|
Wesley Snipes over 'One Night Stand' "Ik deins niet terug voor een beetje seks!" door Dick van den Heuvel Maar liefst drie miljoen dollar had de Amerikaanse filmindustrie over voor het nieuwste script Joe Esterhasz. Er wordt namelijk toch wel weer een gouden ei verwacht van de man die 'Basic Instinct' neerpende, maar daarna zich vergreep aan de flop 'Showgirls'. Zijn nieuwste pakje papier droeg de titel 'One Night Stand' en geen regisseur was er te vinden om deze pakweg 100 pagina's waar de seks letterlijk uitrolt, te verfilmen. Totdat de envelop bij regisseur Mike Figgis ('Leaving Las Vegas') terechtkwam.
Die wilde het titelblad wel houden, maar vroeg vervolgens of hij de andere pagina's door de versnipperaar mocht halen. De producenten, wanhopig om ooit nog eens iets terug te zien van hun jackpot aan schrijvershonorarium, knikten driftig van 'ja', en zo kunnen we 'One Night Stand' in Venetië terugzien. Zonder seks, maar met een mooi bijna literair verhaal over relaties in onze moderne tijd. Wesley Snipes speelt er de hoofdrol in. Hij is een spotjesregisseur die even in New York is om een oude vriend op te zoeken (Robert Downey jr.) die sero-positief is. Die nacht van zijn bezoek ontmoet Wesley de ook al getrouwde Nastassia Kinski en doet het met haar. Een 'One Night Stand' die hij zo snel niet meer uit zijn geheugen krijgt. We ontmoeten Snipes op het terras van 'Hotel des Bains' op het Venetiaanse Lido, waar de film net in première is gegaan. We willen van de acteur graag weten of hij het script van Joe Esterhasz ook gelezen had, en net zo verwerpelijk vond als ieder ander in Hollywood.
"De seks stoomde er min of meer uit", lacht Snipes. "Elke pagina, man! Om je de waarheid te zeggen, had ik die film ook wel willen maken! Ik ben er niet van vies om een leuke vrijscène te spelen, en zeker niet met dat soort schoonheden als Nastassia Kinski. Elke acteur die zegt dat seks in een film iets heel professioneels is, verklaar ik voor gek. Kom op, zeg. Hoe zou ik anders met dat soort mooie juffrouwen in één bed terecht kunnen komen." Pech voor Snipes! Want Figgis maakte een heel andere film dan Esterhasz voor ogen had. En de schrijver haalde vervolgens zijn naam van de filmrol. (De drie miljoen stortte hij overigens niet terug.) "Ik vond het een genot om met Figgis te werken", erkent Snipes. "Die man heeft een theaterachtergrond, net als ik. We zijn getraind op de bühne en we zijn allebei op zoek naar hetzelfde. De eerlijkheid in een rol, geen verstoppertje spelen over je motieven, de kern van wat je te zeggen naakt en eerlijk over het voetlicht brengen. Daar gaat het om." Het is voor de filmkijker een onbekend hoofdstuk in Snipes' bio, die theaterachtergrond. "Omdat ik altijd met actiefilms geassocieerd word. Dat zijn natuurlijk ook de grote publiekstrekkers geweest. Maar ik heb ze allemaal gedaan, hoor... Het Grote Repertoire, de Shakespeares en het Renaissance-drama uit Frankrijk. De complete kostuumproductie van Broadway heeft om mijn kont en schouders gehangen. Maar op het toneel zul je mij niet meer terugzien. De acteurs daar worden uitgebuit met acht voorstellingen in de week voor bijna geen honorarium. Dan doe ik liever film!" Over zijn eigen liefdesleven wil hij vrij weinig zeggen, behalve dat hij de 'one and only' nog niet gevonden heeft. "Dat komt nog wel. Die rust krijg ik op een dag wel een keer. Ik geniet van het leven en de vrijheid. Angst voor aids? Nee, heb ik niet. Ik geloof dat die ziekte te genezen is als ik hem oploop. Handig hoor, om acteur te zijn... Dan kan je jezelf echt ALLES wijsmaken." Publicatie 4 september 1997 |
