AMSTERDAM - De champagne staat klaar en er wordt geproost als ware het dat Euroclass zijn eerste beursnoteringen al binnen heeft. Zover is het echter nog niet. Euroclass, dat kleine en middelgrote Europese ondernemingen vanuit Lyon een eigen beursplatform wil bieden, moet uiterlijk 1 september 2002 'in de lucht zijn'. Voor die tijd zou het prettig zijn om nog met een Nederlandse bank in gesprek te komen. Wat publiciteit is dan natuurlijk nooit weg. Daarom trekt financieel entrepreneur Louis Thannberger door Europa. Om reclame te maken voor Euroclass. En voor zichzelf.

Met de oprichting van Euroclass komt een grote droom van Thannberger uit: "Het gaat hier om een beurs voor bedrijfseigenaren, in plaats van een beurs voor managers zoals Euronext is."

Thannberger doet niet aan valse bescheidenheid. Nauwelijks heeft hij plaats genomen aan de tafel in het Amsterdamse Crowne Plaza Americain Hotel, of hij laat weten dat hij de uitvinder is van het Franse beurssegment waar kleinere, lokale fondsen worden verhandeld (Marché Libre). Maar die roem is Thannberger niet genoeg. De 64-jarige Fransman (van origine Elzasser, benadrukt hij enige keren), wil nog iets veel groters realiseren: Euroclass.

Aan faalangst lijdt Thannberger niet. In een lang betoog legt hij uit waarom Euroclass zal slagen. "Ten eerste omdat het een heel goed, een úniek idee is", houdt hij zijn gehoor voor. "Omdat het de enige beurs is die er voor het midden- en kleinbedrijf is. Het gaat hier niet om een beurs voor hele grote bedrijven die door managers worden gerund, maar om een beurs voor eigenaren. Dat is iets heel anders!"

"Bovendien", gaat hij vurig verder, "zal het de enige beurs zijn die volledig Europees is." Als laatste reden waarom Euroclass zal slagen, noemt Thannberger dat Euroclass direct toegang zal hebben tot haar klanten. "Euronext heeft dat niet, daar gaat het allemaal via de banken."

Noem Euronext en Thannberger zakt nog dieper weg in zijn praatstoel. Met een charmante glimlach geeft hij aan dat Euronextdirecteur Jean-François Théodore een probleem heeft. Of, zoals Théodore het volgens Thannberger verwoordde: "Ik volg het proces met belangstelling, want met zo'n duivel als Thannberger weet je het maar nooit. We houden niet van hem, maar hij heeft wel 300 bedrijven naar de beurs gebracht." Een andere uitspraak is van Thannberger zelf: "Théodore zegt dat ik de logistiek niet heb. Maar ik heb wel de klanten." Zoals gezegd, aan valse bescheidenheid doet Thannberger niet, maar met die laatste uitspraak geeft hij heel duidelijk aan dat er met Euroclass niet te spotten valt. In 1988 richtte hij Europe Finance et Industrie (EFI) op. Op de Franse markt is dit een van de grootste animateurs (beursgangmakers, vergelijkbaar met de vroegere hoekmannen). Sinds de oprichting van EFI heeft Thannberger 300 ondernemingen naar de beurs gebracht, een flinke hoeveelheid. Hij weet dus als geen ander waarover hij praat.

Euroclass wil bedrijven aantrekken met een omzet van €5 tot 10 miljoen en een sterke groei. Volgens Thannberger bevinden zich in Frankrijk alleen al 15.000 van dit soort ondernemingen. Duitsland herbergt er 30.000, Italië en Spanje hebben er samen 15.000 en de Benelux telt er 10.000. Hij maakt een voorzichtige schatting van 5% van de bedrijven die zouden willen meedoen, en komt dan uit op 4.000 'lanceringen' voor de komende tien jaar. "Euroclass zal een soort UEFA-cup zijn van de Europese middelgrote ondernemingen", aldus de Fransman. Met hem als aanvoerder.

zoek naar gerelateerde artikelen

do 18 april 2002