AMSTERDAM - "Wat een ploert is die Willibrord Fréquin! Ik kan zijn bloed wel drinken. Goedkoop scoren over de rug van mijn vriendin. Wat een walgelijke man!" Thea van Dijk is des duivels. Haar goeie vriendin Cilia werd tot twee keer toe in het programma van Willibrord "door het slijk gehaald". De tv-persoonlijkheid noemde Cilia een 'trut', omdat ze de kinderen van haar eerste man niet wilde spreken. "Dezelfde kinderen die haar kapot hebben gemaakt. En nu doet zo'n Willibrord dat voor een miljoenenpubliek even over..."

Thea van Dijk kan het bloed van Willibrord Fréquin wel drinken. "Goedkoop scoren over de rug van mijn vriendin. Wat een walgelijke man!"

Thea is er stuk van, hoewel ze zich realiseert dat haar vriendin moeilijker tijden moet doorstaan. Die zit door het hele gebeuren psychisch aan de grond. "Háár verhaal paste niet in Willibrords straatje, dus dat heeft hij er gewoon uitgeknipt. Nu staat Cilia als een rotmoeder te boek, als iemand die haar kinderen sloeg, terwijl dat helemaal niet waar is! Zij hebben háár in de steek gelaten. Maar dat wil zo'n man niet horen. Die kiest voor sensatie. Arme kinderen die treuren bij het graf van hun vader..."

Want daar draait het allemaal om. Thea, al meer dan 15 jaar Cilia's vriendin, kent de ware achtergrond. Zij zegt: "Cilia's man, een voormalig hardloper, bleef tien jaar geleden plotseling dood; Cilia bleef achter met drie jonge kinderen. Vreselijk natuurlijk. Ga er maar aanstaan, rouwen om je man en drie kinderen opvoeden. De oudste kwam in de puberteit en was al een dominant kind. Er viel geen land mee te bezeilen. Ze had een pony, net als de andere twee, maar omdat zij daar amper naar omkeek, heeft Cilia die verkocht. Toen waren de poppen aan het dansen. Dochterlief liep van huis weg. Politie, Raad voor de Kinderbescherming, kinderrechters, iedereen kwam er aan te pas. Toestanden."

Thea weet nog dat Cilia's oudste dochter in een Ikon-programma verscheen over weggelopen kinderen, waarin ze vertelde dat ze haar moeder "nooit meer wilde zien". Maar dat was niet het enige. "Ook zette ze haar broertje en zus op tegen Cilia, die inmiddels een nieuwe relatie had. De spanningen bleven. Cilia keerde keer op keer terug naar het graf van haar man, waardoor ze geen nieuw leven kon beginnen. Terwijl iedereen, ook het maatschappelijk werk, dat haar wel aanraadde. Om daar definitief een punt achter te zetten, wilde Cilia het graf van haar man laten ruimen. De gemeente ging akkoord, of ze wel haar eigengemaakte steen wilde laten weghalen."

En toen gebeurde het. "Ze kreeg daarop een telefoontje van iemand die een pony bij haar wilde kopen. Toen die langskwam, stapte opeens Willibrord uit de auto. Dat haar kinderen het graf wilden behouden. Moet je weten, ze kijken niet naar Cilia om, ze hebben daar nooit een blometje neergezet, alleen maar om hun moeder dwars te zitten. Je hebt het de afgelopen twee weken kunnen zien hoe het afliep: Willibrord noemde haar een trut, omdat ze daar niet aan mee wilde meewerken."

Het wordt nog erger, zegt Thea, want zonder dat haar vriendin er weet van heeft, draait de gemeente haar beslissing terug. "Zogenaamd omdat de kinderen 'belanghebbend' zijn, iets waar de gemeente eerder met geen woord over heeft gerept. De kinderen roepen nu dat ze nog niet klaar zijn met hun rouwproces, terwijl ze het graf zelden of nooit bezochten. Maar zo'n Willibrord blijkt dus machtiger dan de burgemeester en wethouders bij elkaar. Ik vraag me echt af: doen we tegenwoordig zo zaken in Nederland?!"

zoek naar gerelateerde artikelen

vr 26 april 2002