Oscar-winnaar Anthony Minghella van 'The English patient' "Eigenlijk wil ik helemaal niet regisseren" door HENK TEN BERGE Anthony Minghella verzuchtte na afloop van de opnamen voor 'The English patient': "Dit hoop ik nooit meer mee te maken. Ik voel me schrijver. Laat mij maar gewoon thuiszitten achter de tekstverwerker en dan zie ik tenminste ook mijn kinderen." Maar Hollywood riep hem uit tot beste regisseur en maker van de succesvolste film van het jaar. Hij verkeert in opperste verwarring omdat-ie nu bijna niet meer terug kan naar de schrijftafel. We spraken elkaar in het waardige Londense Hyde Park Hotel toen 'The English patient' nog moest beginnen aan de triomftocht door de bioscopen. "Passie en emotie spreken mij het meest aan. Dat heb ik gemeen met producent Saul Zaentz. Dus toen hij me benaderde met het voorstel het boek 'The English patient' te bewerken tot een goed scenario, vonden we elkaar onmiddellijk. Dat verhaal staat bol van passie en emotie. Het was eigenlijk logisch dat hij me ook strikte voor de regie." Dat handwerk was hem niet helemaal vreemd. Hij had al enkele kleine films en televisie-stukken geënsceneerd, maar had toch vooral een reputatie opgebouwd als schrijver. Vier toneelstukken van zijn hand werden ook gespeeld in Londens theatercentrum West End en in vele landen werd de door hem bedachte en geschreven serie 'Inspector Morse' uitgezonden. "Maar 'The English patient' werd een kolossale productie. Ik heb in een half jaar tijd vijf levens geleid en had het gevoel dat ik voortdurend balanceerde op de afgrond. Waar was ik mee bezig? Verschrikkelijke ongelukken, auto-crashes, neerstortende vliegtuigen, stervende mensen, maar ook met uiterst intieme liefdesscènes waarin acteur en actrice zich helemaal aan mij uitleverden. We werkten met een mooie groep, maar die woestijn had toch een verwoestende uitwerking op mijn zielenleven. Ik heb er mijn geduld verloren." "Nee, een opname-periode vormt nooit mijn plezierigste tijd. Ik wil eigenlijk helemaal niet regisseren. Het karakter van deze film, de emoties en de passie, die spraken me aan en hielden mij ook op de been. Ik hou van films die iets vragen van het publiek, waaraan ik als kijker mee moet doen. De gebroeders Taviani maken ze en 'Sheltering Sky' van Bernardo Bertolucci sprak me om die reden ook sterk aan. Die film lag in de sfeer van 'The English patient', maar liet de woestijn nog heftiger op de karakters los. Ik denk dat daarom een groot publiek Bertolucci niet begrepen heeft." "Dat emotionele, waar ik dat van heb? Ik ben geboren op het eiland Wight, maar ben bepaald geen typische flegmatieke Engelsman. Mijn afkomst is Italiaans. Mijn vader kwam op Wight terecht op zoek naar werk en heeft er twintig jaar rond gereden als ijsman. Ik voel me eilander. 'Inspector Morse' speelde zich ook niet toevallig af op zo'n locatie. Ik heb er nog steeds een huis, waar ik heerlijk rustig kan schrijven en denken en het gevecht aan ga met dat blanco velletje papier." De schrijver en de regisseur in Anthony Minghella konden door dit succes wel eens behoorlijk problemen met elkaar krijgen. Publicatie 27 maart 1997