De Telegraaf-iDe KrantNieuwsLinkSportLinkDFT.nlDigiNieuwsCrazyLife
do 11 april 2002  
---
Nieuwsportaal
---
Uit de krant 
Voorpagina Telegraaf 
Binnenland 
Buitenland 
Telesport 
Financiële Telegraaf 
Archief 
ABONNEER MIJ 
---
En verder 
De euro 
PC Thuis 2001 
Begroting 2002 
De prins en Maxima 
Over Geld 
Fiscus 2001 
Scorebord 
Auto op vrijdag 
Filmpagina 
Woonpagina 
Reispagina 
Jaaroverzicht 2001 
---
Ga naar 
AutoTelegraaf 
Reiskrant 
Woonkrant 
Vacatures 
DFT 
Privé 
 
Weerkamer 
Al onze specials 
Headlines 
Wereldfoto's 
Wereldfotos 
Reageer op 't nieuws 
---
Kopen 
Speurders 
De scherpste prijzen 
bij ElCheapo 
---
Met Elkaar 
Netmail 
Ontmoet elkaar 
bij Nice2Meet 
---
Mijn leven 
Vrouw & Relatie 
AstroLink 
Uw horoscoop vandaag 
De Psycholoog 
---
Contact 
Abonneeservice 
Advertentietarieven 
Mail ons 
Over deze site 
Bij ons werken 
Alle uitslagen, standen, programma's 
[terug]
 D E   T E L E G R A A F   B U I T E N L A N D 
 
  Zwanger met tanks
voor de deur

Van onze speciale verslaggever

   
 

BEIT JALA - Denisa is 26 jaar, getrouwd en zwanger van haar tweede kind. De geboorte kan elk moment plaatsvinden. Eigenlijk is ze al een paar dagen 'over tijd'. Dat alles zou geen enkele reden tot ongerustheid zijn, ware het niet dat ze Palestijnse is en in Beit Jala woont, waar met enige regelmaat de Israëlische tanks door haar smalle straat denderen.

Het verhaal van zomaar een burger uit zomaar een door Israël bezette stad.

De Palestijnse had op 5 april een afspraak met haar arts, maar kon niet komen omdat het Israëlische leger, dat de stad sinds 2 april in zijn greep houdt, een uitgaansverbod heeft uitgevaardigd. En dus zit Denisa (die niet met haar achternaam in de krant wil) met haar man en 4-jarige zoontje Andreas regelmatig opgesloten in hun eenvoudige tweekamerwoning iets buiten het centrum van Beit Jala.

Zo af en toe speelt Andreas in de tuin, maar bij ieder geweersalvo wordt hij door zijn angstige moeder binnengeroepen. Denisa komt rond voor haar vrees uit. "Ik ben echt doodsbang. Mijn grootste vrees is dat ik zoals wel meer Palestijnse vrouwen beval terwijl ik word tegengehouden voor een Israëlische wegversperring. Ik weet niet of ik dat wel kan, ik ben niet zo moedig."

De Palestijnse heeft al een week pijn, maar weet niet of het door de komende bevalling of door de zenuwen komt. Ze heeft contact met de dokter via de telefoon. Een bezoek aan het op een paar kilometer gelegen hospitaal wordt te gevaarlijk geacht. De arts heeft haar gezegd dat ze, zodra het rustig is, moet komen. Dan moet ze maar een paar dagen in het ziekenhuis op haar bevalling wachten, dat is minder riskant dan wanneer ze als het moment daar is het huis niet uitkan. "Sommige vrouwen liggen daar nu al een week op de komst van een baby te wachten. De dokter zei me dat een paar vrouwen ook een injectie hebben gekregen om de bevalling op te wekken, maar dat wil ik niet.

Ik wil eigenlijk ook niet lang van tevoren naar het ziekenhuis gaan. Wat moet er dan van Andreas worden? Hij is toch al zo zenuwachtig de laatste tijd."

Ze heeft er inmiddels enorme spijt van dat ze niet naar het buitenland is vertrokken voor de bevalling. "Het had gekund, mijn moeder is Tsjechische dus ik heb ook een Tsjechisch paspoort. Eigenlijk wil ik hier niet eens meer wonen. Het is niet meer zo als vroeger. De Israëli's zijn erg slecht voor ons."




 

zoek naar gerelateerde artikelen


do 11 april 2002

[terug]
     
© 1996-2002 Dagblad De Telegraaf, Amsterdam. Alle rechten voorbehouden.