ENSCHEDE, maandag Natuurlijk ervaart iedereen in Enschede dit seizoen als een martelgang. Maar anoniem? Nee, dat is FC Twente niet geweest. Vooropgesteld dat de titelkansen van PSV nu echt snel zullen verdampen en Ajax geen fout meer maakt tegen de laatste twee laagvliegers, hebben de Tukkers toch een opvallende rol gespeeld. Twee keer verloren van Ajax, twee keer gewonnen van Feyenoord - Natuurlijk ervaart iedereen in Enschede dit seizoen als een martelgang. Maar anoniem? Nee, dat is FC Twente niet geweest. Vooropgesteld dat de titelkansen van PSV nu echt snel zullen verdampen en Ajax geen fout meer maakt tegen de laatste twee laagvliegers, hebben de Tukkers toch een opvallende rol gespeeld. Twee keer verloren van Ajax, twee keer gewonnen van Feyenoord, zaterdag 1-1 tegen PSV. Vandaar dat ex-Ajacied John van 't Schip, met zo'n uitdagende Amsterdamse glimlach, opmerkte: "Ik verwacht binnenkort wel een bloemetje."

Patrick Pothuizen verrast Ronald Waterreus in de slotseconden van de eerste helft met een goed geplaatste kopbal.

"Zo hard kan voetbal zijn", gromde Erik Gerets, die zich met zijn ploeg nu vooral moet richten op het behoud van de tweede plaats. De voorsprong op Feyenoord bedraagt nog slechts één punt. "We hebben hier twee punten weggegooid", concludeerde de Belg na een eenzijdige wedstrijd die kenmerkend voor PSV genoemd kan worden. Dicteren, kansen creëren én kansen verteren: het kwam, op welk platform dan ook, al vaker voor in belangrijke duels.

Van 't Schip besefte heel goed dat FC Twente het ene punt moest koesteren. Het was ook een merkwaardig schouwspel geweest. PSV speelde een bevredigende eerste helft en scoorde niet. FC Twente speelde een machteloze eerste helft en scoorde wel. Patrick Pothuizen rondde, luttele seconden voor het rustsignaal, een perfecte voorzet van Ellery Cairo af. Verbazing nam bezit van beide ploegen; vloekend dropen de spelers van PSV af. John de Jong en Dennis Rommedahl ontbeerden oog in oog met Sander Boschker het killersinstinct, Jan Vennegoor of Hesselink stuitte twee keer op de excellerende doelman, er waren enkele afstandschoten en een kopbal die van de lijn werd gehaald. Kortom, alles. Maar alles was niet genoeg.

Dat het publiek Vennegoor of Hesselink als een verloren zoon tegen de borst drukte, kan in deze tijd van blinde haat en domme agressie al tamelijk uniek genoemd worden. De spits heeft een te mooi verleden liggen in Enschede om louter hoon te ontvangen. Populair zal hij voorlopig ook wel blijven. Vennegoor of Hesselink trof immers geen doel. Uitblinker Spira Grujic week amper van zijn zijde. Frustrerend moet het moment zijn geweest waarop de topscorer eindelijk even wist los te komen en koppend leek te gaan scoren, maar Grujic perfect positie had gekozen achter de reeds verslagen Boschker.

"Halverwege had het al gespeeld moeten zijn", wist Gerets, die Johann Vogel aan de kant hield. Hij mist bij de van een hersenschudding herstelde Zwitser momenteel een meerwaarde, terwijl André Ooijer als middenvelder juist voortreffelijk blijft presteren. "Johann heeft toch een behoorlijk tik gekregen. Hij zal zich daar eerst overheen moeten zetten om weer de leider te worden die hij in principe is."

Dat Gerets Dennis Rommedahl in de tweede helft niet liet terugkeren, had een speciale reden. De vrouw van de goed op dreef zijnde Deen stond op scherp. Gerets koos voor de emotionele kant van het verhaal. "Ik liet het aan Dennis over, die afspraak hadden we gemaakt. De weeën waren begonnen en hij wilde graag naar zijn vrouw. Ik kan hem in zo'n geval niet dwingen."

Rommedahl sprong haastig in de auto van perschef Pedro Salazar, om ergens bij Den Bosch te vernemen dat hij de vader was geworden van een dochter. Hoe ironisch. De man die leeft van zijn snelheid, kwam ditmaal te laat.

PSV kon terugzien op een zwaardere bevalling. Invaller Arnold Bruggink, getergd spelend, gaf nog wel het startschot voor de inhaalrace door al na drie minuten een schitterende pass van Ooijer achter Boschker te scheppen. FC Twente, dat zonder specifieke spits (Booth en De Gier waren geblesseerd) en zonder aanjager Van der Leegte (ziek) moest hopen op een klein wonder, zou nu snel barsten, zo was de verwachting. Vrijdag vertelde Gerets op De Herdgang nog dat PSV zich de laatste weken goed heeft ontwikkeld. "De lat is hoger gelegd, de spelers durven kritisch op elkaar te zijn zonder dat de sfeer erdoor wordt aangetast. Ik merk aan alles dat die gasten het nog niet hebben opgegeven."

Gezien het spel dat PSV een uur lang tentoonspreidde, had Gerets zeker gelijk. Aan de inzet en gedrevenheid lag het bepaald niet. Op een zeker moment trok Mark van Bommel zelfs de licht aangetikte Georgi Gakhokidze overeind. Van Bommel vond het getreuzel van de invaller overbodig en duwde hem weer in de richting van de bal. Meelevende wisselspelers volgden het laatste kwartier hangend over een reclamebord, alsof het een finale betrof. Maar naarmate FC Twente elke kans - eindtotaal: zestien (!) serieuze doelpogingen en twaalf hoekschoppen - overleefde, vloeiden de krachten weg en namen onrust, irritaties en kleine overtredingen toe. Ruud Bossen verdient echter een groot compliment voor de wijze waarop hij floot en kaarten op zak hield.

"Na die gelijkmaker van Arnold hadden we nog tijd genoeg. Toch zijn we te gehaast gaan spelen, met te veel mensen voor de bal. Het veld werd niet meer breed gehouden", aldus Gerets. PSV had dit seizoen al 25 verliespunten in uitwedstrijden liggen. Daar kwamen er dus nog twee bij. Van 't Schip heeft zijn dromen nog lang niet verwezenlijkt in Enschede, integendeel. Maar Ajax zal hem dankbaar zijn. Op de keukentafel staat binnenkort een fleurig bosje tulpen uit Amsterdam.

FC Twente - PSV 1-1 (1-0). 45. Pothuizen 1-0, 49. Bruggink 1-1. Scheidsrechter: Bossen. Toeschouwers: 13.250. Gele kaart: Houwing (FC Twente).

zoek naar gerelateerde artikelen

ma 22 april 2002