|
Marat Safin verstoorde wreed het Franse feestje rond Richard Gasquet. Als een schooljongen werd de vijftienjarige puber in de hoek gezet door de Rus. (Foto: EPA)
|
MONTE CARLO - Vlak voor aanvang van het grote ATP-banket in prinsdom Monte Carlo, waar de hoofdprijzen van het jaar 2001 gisteren werden uitgereikt, verstoorde Marat Safin het Franse feestje rond Richard Gasquet. Als een schooljongen werd de vijftienjarige puber in de hoek gezet door de Rus, tot ontzetting van het hoofdzakelijk Franstalige publiek, dat in Monte Carlo zo ongeveer een thuiswedstrijd speelt. Niet dat Gasquet door Safin voortdurend als speelbal werd gebruikt; hij mocht van Safin als een volwaardige tegenstander en met opgeheven hoofd het court central verlaten. Maar de cijfers (6-3, 6-1) spraken voor zich.
Richard Gasquet is niettemin een aanwinst voor het ATP-circuit. In Nederland zal men jaloers zijn op een dergelijk talent, dat onbevangen de gevestigde orde tegemoet treedt. In juni wordt de in Parijs woonachtige Gasquet pas zestien jaar oud; een leeftijd waarop bijvoorbeeld Marat Safin, Lleyton Hewitt of Andy Roddick nog bij de junioren acteerden. Ook Gasquet, nummer 590 van de wereld, keert na zijn prachtige opmars in Monte Carlo weer terug op aarde, maar niemand zal meer gek opkijken wanneer hij binnen niet al te lange tijd door Daviscupcaptain Guy Forget voor de Franse ploeg wordt geselecteerd. Met de paplepel kreeg hij het spelletje ingegoten: zowel zijn vader als zijn moeder geeft tennisles.
Gasquet is afkomstig uit fabrieksstad Béziers, maar al op zijn twaalfde verhuisde hij naar de Franse hoofdstad om op de trainingsbanen van Roland Garros klaargestoomd te worden voor het grote werk. Eerder dan iedereen had verwacht, mocht hij daarvan proeven. Achtereenvolgens Davydenko, Voinea (beiden in de kwalificaties) en Franco Squillari ondervonden de kracht en de tennistechniek, die in Gasquets jonge lichaam schuilen. Safin weigerde echter aan het Franse feestje mee te werken.
De 22-jarige Rus zat wekenlang in zak en as na de verloren finale van de Australian Open tegen Thomas Johansson. Onverklaarbaar was de nederlaag in een eindstrijd, waar hij huizenhoog favoriet voor was geweest. Maar hij lijkt zichzelf te hebben hervonden. In elk geval beter dan zijn landgenoot Yevgeni Kafelnikov, die zich al in de eerste ronde door de onbekende Oostenrijker Markus Hipfl uit het Masters Series-evenement liet slaan. Voor Kafelnikov gelden echter nog maar twee doelen in zijn tennisloopbaan: met Rusland de Davis Cup winnen en met Paul Haarhuis de Grandslamtitel op Wimbledon ophalen. Voor de rest maakt het hem absoluut niets meer uit.
Na dit seizoen bergt hij de rackets voorgoed op. Kafelnikov heeft het gezien en gaat zich wijden aan zijn gezin. De veelvraat van weleer, die geen toernooiweek oversloeg, is dus de rest van het seizoen een prettige loting voor tennisprofs, die wel hunkeren naar overwinningen en prijzengeld.
Andy Roddick behoort tot die categorie. De jonge Amerikaan wil zich ook in Europa bewijzen. Na zijn dramatische en succesvolle introductie op topniveau - tegen Michael Chang tijdens Roland Garros 2001 - is zijn roem hem vooruit gesneld, maar de hoofdprijzen gaan vooralsnog aan zijn neus voorbij. In Monte Carlo heeft hij vier tiebreaks en dus twee partijen gewonnen. Ook Bohdan Ulihrach moest eraan geloven (6-7, 6-7). Toch was Roddick nog niet tevreden met het vertoonde spel. "Langzamerhand begin ik aan het gravel te wennen. Het gaat elke wedstrijd beter. Ik moet leren accepteren dat ik op dit spul ook op een lelijke manier moet kunnen winnen. Dat gaat mij steeds beter af, maar aan de eindzege denk ik absoluut nog niet", aldus Roddick, die na de komeetachtige entree van Gasquet ineens als volwassen speler wordt geportretteerd, hoewel de Amerikaan nog twintig moet worden.
In elk geval moet hij binnen afzienbare tijd zijn illustere landgenoten Andre Agassi en Pete Sampras doen vergeten. Het legendarische duo liet aan de Côte d'Azur verstek gaan, maar spreekt vooral in Amerika nog steeds tot de verbeelding. Een mooie taak rust op Roddicks schouders. Hij zal er zijn handen aan vol hebben.