ALKMAAR - In je laatste wedstrijd met twee treffers de basis leggen voor een 5-0 zege en bovendien de magische grens van 250 doelpunten doorbreken. Normaal gesproken zou de afscheidswedstrijd (thuis tegen NEC) van AZ-spits John Bosman de boeken ingaan als te mooi om waar te zijn. De realiteit is anders. Sinds het overlijden van zijn zoontje Devin, vorig jaar oktober op vijfjarige leeftijd, wordt Bosman verscheurd door verdriet en in dat licht bekeken zijn een perfecte afscheidswedstrijd en een doelpuntenrecord volslagen nietszeggend. Bosman zelf besefte dat gisteren als geen ander: "Ik zou zo mijn hele loopbaan inleveren als ik daarmee mijn zoontje terug zou krijgen."

John Bosman kan zijn tranen niet bedwingen als zijn dochtertje Lisa hem aan de rand van het veld opwacht met een bos bloemen. (Foto: MARTIN MOOIJ)

Afgelopen vrijdag zou de door een verkeersongeluk omgekomen Devin zes jaar zijn geworden. "Het is een emotionele week geweest. Maar ik moest de knop omzetten en me focussen op deze wedstrijd", vertelde de 37-jarige Bosman na afloop. "Ik wilde goed afscheid nemen. Voor het publiek en de mensen hier bij AZ, maar ook voor mezelf. De gelegenheid daartoe had ik, want ik was nu weer fit, nadat ik veel geblesseerd ben geweest."

De wedstrijd was doordrenkt van emotie. Het stadion veerde als één man op, toen Bosman al in de tweede minuut een grote kans op zijn 250e doelpunt kreeg. De voormalige international kreeg de bal echter niet voorbij NEC-goalie Dennis Gentenaar. "Ik dacht nog 'dit zal toch niet de enige kans op het 250e doelpunt zijn geweest?'. Als voetballer wil je dat dan toch maken."

Drie minuten later al werd de mijlpaal bereikt. Max Huiberts kopte door, Bosman rondde - natuurlijk met het hoofd - af. "Dat was een bevrijding. Maar ook heel emotioneel. De hele wedstrijd voelde ik me eigenlijk raar, maar toch genoot ik ervan."

De Alkmaarder Hout ontplofte tien minuten voor rust opnieuw. Een ideale voorzet van Barry van Galen tikte Bosman op karakteristieke wijze in het NEC-doel. "250 Is natuurlijk wel een mooi getal, maar als spits wil je gewoon scoren en winnen."

Het aandeel van Bosman in het vloeiende AZ-spel was groot. "Het ging eigenlijk zo lekker dat ik dacht 'waarom stop ik er eigenlijk mee'. Even later wist ik het weer, want ik raakte geblesseerd aan mijn lies. Het fysieke hangt samen met het mentale en dat zit nu niet goed bij mij."

Door de spierblessure iets eerder dan voorzien volgde meteen na rust het indrukwekkendste moment van de middag. Robin Nelisse, die daarna een hattrick zou scoren, verscheen aan de zijlijn om Bosman te vervangen en scheidsrechter Rien Koopman legde de wedstrijd bijna tien minuten stil.

Bosman werd omhelsd door ploeggenoten en tegenstanders, door Jannes Wolters en Max Huiberts op de schouders gehesen en kreeg uit handen van oud-bondscoach Rinus Michels een ingelijst shirt met rugnummer 250. "Het was een verrassing dat Michels er was, dat had ik helemaal niet verwacht. Over dat shirt zei ik 'dat klopt niet, het zijn er 251', waarop Michels mij ook nog een gouden bal in de handen drukte en zei 'en dit is voor de mooiste, de 251e'. Michels ten voeten uit."

Op het moment dat zijn dochtertje Lisa aan de zijlijn verscheen om papa een bos bloemen te geven werd het Bosman te veel. "Ik schoot vol", vertelde Bosman na afloop, waarna bij de herinnering aan dat moment de tranen opnieuw in zijn ogen schoten. "Lisa vroeg me de avond voor de wedstrijd: 'papa, wil je morgen een doelpunt maken voor mij'. En voor Devin'. Daar dacht ik aan toen ik scoorde."

AZ - NEC 5-0 (2-0). 5. Bosman 1-0, 36. Bosman 2-0, 57. Nelisse 3-0, 63. Nelisse 4-0, 74. Nelisse 5-0. Scheidsrechter: Koopman. Toeschouwers: 7175. Gele kaart: Wisgerhof (NEC).

zoek naar gerelateerde artikelen

ma 29 april 2002