar. Kreeg het van een van mijn medewerkster, die mijn chatervaring dus ook kent. Vandaar dat ik ook reageer, ben voorlopig nog niet uitgesurfd en uitgemaild. Had ik dit maar eerder geweten, zoveel plezier.........

MADELEINE WESTERHUIS

MACHTELOOS

Je kunt met chatten inderdaad een hoop mensen in de maling nemen. Wij zijn zelf op internet sinds 1997, ik heb het leren kennen via mijn werk. Mijn vriend vond het niks. In de loop der jaren heeft hij ondervonden hoe leuk het is, heeft inmiddels ook een eigen chatbox op MSN. Momenteel zit ik voor 6 maanden in een vrouwengevangenis, om de vier weken kom ik een weekend naar huis en krijg dan van andere mensen te horen hoe mijn vriend zit te dollen op de chatbox mede doordat hij een leuke foto van zichzelf in zijn profiel heeft geplaatst. Ik ben er niet echt blij mee. ik weet gewoon dat hij het huishouden vreselijk verwaarloost. Zolang de kinderen er niet onder lijden moet ik machteloos toekijken hoe de boel thuis langzaam in het honderd loopt.

DINA

12 JAAR

Hallo, chatten is al bijna 12 jaar oud en zolang geleden ben ik daar ook mee begonnen, dat was in mei 1991. De chatbox Suzie was volgens mij de eerste box en ik heb daar 2 jaar als gastvrouw voor gewerkt. Wat ik lees in het verhaal van Martijn van Stuyvenberg is helemaal correct, mannen doen macho op een chat en in werkelijkheid zijn ze absoluut niet spraakzaam. Een heleboel mannen doen zich voor als vrouw om toch vooral maar aandacht te krijgen. Ik heb redelijk veel chatters (een jaar of 10 geleden) in werkelijkheid ontmoet maar nooit echt een afknapper gekregen. Gewoon gezellig een pilsje drinken en verder was er niets bij. Totdat ik er één tegen kwam waar ik me erg bij op mijn gemak voelde en dat heeft tot gevolg gehad dat we nu meer dan 9 jaar samen wonen. Tot zover mijn ervaring over chatten, dit is heel beknopt maar ik zou er bijna een boek over kunnen schrijven.

JEANNE BOUWMEESTER

RODDELS

Ook ik ben een chatster. Ik ben begonnen met chatten door een blessure waardoor ik een heel tijd niet mobiel was. Mijn man stelde voor kabel te nemen zodat ik kon surfen op internet zonder op de kosten van de telefoon te hoeven letten. Door mijn kinderen kwam ik op een chatbox en ben er nu ruim 2 jaar later nog te vinden in die zelfde box. Ik gebruik een nickname en die naam past bij me. Het is een vrij onschuldige naam), ik ben nogal druk en spontaan. Ik heb mensen in het echt ontmoet maar ga bewust niet naar meetings. Om de redenen die in het artikel in jullie krant staan. Ik heb daar een eigen mening over ook. Op een meeting komen mensen elkaar tegen en doen lief en aardig tegen elkaar ze noemen zich vriend enzovoort. Je ziet na enkele dagen - weken de chat veranderen; mensen blijven weg. Dit komt omdat de andere persoon vaak is tegengevallen .En het ergste zijn de roddels en het gescheld op elkaar want je hebt elkaar gezien en dat viel vies tegen en dan kan je op de chat iemand toch maar mooi finaal de grond in trappen om wie hij/zij is. Ik moet echt lang met iemand chatten wil ik iemand ontmoeten en dat ontmoeten doe ik om redenen alleen als mijn man erbij is. Heb 1 keer geheel spontaan iemand op de koffie gehad en die was 100% anders als hij zich voordeed. En bovendien heeft ie mij maandenlang zwart gemaakt. Maar gelukkig heeft hij geen poot aan de grond gekregen omdat (niet om mezelf op de borst te slaan) ik toch als betrouwbaar te boek sta in chatland. Dat was dus een vervelende ervaring. Verder heb ik eigenlijk alleen maar mensen leren kennen (niet zo heel veel trouwens) die zichzelf zijn en ook niet anders zijn dan ze zich voordoen zowel op de chat als in het echte leven. Heb er, kan je wel zeggen, enkele echte vrienden bij gekregen en dat zeg ik niet van iedereen. Mensen die ik regelmatig ook echt zie en met wie het leuk blijft en waarom; omdat die mensen wel eerlijk zijn en zijn wie ze zeggen dat ze zijn. Zelf doe ik me ook niet mooier voor. Ik hou daar niet van. En mijn mening is dat als je eerlijk bent je het het langste volhoudt en geloof me, ik heb in die ruim 2 jaar mensen zien komen en gaan op de chat gewoon door list en bedrog of ze namen een andere chatnaam en gingen vrolijk verder. Je maakt van alles mee. Zo heb ik ooit meegemaakt dat er iemand uit pure jaloezie mensen opzette tegen me om me uit te schelden te betichten van overspel ( ik kon toen niet eens zelfstandig de deur uit zonder hulp van mijn man) enz enz toen ik de dame erop aan sprak was het mijn eigen schuld want ik had haar plekje overgenomen in de box als Queen of te box zoals zij dat noemde. Ik heb toen gezegd dat ze moest stoppen met die dingen maar ze ging door. Toen is mijn man de chat opgegaan en heeft haar verteld wie ze was op een nette manier. Maar het was daarna over en mensen hebben excuses gemaakt aan me voor wat ze hadden gezegd en gedaan. Dan is voor mij ook de zaak klaar en ik ga er niet meer op door. Maar ook leuke dingen gebeuren: mensen die spontaan de box inkomen omdat ze van anderen hebben gehoord dat je zo'n leuke chatster bent. Die gewoon even met je willen praten. Die je in vertrouwen nemen over hun problemen. Omdat ze weten dat het veilig is bij je. Ik ben zelf iemand die geen problemen heeft, die weer bijna volledig is Hersteld, maar ik weet uit ervaring dat heel veel mensen in de chat vluchten Meestal voor problemen maar er zitten ook mensen die door een ziekte niet anders meer kunnen. En dan is voor die mensen de chat een uitlaatklep die ze gebruiken om de dagelijkse sleur te doorbreken. En er zijn mensen die de chat als echt leven gebruiken. Voor mij leven de mensen in de chat echt. Het is alsof ik ze ook ken in het echte leven. Voor de rest word je in de loop van het chatgebeuren veel voorzichtiger met wat je zegt en tegen wie. Ben spontaan in het vertellen van dingen maar beperk me nu vaak tot een dolletje op scroll. Ondertussen hebben 3 anderen en ik een chatkrant voor onze box gemaakt die steeds drukker word bezocht op het net. Hier instaan onzin verhaaltjes en anekdotes over de chat. Ik heb ook het artikel uit de telegraaf overgetypt gewoon om iedereen eens te laten lezen wat er kan gebeuren en wat er speelt. Maar die krant van de chat is een zeer groot succes waar we veel plezier aan Beleven. Iedereen mag zijn mening uiten erin maar niet kwetsend of bewust kwetsend namen noemen. En over cybersex: ik doe het niet ik zie het wel als vorm van bedrog. Zeker als je getrouwd bent of een partner hebt. Geintjes maken over seks oke, op scroll en niet in de prive's, dat is leuk, een beetje dubbelzinnig zijn. Met cyberseks haal je jezelf erg naar beneden vind ik persoonlijk. Ik gruwel zelf van dames en heren die zichzelf openlijk aanbieden op de chat En dat zijn dan getrouwde mensen. De meest platvloerse teksten moeten wij andere chatters lezen en daar is onze chat niet voor. Dat staat ook in de regels van de chatbox. Verder denk ik ook weer: ze moeten het zelf weten eigenlijk. Wie ben ik om te oordelen. Maar persoonlijk, nee zou ik het niet kunnen en doen. Verder chat mijn man ook regelmatig en zitten we samen in 1 chatbox. Als ik mezelf anders voor zou doen, me zou misdragen, zou dit niet mogelijk zijn. Want je verrader slaapt niet ook niet op de chat. Als jullie hier wat mee kunnen wil ik niet met mijn nick en naam genoemd Worden.

ANONIEM

UNIEKE VRIENDSCHAP

Ook ik heb een chat ervaring, een hele leuke. Ik dacht een aantal maanden geleden, dat moet ik ook eens gaan doen (chatten) en ik liep gelijk de 1e keer tegen een man aan waar het mee klikte. Onze nickname was een stukje van onze echte naam geen geheim gedoe...verder. Hij net als ik, ook (gelukkig) getrouwd. Onze woorden en gevoelens kwamen overheen in de chat. Daarna zijn begonnen met het uitwisselen van foto's via de mail en kwamen we tot de ontdekking dat we allebei geen leugens hadden gebruikt tijdens onze chat. Inmiddels heb ik hem al in het 'echt' gezien en het is een geweldige lieve man. We vinden elkaar heel erg leuk, voeren intieme gesprekken, mailen veel en we willen nog meer gaan doen samen......Mijn 1e chat (en voorlopig ook de laatste) is dus een hele fijne ervaring en ik geniet hier nog elke dag van! Het is wel raar dat je zo snel vertrouwd kan raken met een onbekende chatter, maar wij weten (als we niet getrouwd waren) dat we dan samen verder zouden gaan met onze unieke vriendschap! We houden van elkaar.

ANONIEM

NOOIT HET ACHTERSTE VAN JE TONG

Na een aantal chat ontmoetingen, moet ik zeggen dat ik 1 maal teleurgesteld was, aangezien deze persoon zich veel beter deed voorkomen dan dat hij werkelijk was (qua karakter en uiterlijk) maar de tweede ontmoeting was absoluut geen tegenvaller - viel zelfs erg mee, erg hoffelijk, uiterlijk was zoals op de foto, karakter ook, en geen poeha of zo - gewoon zoals hij was, en we hebben nog steeds leuk contact. Eén ervaring was minder, werd ik telefonisch lastiggevallen, maar nadat ik voor de zoveelste keer had geopperd om mij met rust te laten, drong het toch eindelijk door. Ik vind het een leuk medium om mensen te leren kennen, maar het is altijd afvragen geblazen hoe het zal vorderen. Wel een goed manier als je op de normale manier geen mensen tegenkomt die evt wat kunnen betekenen voor je in de toekomst. Maar laat nooit het achterste van je tong zien, gewoon oppassen. Ik denk dat dat voor elke relatie geldt, op wat voor een manier dan ook.

ANONIEM

LEUGENAARS

Ik chat wel vaak (vanaf 3 maanden geleden), maar de laatste tijd vind ik niet leuk meer. Ik gebruik altijd een nickname zoals liefmeisje, sexisleuk, indomeid, etc. Ik vind veiliger om een nickname te gebruiken. Ik vind cybersex leuk. Ik heb nog nooit iemand van de chat ontmoet... Ik ben getrouwd en ik wil geen problemen later. Hoewel er mannen op de chat zijn die me heel graag willen ontmoeten, maar ik zei altijd 'nee" en dan vertelde ik waarom. Ze vinden jammer, maar zoeken daarna geen contact meer. Ik vind jammer maar ja volgens mij is chat alleen voor de ontspanning. Er zijn teveel leugenaars.

RARAH


© 1996-2001 Dagblad De Telegraaf. Alle rechten voorbehouden.