BRUSSEL - Er is nog lang geen einde in zicht wat betreft de concurrentie tussen de EU-lidstaten op het fiscale vlak. Luxemburg biedt internationale ondernemingen sinds begin januari gunstige fiscale regelingen aan die onder grote internationale druk in november 2000 in Nederland zijn geschrapt. Ook Frankrijk is ermee begonnen en Denemarken wil het. Daarmee is een levensgrote bom gelegd onder de zogenoemde 'Primarolo-lijst' van eigenlijk verboden concurrentievervalsende belastinglokkertjes binnen de EU.

Nederland zit wegens haar gunstige fiscale 'rulings' al jaren in het Brusselse beklaagdenbankje nadat de Britse staatssecretaris van Financiën, Dawn Primarolo, op verzoek van de Europese Commissie een lijst heeft samengesteld van alle schadelijke belastingmaatregelen in de EU. Het gaat dan met name om fiscale lokkertjes voor bedrijven ten nadele van andere lidstaten.

Nederland stond bovenaan die lijst en sindsdien is staatssecretaris Bos (Financiën) een ware oorlog begonnen tegen brievenbusmaatschappijen die louter neerstrijken om fiscale redenen terwijl de 'business' elders wordt gevoerd. Hij bracht acht van de tien bekritiseerde belastingmaatregelen in lijn met OESO-regels op dat gebied.

De vraag dringt zich nu op of Nederland niet te snel is geweest om opnieuw het braafste jongetje van de klas te worden. Andere EU-landen haken in waar ons land terrein heeft prijsgegeven en daarmee lijkt de 'belastingoorlog' weer in volle hevigheid los te barsten. Voor zover de Unie nog wil tornen aan het laatste Nederlandse bastion, de deelnemingsvrijstelling, is er nu munitie te over om tegengas te geven.

Luxemburg heeft haar wetten gewijzigd om per 1 januari 2002 in het gat te kunnen springen dat Nederland heeft laten liggen. Het betreft de zogenoemde 'BV1/BV2-constructie', die vooral gunstig is voor Amerikaanse bedrijven die goedkoop een wereldwijde reorganisatie of fusie willen financieren. Het inmiddels failliete Amerikaanse energiebedrijf Enron heeft onder meer van de regeling in Nederland gebruik gemaakt.

Bij de BV1/BV2-constructie opent een Amerikaans bedrijf bijvoorbeeld dochters in Luxemburg (BV1 en BV2). Beide vormen een fiscale eenheid. Dat betekent dat het Amerikaanse bedrijf geld kan lenen aan BV1, die het geld als eigen vermogen inbrengt in BV2, die de reorganisatie betaalt in het land waar dat nodig is. De rentebaten en rentelasten kunnen dan tegen elkaar worden weggestreept wat veel voordeliger uitpakt dan in de VS waar een dergelijke reorganisatie fiscaal veel zwaarder zou zijn aangepakt.

In Nederland ging er volgens deze constructie volgens het ministerie van Financiën ongeveer €34 miljard om, waar de schatkist €9 miljoen aan verdiende. Maar de Amerikaanse fiscus werd er €450 miljoen armer van. "De BV's die zich bij ons vestigden, brachten weinig extra belasting op en leverden geen bijdrage aan de werkgelegenheid", aldus de woordvoerster van Financiën.

zoek naar gerelateerde artikelen

di 19 februari 2002