Will Smith scoort opnieuw met 'Men in Black' door Eric Koch Die eigenaardige taxichauffeur, de vreemde nukken van uw baas, de rare nachtelijke geluiden bij uw buurman. Diep in uw hart wist u het al: die mensen komen van een andere planeet, stuk voor stuk. Dergelijke buitenaardse infiltranten worden ontmaskerd in de kleurrijke komedie 'Men in black', waarmee hoofdrolspeler Will Smith na 'Independance Day' zijn tweede achtereenvolgende explosieve zomerhit scoort. Die nieuwe film van Barry Sonnenfeld ('The Addams Family', 'Get Shorty'), doet een paar opmerkelijke onthullingen. Maar zijn we eigenlijk verbaasd om te horen dat figuren als Dennis Rodman, Sylvester Stallone en Madonna immigranten van buiten onze aarde zijn? Die drie hebben zich betrekkelijk goed aangepast en vormen geen probleem, net als het merendeel van de buitenaardse nieuwelingen. Gevaarlijk wordt het pas als een gigantische tor naar onze wereld komt om beslag te leggen op een juweel dat macht in het heelal verzekert. De enge vreemdeling hult zich wat moeizaam in het lichaam van een boer (kolderiek schuddend en agressief gestalte gegeven door Vincent d'Onofrio) en zoekt moordend zijn juweel. De enigen die hem tot staan kunnen brengen zijn Will Smith en Tommy Lee Jones, twee van de 'Men in black'. Gekleed in snelle zwarte maatkostuums en getooid met donkere zonnebrillen jagen ze op ongewenste buitenaardse elementen. Een film vol gekke situaties levert dat op, waarin Tommy Lee Jones hilarisch onderkoeld zijn werk doet en Will Smith zich met zijn kwajongensachtige optreden en brede grijns een uiterst charmante geestverwant van Eddie Murphy toont. Met zijn tweede doortastende optreden tegen indringers uit het heelal is Will Smith inmiddels Amerika's favoriete grenswacht. Geen etiket dat hij lang wil blijven dragen. "Na 'Independence Day' leek 'Men in black' me aanvankelijk al wat te veel van het goede. Maar tegen Steven Spielberg, producent van 'Men in black', zeg je niet zo gemakkelijk nee." Lachend denkt hij terug aan dat eerste telefoontje. "Met Steven Spielberg, hoorde ik aan de andere kant van de lijn. Ik dacht dat 't m'n makker Pokie was. Neem jezelf in de maling Pokie, riep ik terug. Daarna heb ik allerlei vragen over E.T. gesteld. Daar wist de andere kant zoveel van, dat ik begreep dat 't werkelijk Spielberg was. Een hele eer, vond ik. Daarna vertelde regisseur Barry Sonnenfeld dat hij en zijn vrouw het scenario in bed lazen en dat zij spontaan 'Will Smith' riep. Ook dat vond ik vleiend. Al hoop ik", zegt hij bedachtzaam, "dat ze dat niet te vaak roept. Dan wordt 't bedenkelijk....." Zijn eigen populariteit ziet hij slechts als een kleine onderdeel van het overweldigende succes van 'Men in black' in de VS. "In een zomer vol vervolgnummers, zoals Lost world, Batman IV en Speed II, zorgen wij voor iets nieuws en fris", zegt Smith. Feit blijft niettemin dat alles wat The Fresh Prince, zoals hij zijn carrière als rapzanger begon, aanraakt, in goud verandert. De succesvolle rapper, voormalige tv-ster (in zijn eigen show, The Fresh Prince of Bel Air) en acteur is inmiddels dik miljonair maar blijft niettemin de spontaniteit en de eenvoud zelf. "Een actrice bij 'The Fresh Prince of Bel Air' zei ooit tegen me: je hart niet laten beschadigen door missers en bij succes je hoofd koel houden. Een mooi motto." Het kost Smith geen moeite om ernaar te leven. "Als je de muziekindustrie hebt overleefd, kom je geen grotere problemen meer tegen. 't Is de smerigste en meest meedogenloze industrie die er is, wellicht op het boksen na." Zijn introductie in die wereld had 'm al aan het denken moeten zetten. "Met mijn vrienden was ik op het schoolplein altijd aan het rappen. Iedere zwarte jongen deed dat in die tijd. De kleurrijkste namen bedachten we voor onszelf. Ik was 'The Fresh Prince'. Op een dag stopt er een auto. Vraagt de man achter het stuur: 'heb je interesse in een carrière? Ik zal je manager zijn'. Eenmaal naast 'm in de auto zag ik dat hij een pistool op het dashboard had liggen. Geen man om snel nee tegen te zeggen." Lang bleef 'The Fresh Prince' overigens niet onder zijn protectie. "Gelukkig verkocht hij het ons contract weer aan een ander door." Net zo betrekkelijk toevallig was zijn debuut op televisie. "Een producent had me zien optreden en vroeg of ik interesse had in een tv-show. Of ik kon acteren werd niet eens gevraagd." Uitstraling bleek belangrijker. Door Smith ongecompliceerde optreden werd de show zeer populair. Tot verdriet van velen heeft hij er inmiddels een punt achter gezet. "Nu was het allemaal nog leuk. Je kunt het beste op een hoogtepunt afscheid nemen." Bang om de vrijgekomen tijd te kunnen vullen hoeft hij niet te zijn. Een van de vele aanbiedingen voor nieuwe filmrollen is een project over het leven van Muhammed Ali. "Hij is een van mijn helden. De puntjes voor de film zijn nog niet op de i gezet, maar ik ben alvast in training gegaan." Is zijn bokstechniek inmiddels zo gevorderd dat hij de titel kan waarmaken van een van zijn songs: 'I want to fight Michael Tyson'? Hij wrijft glimlachend over zijn oren. "Zou niet zo verstandig zijn voor mijn filmcarrière....." Première 24 juli 1997