Kate Winslet eindelijk uit korset
Na derde opeenvolgende
kostuumfilm 'Jude'
door Eric Koch
's Middags nog baarde ze een kind en amper een paar uur later nam Kate Winslet
stralend een Golden Globe in ontvangst voor haar rol in 'Sense and sensibility'. De Engelse actrice draaide er haar hand niet voor om. "Het enige probleem
was m'n plas ophouden", vertelt de Britse monter na de Europese première
van haar nieuwe film 'Jude'.

"Vijf uur lang moest ik tijdens die baringsscène op tafel blijven liggen",
vertelt Kate over de opnamen van een van de aangrijpende scènes in de film
van Michael Winterbottom. "Moeilijk om je op je acteren te concentreren
als je blaas op knappen staat."
Nog een lastige eerste ervaring deed de pas twintigjarige, maar al veelgeroemde
actrice bij 'Jude' op: een blote vrijpartij. "Daar keek ik als een berg
tegenop", vertelt Kate, die advies inwon bij Emma Thompson, haar gelauwerde tegenspeelster uit 'Sense and sensibility'. "Ik moest
me geen zorgen maken, zei Emma. Zulke scènes zijn zo technisch, dat je na
verloop van tijd nauwelijks meer merkt dat je naakt bent. En dat bleek.
Als je hoort dat je arm een centimeter naar links moet omdat het gezicht
van je partner anders niet in beeld komt, concentreer je je op zulk soort
zaken."
Gemakkelijk blijft het echter niet, zegt Kate, om je op commando in gezelschap
voor de camera uit te kleden. "Dat ik me zorgen maakte over m'n slappe buik
en m'n dikke kont paste gelukkig goed bij de sfeer van de beschroomde eerste
vrijage tussen Jude en mijn personage. Je probeert als actrice tenslotte
zo veel mogelijk te putten uit eigen gevoelens en ervaringen."
Bij ingrijpende ervaringen als die van de onafhankelijke Sue in de grimmige
roman van Thomas Hardy moest Kate veelal puur op haar verbeeldingskracht
vertrouwen. "Hoe moet je iemand spelen die bij thuiskomst haar twee kinderen
gewurgd vindt? Sprakeloos, blanco bijna door de shock, besloten we. Als
je werkelijk emoties zou moeten tonen, verval je al gauw in hysterie."
De emoties kwamen daarna wel, merkte Kate Winslet. "Als je je dergelijke
diep-treurige gevoelens inbeeldt en ze vervolgens dagenlang in moet houden,
komen die 's avonds tot ontlading. Ik heb op m'n hotelkamer hysterische
huilbuien gehad." Ze lacht. "Niet te lang natuurlijk, want daar is geen
tijd voor. Je eet, je neemt een bad en je duikt je bed in omdat je de volgende
morgen al weer om vier uur wordt opgehaald."

Nee, genoeglijk zijn dergelijke dagen niet. Waarom ze het doet, is Kate
eigenlijk een raadsel. "Niet vanwege de glamour of het geld. 't Zit in mijn
genen, denk ik", verwijst ze naar de acteertraditie in haar familie. "Ik
zag al jong van nabij dat het heel hard werken was, met veel onzekerheid
en meestal weinig beloning."
Na de theaterschool, die ze op haar zestiende afsloot, is het met Kate niettemin
snel gegaan. Direct na haar schooltijd (waarin ze een rol speelde in een
jeugd-science-fiction-serie op tv) werd ze gevraagd voor een van de twee
hoofdrollen in de opvallende Nieuw-Zeelandse productie 'Heavenly Creatures'
en snel daarna volgden 'Sense and sensibility', 'Jude' en 'Hamlet' (onder
regie van Kenneth Branagh).
Ze laat zich door die voorspoed het hoofd niet op hol brengen. "Ik heb van
huis meegekregen dat je niets vanzelfsprekend moet vinden. Ze zijn reuze
trots op me, maar m'n moeder laat dat niet teveel merken omdat haar zus,
ook een actrice, werkloos is. En niet omdat zij geen kwaliteit zou hebben.
't Moet in dit vak ook een beetje meezitten. Het is stug doorgaan en hopen
op een beetje succes."
"Ik voel me daarom bevoorrecht dat ik in zo'n korte tijd met zoveel getalenteerde
mensen heb mogen werken in zulke interessante rollen." Hoe verschillend
die ook mogen zijn, ze wortelen (met uitzondering van haar filmdebuut) in
het verdere verleden. "Veel befaamde schrijvers in Groot-Brittannië zijn
nu eenmaal dood en begraven. Maar hun werk is nog springlevend. Hun grootheid
blijkt uit het feit dat hun verhalen tijdloos zijn. Neem 'Jude'. Die kledij
wordt niet meer gedragen, maar de emoties en de ervaringen van de personages
verschillen nauwelijks met die van ons."
Ook in haar volgende project duikt Kate Winslet in het verleden. Letterlijk
bijna, want met de Titanic lijdt ze onder toezicht van spektakelregisseur
James Cameron in het gezelschap van tal van bekende acteurs schipbreuk.
Ook geen pretje, maar na alle kostuumfilms kan Kate zich op één ding verheugen.
Ze lacht. "Eindelijk even dat korset uit."
Publicatie 14 november 1996
|