donderdag 1 maart 2001

David Caruso en Russell Crowe contra kidnappers in 'Proof of life'

door Eric Koch

LONDEN - Hij kon geen goed meer doen na zijn voortijdige vertrek uit 'NYPD Blue'. Een verrader werd David Caruso genoemd en het geroemde charisma van de roodharige tv-ster heette plots de uitstraling van een wortel. Nadat zijn hoofdrol in 'Jade' samen met de film in de bodem werd gestampt, leek zijn filmcarrière voorbij voordat die goed en wel begonnen was. Maar Caruso is een doorzetter en met zijn heldhaftige rol als kidnapexpert aan de zijde van Oscar-kandidaat Russell Crowe ('Gladiator') laat de voormalige tv-rechercheur zien dat hij nog lang niet afgeschreven is.

David Caruso zal zijn avontuur in Zuid-Amerika niet snel vergeten. Dat er tijdens de opnames in Equador, dicht tegen de Columbiaanse grens, lijfwachten rondliepen om eventuele kidnappogingen vanuit het beruchte buurland te verijdelen, maakte de wereld van zijn personage extra invoelbaar. Ook het ruige terrein accentueerde het gevaar van de reddingsmissie uit het filmverhaal. "Als je in je camouflagepak in zo'n helikopter opstijgt, stroomt de adrenaline door je bloed", glundert Caruso. "Je voelt je weer een jongetje van een jaar of vijf. Daar is het allemaal om begonnen, denk ik. Acteren brengt je in omstandigheden waarin je anders nooit terecht was gekomen."

David Caruso overvalt het kamp van ontvoerders in 'Proof of life'.

Hij heeft altijd gedroomd van verre oorden en avonturen, vertelt Caruso. "Als jongetje zat ik vaak in de hal van een luchthaven. Kijken naar mensen die vertrokken en aankwamen. Daar verzon ik dan een verhaal bij." Van het bestaan van de 'Kidnap & Ransom'-organisatie had hij nog niet eerder gehoord. "Fascinerende mensen", zegt de acteur. "Ook weer zo'n voorrecht van mijn beroep: ik mocht onderzoek doen in een Londense club, die alleen toegankelijk is voor oorlogshelden en oud-spionnen. De Engelse koningin-moeder is er beschermvrouwe van. Veel K & R-employés zijn voormalige leden van de geheime dienst, die na het beëindigen van de Koude Oorlog hun kennis en speciale talenten kunnen aanspreken bij het oplossen van kidnapzaken."

Opvallend vond David Caruso de onopvallendheid van de mannen met wie hij mocht spreken. "Gezien hun bijzondere werk verwacht je iets speciaals in hun optreden. Maar hun ogenschijnlijke alledaagsheid is min of meer een vereiste in hun beroep. Ze moeten bijna ongezien hun taak vervullen. Als de ontvoerders merken dat er iemand van 'K & R' bij betrokken is, schroeven ze hun prijs op. Omdat ze dan weten dat er verzekeringsgeld voorhanden is. Veel maatschappijen verzekeren tegenwoordig hun employés in Zuid-Amerika. Ontvoering is daar big business. Het zogenaamde Columbiaanse bevrijdingsleger haalde vorig jaar een miljard dollar aan losgeld binnen. En daar hoeven ze geen belasting over te betalen", zegt Caruso cynisch.

"Dat verzekeringsgeld is een hulpmiddel. Maar het is aan de expertise van de 'K & R'-mensen om zo'n ontvoerde man weer thuis te krijgen. Ze doen hun werk in volstrekte anonimiteit. Zelfs hun echtgenotes weten niet waar ze heen vliegen, als ze met weer een nieuw paspoort naar een willekeurige plek op de wereld worden gezonden. Ter plekke vormen ze met de familie en met de lokale politie een comité, dat met loven en bieden, met tactische en psychologische manoeuvres de ontvoerde vrij probeert te krijgen. Of met hardere middelen, zoals in 'Proof of life'.

De ontvoerde David Morse (links) begroet zijn bevrijder David Caruso
in 'Proof of life'.

Het pure fysieke gedeelte van die overval op het kamp van de ontvoerders vond Caruso opwindend, maar bepaald niet zonder gevaar. Niet voor niets kwam een stuntman om het leven bij de opnames. Een verschrikkelijk moment, kijkt Caruso terug. "Op zo'n moment overweeg je met zijn allen om er ter plekke een punt achter te zetten. Maar je beseft dat je door moet en cynisch genoeg versterkt dat de band tussen iedereen op de set. We hadden in de buurt van Los Angeles een set na kunnen bouwen, maar Taylor Hackford wilde authenticiteit. Hoe moeilijk die bevrijding was, moet je als toeschouwer kunnen ervaren."

"Dat bereik je door iedereen op de set te dwingen op de tenen te lopen. Soms moest je de volgende dag een andere locatie kiezen omdat de vorige de afgelopen nacht door een aardverschuiving verdwenen was." In die sfeer werd Caruso's bewondering voor collega Russell Crowe alleen maar groter. "Elke film weer zoekt hij grenzen. Crowe duikt met volle overgave elke scène in. Gevaar telt bij hem niet. Ik vind het een eer om met zulke mensen te mogen werken. Daarom ben ik best content met de loop van mijn carrière. Op tv heb ik met echte vakmensen te maken gehad en inmiddels heb ik met mensen als William Friedkin, Nicholas Cage en nu Taylor Hackford en Crowe."

"Hackford heeft best een risico genomen door mij in deze rol te casten", zegt Caruso oprecht. "Ik ben ervan overtuigd dat eerder 'Jade' flopte vanwege mijn aanwezigheid. De pers was uit op mijn ondergang en daarmee die van de film. Waarom? Men vond dat ik 'NYPD' in de steek had gelaten en dat ik kennelijk de grote filmster wilde uithangen. Toen naderhand acteurs als George Clooney de buis verruilden voor het witte doek, was dat inmiddels aanvaard. Maar ik heb een tijdlang geen goed meer kunnen doen. Ach, ik kan het allemaal wel begrijpen. En ik heb er inmiddels vrede mee. Ik hoop op een lange carrière. Niet per se in de schijnwerpers. Als ik mijn hele leven dit soort mooie bijrollen mag spelen, ben ik dik tevreden."