AMSTERDAM - Zelden zal een coach na een overwinning zo terneergeslagen zijn geweest als Ton Boot. Op het scorebord prijkten voor hem bevredigende cijfers. Ricoh Astronauts had zojuist door een 79-72 thuiszege op Eiffel Towers de onderlinge stand in de finale van de play-offs op 1-1 gebracht. Maar Boot kon daar niet blij mee zijn. "Dit zou wel eens een Pyrrusoverwinning kunnen zijn", somberde hij na afloop.

Daarmee doelde hij op de onbegrijpelijke natrapbeweging van zijn aanvoerder Mario Bennes in de negende minuut van de tweede helft. Deze domme actie had niet alleen tot gevolg dat deze bij een 49-48 stand uit het veld werd gestuurd, maar ook dat Bennes voor de volgende drie duels is geschorst, van de maximaal vijf die er nog resten in deze tweekamp.

Boot: "Ongelooflijk stom. De kans op het kampioenschap is nu gigantisch verkleind. We hebben een moeilijke groep. Ik heb daarom in de loop van het seizoen enkele structurele wijzigingen toegepast, waaronder het wegsturen van twee spelers en het inperken van de rollen van enkele andere. Bij dit alles had ik de aanname gemaakt dat ik op de kern, waartoe Mario behoort, altijd kan rekenen. Nu hij wegvalt voor de drie wedstrijden waarin mogelijk het kampioenschap wordt beslist, zal zijn inbreng gemist worden, zowel in de aanval als in de verdediging. Hierdoor worden de goeden nóg zwaarder belast."

Hij vervolgt: "Dat wordt nog verergerd doordat Tony Miller mogelijk een lichte hersenschudding heeft. Ik ben er ook doodziek van omdat ik van tevoren had gewaarschuwd voor de provocaties van Towers. Ten slotte was Joe Spinks er ook al tegen hen uitgestuurd. Het is alsof Mario nu uitschreeuwt: 'Het team interesseert mij geen reet, ik ga lekker mijn persoonlijke gram halen.' We vechten ons het hele jaar kapot en moeten dan toezien dat door de zelfvernietigingsdrang van een enkele speler onze kansen om zeep worden gebracht."

Maar laten we nog eens teruggaan naar het fatale incident. Bij een reboundduel viel center Eric Nelson van Towers achteruit en kwam met zijn hoofd recht onder de schoen van Bennes terecht, die overeind was gebleven. Deze trapte in een reflex naar beneden, waarbij de lezingen over het al of niet raken van het hoofd van Nelson verschillen. Feit is dat de scheidsrechters niet anders konden dan Bennes uit het veld sturen. Op dat moment stond het 49-48 en leek de wedstrijd een beslissende wending te krijgen. Bij 49-49 kwam er een time-out. Ton Boot bleef daarbij demonstratief op de bak zitten. "Ik reageerde instinctief. Ik voelde me moedeloos en dacht: zoek het zelf maar uit."

Dat is precies wat zijn spelers deden. Joe Spinks nam daarbij de leiding. "Ik zei dat we elkaar moesten steunen en de concentratie niet verliezen." In de minuten daarna werden de legendarische woorden van wijlen Joris van den Berg over de mysterieuze krachten in de sport nog eens onderstreept. De overgebleven Amsterdammers stegen plotseling boven zichzelf uit. Met een vorstelijk spelende Chris McGuthrie aan het hoofd - hij scoorde de ene na de andere driepunter en speelde zijn ploeggenoten vrij met flitsende assists - sloeg Astronauts een beslissend gat.

Bij 60-51 was de strijd in hogere zin gestreden en nam Towers-coach Marco van den Berg een time-out. Ditmaal stond Boot wèl op om aanwijzingen te geven. Even nog kwam Towers terug. Door een driepunter van uitblinker Ryan Robertson werd het 38 seconden voor tijd 75-72. Maar het was natuurlijk 'Mighty Mouse' Chris McGuthrie die met een fantastische drive naar de basket voor de bevrijdende treffer zorgde. Na afloop gaf deze desondanks Joe Spinks de credits voor de wonderbaarlijke opstanding van zijn ploeg: "Joe toonde zich een groot leider. Op dat moeilijke moment heeft hij ons er mentaal doorheen gesleept."

Topscorers Astronauts: McGuthrie (24 punten), Spinks (23 punten en 10 rebounds), en Terrance Herbert (13 punten en 10 rebounds). Towers: Robertson (19 punten), Chris Mims (14 punten en 10 rebounds), Eric Nelson (13 en 12), en Kendall Mack (10 punten).

zoek naar gerelateerde artikelen

ma 22 april 2002