De Telegraaf-iDe KrantNieuwsLinkSportLinkDFT.nlDigiNieuwsCrazyLife
di 11 december 2001  
---
Nieuwsportaal
---
Uit de krant 
Voorpagina Telegraaf 
Binnenland 
Buitenland 
Telesport 
Financiële Telegraaf 
Archief 
ABONNEER MIJ 
---
En verder 
PC Thuis 2001 
Begroting 2002 
De prins en Maxima 
Over Geld 
Fiscus 2001 
Scorebord 
Auto op vrijdag 
Filmpagina 
Woonpagina 
Reispagina 
Jaaroverzicht 2001 
---
Ga naar 
AutoTelegraaf 
Reiskrant 
Woonkrant 
VacatureTelegraaf 
DFT 
CrazyLife 
Weerkamer 
Al onze specials 
Headlines 
VS onder vuur
---
Kopen 
 Speurders 
ElCheapo 
Siteshopper 
---
Met Elkaar 
Chatweb 
Vertel 
Cybercard 
Netmail 
Nice2Meet 
---
Mijn leven 
Vrouw & Relatie 
AstroLink 
De Psycholoog 
---
Contact 
Abonneeservice 
Adverteren 
Mail ons 
Over deze site 
Bij ons werken 
[terug]
 D E   T E L E G R A A F   T E L E S P O R T 
 
  Absolute veiligheid bestaat niet in skisport
Magere Hein
ligt op de loer

   
 

Klik op de foto voor een afbeelding op volle grootte (426x284, 26kb)
De Zwitserse belofte Beltrametti (22) onderstreepte met zijn verlamming dat Magere Hein tegenwoordig in elke bocht op de loer ligt. (Foto: AP)
Val d'Isere - Volgens de medische specialisten mocht Silvano Beltrametti deze week nog van geluk spreken: hij was niet dood. Een lawine aan ongelukken heeft de skiwereld getroffen. Nog maar kort na het dodelijke ongeval van Regine Cavagnoud was het in Val d'Isere weer bijna raak. De Zwitserse belofte Beltrametti (22) onderstreepte met zijn verlamming dat Magere Hein tegenwoordig in elke bocht op de loer ligt. Hij completeerde een macaber gezelschap: alle medaillewinnaars van de afdaling van het afgelopen WK in St. Anton (februari 2001) zitten in de lappenmand en hoeven voorlopig niet aan skiën te denken. Uitzondering is WK-nummer 4 Beltrametti: die is voor het leven aan de rolstoel gekluisterd.

Even een korte samenvatting van het lopende seizoen: Hannes Trinkl, goud: schedelbasisfractuur; Hermann Maier, zilver: motorongeluk; Florian Eckert, brons: gebroken been. Ter lardering: Martina Ertl, Janica Kostelic, Max Rauffer, Werner Franz, Rainer Salzgeber en de Fransman Saioni hebben dit nog korte seizoen ook al een ingrijpende operatie ondergaan.

De oorzaken van deze blessuregolf zijn divers. Niettemin is er een grote lijn te ontdekken: de skiërs hebben fysiek de limiet van hun kunnen bereikt. Zeker in een olympisch seizoen worden die uiterste krachtsinspanningen zeer vaak gevraagd.

Vandaar, dat er steeds meer kanttekeningen geplaatst worden bij de ontwikkeling van het materiaal. De alpine-skisport heeft de laatste jaren een ware revolutie ondergaan. De carve-ski betekende de turbo op een gewone benzine-motor. Door de bouwwijze, de ski is steeds meer gaan lijken op een zandloper, komt de winnaar tegenwoordig volle seconden sneller beneden dan een paar jaar geleden. In een sport waarin het nog altijd om honderdsten gaat...

Simpel gesteld betekent de carve-ski, breed van boven en onder en smal in het midden, dat de radius radicaal is teruggebracht. Omdat de draaicirkel korter is geworden, kan de bocht scherper en korter worden gemaakt en dus langere stukken rechtdoor worden gegleden. Daardoor worden er ook veel meer krachten aangesproken. Dat is qua spierkracht nog op te vangen, maar de gewrichten en pezen kunnen deze ontwikkeling al bijna niet meer aan.

De internationale ski federatie (FIS) besloot na een groot aantal blessures vorig seizoen bij de vrouwen in te grijpen. Daarom zijn er limieten gesteld aan het materiaal. De minimale breedte van een ski moet onder de schoen nu 60 millimeter bedragen. De radius van de afdalingsski is minimaal 40 meter, die van een lat voor het andere snelheidsonderdeel, de Super-G, 33 meter. De voetzool mag tegenwoordig nog maximaal 10 centimeter boven het loopvlak komen om de hefboomwerking in de bochten te beperken.

Günther Hujara, bij de FIS verantwoordelijk voor de veiligheid, beseft echter dat daarmee het lek niet gedicht is. "Wij vechten tegen de waanzin van de materiaal-ontwikkeling. Alleen een muur had Beltrametti in dit geval kunnen stoppen. We moeten beseffen, dat er in deze sport niet zoiets bestaat als absolute veiligheid". De netten in Val d'Isere werden kapotgesneden door de ski's van Beltrametti. "Hij moet de kanten geslepen hebben als een scheermes", zei Hermann Maier. "Maar als we mensen naar de maan kunnen sturen, had dit niet mogen gebeuren", vond Eberharter.

Het probleem is, dat de ski-techniek in feite de skiërs heeft ingehaald. "Sommige ongelukken zijn niet te voorspellen. Daardoor zijn ze onvermijdelijk", meende technisch directeur van de Oostenrijkers Hans Pum.

Daarin ligt het grootste gevaar. Een klein foutje op een ogenschijnlijk simpele passage kan dan al desastreuze gevolgen hebben. Dat gebeurde in 1994 bij Ulrike Maier, dat gebeurde ook bij Beltrametti. Omdat de beide staalkanten van beide ski's vlijmscherp worden gemaakt, krijgt het zelfsturende aspect bij een foutieve kantendruk opeens een tegengesteld en ongewild effect. 'Verkanten' zoals het in vaktermen heet, betekent dat je de verkeerde kant op wordt gekatapulteerd. De ski's sturen je zo de hekken in en je kunt er niets meer aan doen.

Het katapult-effect zie je tegenwoordig ook al op de langzame en technische nummers. Een zorgwekkende ontwikkeling.




 

zoek naar gerelateerde artikelen


di 11 december 2001

[terug]
     
© 1996-2001 Dagblad De Telegraaf, Amsterdam. Alle rechten voorbehouden.