|
Robin Williams als Een bevalling met een zeemeermin als moeder en een duivel als toekijkende vader (beiden weggehaast uit een gekostumeerd bal) moet een bijzonder kind opleveren. Dat is de kleine Jack dan ook. Hoewel, klein... De boreling groeit met een razend tempo. Als Jack zijn eerste verjaardag viert ziet hij eruit als een kleuter en op zijn vierde moet hij zich al scheren. Jack heeft een uniek groeiprobleem: hij veroudert vier keer zo snel als een ander mens.
Zo snel gaat zijn geestelijke groei niet. Als hij tien is oogt hij weliswaar als een man van veertig, maar hij denkt nog als elke jongen van zijn leeftijd. Reden te meer om naar vriendjes te verlangen. Zijn zorgzame ouders willen hun bijzondere zoon echter liever niet aan de reacties van de buitenwereld blootstellen. Voor de kennis zorgt een privéleraar (Bill Cosby) en moeder (Daine Lane) is er voor de spelletjes. Jack (Robin Williams) blijft naar buiten verlangen en tenslotte geven zijn ouders toe. De eerste dagen op school zijn moeilijk, al is de juffrouw een engel. Maar voor de andere kinderen in de klas is Jack gewoon een volwassen man. Zijn lengte blijkt echter nuttig bij basketbal en als Jack vervolgens ook nog een klasgenoot helpt door zich tegenover diens moeder als waarderende leraar voor te doen, wordt de volwassen jongen als een kameraad opgenomen. En zo zien we Jack (een beetje dubbelgevouwen) in een boomhut keten met zijn vriendjes. Ze dagen elkaar uit met winden laten en het eten van de meest afschuwelijke brouwsels. Daar laat regisseur Francis Coppola het in zijn nieuwe film bij. Mens durf te leven, is zijn opwekkende boodschap in een stuurloos voortdeinend verhaal dat de scherpere kantjes van de situatie vermijdt, maar toch vaak iets pijnlijks houdt. Een kinderlijke film, die niet echt voor kinderen bestemd lijkt. Met zijn warme charme maakt de eeuwige kwajongen Robin Williams er niettemin het beste van. E.K.
Publicatie 19 decmber 1996 |
