PARIJS - Met het tekenen van het door hemzelf beroemd gemaakte hart in het gravel werd de trilogie bezegeld. Gustavo Kuerten veroverde gisteren voor de derde keer in zijn carrière de titel op Roland Garros door in de finale zijn Spaanse tegenstander Alex Corretja in vier sets te verslaan: 6-7, 7-5, 6-2, 6-0.

Een Braziliaanse hoed wordt hem toegeworpen, maar Gustavo Kuerten verkeert in een overwinningsroes, voordat hij een hart in het Parijse gravel tekent en erin gaat liggen. De Braziliaan klopte Alex Corretja in de finale en haalde zijn derde Franse-Opentitel binnen, na winst in 1997 en vorig jaar. (Foto: EPA)

De Braziliaan, die eerder tijdens het toernooi door Kafelnikov vanwege zijn 'strelende backhand' de bijnaam 'Picasso' kreeg aangemeten, 'schilderde' meteen na het laatste punt van de finale met zijn racket een groot hart op het Court Philippe Chatrier en liet zich achterover in zijn eigen 'meesterwerk' vallen. In die houding liet hij het ovationele applaus van de ruim 15.000 toeschouwers als een verfrissende douche over zich heen komen.

Het was een emotioneel slot van een finale die eigenlijk slechts een 'halve' finale was. Want na de eerste twee sets, waarin een gelijkwaardige Kuerten en Corretja elkaar geen centimeter toegaven, kreeg de eindstrijd een onverwacht snelle en dito ontluisterende ontknoping. Niet voor niets bestempelde Corretja, voor de tweede keer (na 1998 tegen Carlos Moya) verliezend finalist op Roland Garros, na afloop de tweede set als 'cruciaal'. De Spanjaard, die na 73 minuten energievretend tennis de tiebreak van de eerste set had gewonnen (7-3), kreeg op 5-5 in de tweede set een breekpunt, maar wist dat niet te verzilveren. "Dat was mijn kans, daar had ik moeten toeslaan", wist de Spanjaard, die de tweede set uiteindelijk met 5-7 verloor. "In de derde en vierde set speelde Gustavo echt supergoed, er was voor mij geen houden meer aan."

Daarmee en met de uit emotie geboren graveltekening van Gustavo 'Picasso' Kuerten, was het verhaal van de eindstrijd wel zo'n beetje verteld. De Braziliaan heeft Parijs zijn eeuwige liefde verklaard, hetgeen ook nog eens bleek uit het t-shirt dat hij direct na de huldiging aantrok. 'Ik hou van Parijs' stond er door hemzelf in de Franse taal opgeschreven en ook zijn speech hield de 24-jarige Braziliaan in het Frans. "Omdat ik dat vorig jaar heb beloofd", wist hij aan de vorig jaar na zijn tweede succesvolle titeljacht gedane belofte te herinneren. "Ik heb er gisteren vijf uur Franse les voor genomen."

De Fransen vonden het geweldig, want de liefde die 'Guga' voor het Franse grandslamtoernooi koestert, wordt in alle opzichten beantwoord. Het Franse publiek heeft de Braziliaan in zijn hart gesloten sinds hij als onbekende 'belhamel' van 20 jaar voor het eerst de belangrijkste graveltitel van het jaar won. Die titel kon hij een jaar later niet succesvol verdedigen, iets dat hij gisteren met zijn vorig jaar veroverde titel wel voor elkaar wist te boksen. Hij verstevigde daarmee niet alleen zijn bankrekening met bijna anderhalf miljoen Nederlandse guldens, maar sloeg zijn naam ook tussen die van de slechts vijf illustere voorgangers Borg, Cochet, Lacoste, Wilander en Lendl die het zwaarste toernooi ter wereld minimaal drie keer wisten te winnen.

"In mijn mooiste dromen heb ik nooit van drie Roland Garros-titels durven dromen. Dit is allemaal erg emotioneel voor mij", aldus de nummer één van de wereld, die dankzij de zege in Parijs ook de koppositie in de Champions Race overneemt van Andre Agassi. De Amerikaan, in Parijs in de kwartfinales uitgeschakeld, bivakkeerde daar sinds zijn triomftocht op de Australian Open. Kuerten: "Als ik de afgelopen twee weken in één woord moet samenvatten, dan is het 'magic'. Elke keer als ik naar Parijs kom, slaat de magie toe."

Magie of niet, Wimbledon laat de kersverse kampioen definitief aan zich voorbijgaan. "Ik ben echt hard aan rust toe en kamp met wat liesproblemen die verzorging nodig hebben", liet de notoire grasbaanhater weten. "Als ik toch naar Wimbledon zou afreizen, zet ik daarmee de rest van mijn seizoen op het spel." De moeder aller toernooien moet het dus zonder de nummer één van de wereld stellen, maar die kon zich er gisteren niet druk om maken. Wegdromend naast zijn derde Roland Garros-beker verscheen er een brede grijns op zijn gezicht: "Ik ben een gezegend mens."

Meer tennis op pagina 19.

zoek naar gerelateerde artikelen

ma 11 juni 2001