LONDEN - Samen met zijn manager Humprey Nijman dronk hij het verdriet weg. Ruim een uur na Chelsea-Manchester United overheerste bij Jerrel Hasselbaink nog altijd de kater. De confrontatie, waar héél Engeland het dagen over had gehad, was op een ongelijk gevecht uitgelopen. Terwijl Manchester United topscorer Ruud van Nistelrooy soepel en soms briljant bespeelde, liet het pijnlijk zwakke Chelsea scherpschutter Jerrel Hasselbaink aan zijn lot over. De 0-3 nederlaag die de Londenaren voor 41.725 toeschouwers zou dat ook pijnlijk illustreren.

Jerrel Hasselbaink.

En dat deed pijn. Helemaal, omdat Chelsea door de nederlaag opnieuw deelname aan de Champions League misloopt. Een tegenvaller die voorzitter Ken Bates kon missen als kiespijn, omdat de geluiden over een aanzienlijke schuldenlast steeds sterker worden. VoorJerrel Hasselbaink was er vooral de pijn van een sportman, die zijn doel niet heeft bereikt. "Ik wilde me zowel voor de Champions League plaatsen als de FA Cup winnen. Ondanks dat de FA Cup een hele grote trofee is en blijft, doet het pijn dat ik één doelstelling niet gehaald heb."

Wie de Zaankanter tijdens de 90 minuten volgde, kreeg het met hem te doen. Op geen enkele wijze werd hij door zijn ploeg 'geholpen'. De international werd volledig aan zijn lot overgelaten en liep zich uit pure frustratie uiteindelijk over de kop en kreeg een gele kaart vanwege schelden op de leiding. "Als collectief komen we het hele seizoen al niet optimaal uit de verf. Omdat Eidar Gudjonssen (de IJslandse spits JdG) en ik dit jaar individueel heel sterk presteren, wordt dat aspect vaak verbloemd. Maar tegen een scherpe en goed ingespeelde tegenstander als Manchester United kan je in dat opzicht geen steken laten vallen."

Daarom is het opvallend, dat Chelsea recentelijk het contract met de Italiaanse trainer Claudio Ranieri met vijf jaar verlengde. Tegen Manchester United was er namelijk sprake van een ploeg zonder kop en staart.

De manier waarop Claudio Ranieri het vleugelspel invult is daarvan een indicatie. Zo startte de rechtsbenige Gianfranco Zola op links en de linksbenige Jesper Gronkjaar op rechts. De voormalige Ajacied blies zich op, omdat hij op de flank een zône van soms 50 meter moest bestrijken. Ook toen na de pauze de linksbenige Boudewijn Zenden op rechts (!) inviel en Gronkjaer weer naar de linkerkant werd gehaald, kon Chelsea geen vuist maken.

Voor de ogen van bondcoach Dick Advocaat walste het keurkorps van manager Sir Alex Ferguson over de concurrent heen. Dus met Ruud van Nistelrooy, die weer zo scherp als een mes was. Volgens de Nederlander mede dankzij de rest van zijn team. "Zo goed als tegen Chelsea hebben we nog niet gespeeld. Als je ziet hoe soepel de linies in elkaar overvloeien, dan is dat natuurlijk ook in mijn voordeel."

Nadat Manchester, via een imponerend afstandsschot van Paul Scholes, op 1-0 was gekomen, rondde Van Nistelrooy vlak voor rust een prachtig opgezette aanval doeltreffend af. Na de pauze bereidde de kersverse Engelse Voetballer van het Jaar de derde United-treffer voor. Eerst kapte hij Marcel Desailly uit, speelde daarna Ryan Giggs aan, die Ole Gunnar Solskjaer het werk liet afmaken.

Een doelpunt uit het boekje, dat veel zei over de huidige kracht van Manchester, waar de absentie van de geblesseerden Juan Sebastian Veron, David Beckham en Roy Keane prima door Nicky Butt en Paul Scholes werd gecompenseerd.

Door de 3-0 triomf blijft de titelverdediger zicht houden op het landskampioenschap, een droom die Chelsea zag vervliegen. De huidige vijfde plaats is net niet genoeg voor deelname aan de Champions League. Maar ja, veel geld en grote namen zijn ook anno 2002 geen garantie op succes.

Chelsea-Manchester United 0-3 (0-2). 14. Scholes 0-1; 40. Van Nistelrooy 0-2; 85. Solskjaer 0-3. Toeschouwers: 41.725.

zoek naar gerelateerde artikelen

ma 22 april 2002