De Telegraaf-iDe KrantNieuwsLinkSportLinkDFT.nlDigiNieuwsCrazyLife
do 11 april 2002  
---
Nieuwsportaal
---
Uit de krant 
Voorpagina Telegraaf 
Binnenland 
Buitenland 
Telesport 
Financiële Telegraaf 
Archief 
ABONNEER MIJ 
---
En verder 
De euro 
PC Thuis 2001 
Begroting 2002 
De prins en Maxima 
Over Geld 
Fiscus 2001 
Scorebord 
Auto op vrijdag 
Filmpagina 
Woonpagina 
Reispagina 
Jaaroverzicht 2001 
---
Ga naar 
AutoTelegraaf 
Reiskrant 
Woonkrant 
Vacatures 
DFT 
Privé 
 
Weerkamer 
Al onze specials 
Headlines 
Wereldfoto's 
Wereldfotos 
Reageer op 't nieuws 
---
Kopen 
Speurders 
De scherpste prijzen 
bij ElCheapo 
---
Met Elkaar 
Netmail 
Ontmoet elkaar 
bij Nice2Meet 
---
Mijn leven 
Vrouw & Relatie 
AstroLink 
Uw horoscoop vandaag 
De Psycholoog 
---
Contact 
Abonneeservice 
Advertentietarieven 
Mail ons 
Over deze site 
Bij ons werken 
Alle uitslagen, standen, programma's 
[terug]
 D E   T E L E G R A A F   B I N N E N L A N D 
 
  Xandra's laatste
liefdesverklaring
aan Herman Brood

door Wilma Nanninga

   
 

AMSTERDAM - Xandra Brood, de weduwe van de zo tragisch om het leven gekomen kunstenaar Herman Brood, heeft een heel bijzonder en ontroerend boek over haar man geschreven. Het werken hieraan hielp haar enigszins om de leegte van de eerste moeilijke maanden zonder hem door te komen.

Klik op de foto voor een afbeelding op volle grootte (512x341, 19kb)
(Foto: Anko Stoffels)
Xandra: "Het is een heel bijzonder boek geworden. Want het schreef zichzelf. Na de dood van Herman vond ik overal papiertjes, waarop notities van gedichten stonden. Toen ik die doorlas, merkte ik dat Herman meer humor had dan ik soms zelf had beseft. Ik ben bij die gedichten illustraties gaan zoeken die er goed bij pasten en zo is uiteindelijk een schitterende bundel ontstaan. Een onverwacht boek met gedichten van Herman die ook nog eens door hemzelf zijn geïllustreerd."

"Herman was een heel subtiel iemand in zijn kunst. In zijn gedichten mocht geen komma teveel staan, dat vond hij ballast!

Juist vlak voor zijn dood heeft hij veel gedichten geschreven."

Mijmert:"Herman wilde wel oud worden, maar hij wilde niet ziek oud worden. Daarom maakte hij een eind aan zijn leven. Hij was altijd een superactieve man. Dat kon hij niet meer zijn en daarom wilde hij niet verder. Herman en ik zijn 18 jaar samen geweest. Bij het uitzoeken van zijn gedichten en tekeningen zag ik flarden van al die bewogen jaren aan mij voorbijtrekken. Staaltjes van aparte humor. Zoals de dag dat hij tegen mij zei: 'Ik heb vast de ziekte van Kosakov!' Waarop ik zei: 'Nee, het is KoRsakov' Herman droog: Zie je wel, ik heb het!"

Het bezig zijn met de gedichtenbundel 'Kwartjes vallen soms jaren later' was een hele troost voor Xandra. "Ik vond zijn tekeningen door het hele huis. In kastjes, in laden. Er zijn veel pentekeningen bij en daar houd ik nog meer van dan van zijn schilderijen. Ze hebben meer kracht."

Xandra is er zeker van dat Herman trots op de bundel zou zijn geweest. "Weet je wat mij op de been houdt? Dat ik sinds 11 juli vorig jaar, toen Herman van het dak van het Hilton is gesprongen, zoveel mensen over hem hoor praten. Dit boek is mijn laatste liefdesverklaring aan mijn bijzondere man."




 

zoek naar gerelateerde artikelen


do 11 april 2002

[terug]
     
© 1996-2002 Dagblad De Telegraaf, Amsterdam. Alle rechten voorbehouden.