DORDRECHT - "Waarom moest Rowena dood? Heeft ze pijn geleden? Hoe erg was het? Die vragen spoken maar door mijn hoofd. Nachten lig ik wakker, het gemis is onbeschrijflijk. Elke dag ga ik naar haar grafje om te huilen en met Rowena te praten. Als de rechtszaak binnenkort begint, hoop ik eindelijk antwoorden te krijgen. Want zo kan ik niet meer verder..."

Martin Huisman bezoekt elke dag het graf van zijn vermoorde dochtertje Rowena. (Foto: Roel Dijkstra)

Voor Martin Huisman (35), de vader van het meisje van Nulde, is het leven sinds 19 november een verschrikking. Die dag hoorde hij dat zijn dochtertje Rowena Rikkers (4) was omgebracht en stortte zijn wereld volledig in.

Terugkijkend: "Het was vroeg in de avond - twee minuten over zeven - toen opeens de recherche op mijn stoep stond. 'Meneer Huisman', zeiden de agenten, 'we hebben goed en slecht nieuws. Het goede nieuws is dat Rowena is gevonden. Het slechte nieuws, dat zij het meisje van Nulde is'. Ik zal die woorden de rest van mijn leven niet meer vergeten."

Volgende maand verschijnen Martins ex-vrouw Wanda Rikkers (25) en haar vriend Mike J. (32), voor het eerst voor de rechter. Justitie maakte afgelopen woensdag bekend voldoende bewijsmateriaal te hebben tegen het duo dat wordt verdacht van een van 's lands gruwelijkste kindermoorden.

Eind augustus werd ons land opgeschrikt toen langs Strand Nulde Rowena's rompje werd gevonden en haar hoofdje bij Hoek van Holland aanspoelde. Het duurde lang voor de toegetakelde lichaamsdelen waren geïdentificeerd. Moeder Wanda Rikkers en J. waren ondertussen allang ondergedoken in Spanje, waar zij eind vorig jaar werden opgepakt.

Wat zich precies in J.'s flat aan de Husleystraat in Rotterdam heeft afgespeeld, weten nog slechts weinigen. Maar Rowena en haar getraumatiseerde zusje Rochelle (4) moeten er door een hel zijn gegaan. In het nagenoeg lege appartement op de dertiende verdieping, het atelier van 'kunstschilder' Mike J., moesten kleuters samen op één matrasje op de grond slapen en werden zij voortdurend aan mishandelingen blootgesteld.

Het is niet uitgesloten dat Rowena rond half augustus in diezelfde flat is vermoord. In de buurt gaan geruchten dat er bloedsporen zijn aangetroffen. Dat in de vluchtauto van de twee moordverdachten nog sporen zijn veiliggesteld is onwaarschijnlijk. Het interieur van de in Spanje teruggevonden wagen bleek nauwgezet schoongeboend.

Vader Martin Huisman had zijn kinderen op het moment van de moord al maanden niet meer mogen zien. "Ik had geen enkel contact meer met Wanda en de meisjes. Ergens in augustus kreeg ik een raar telefoontje op mijn gsm. Er werd niets gezegd, maar ik hoorde kindergegil op de achtergrond en denk dat het mijn ex-vrouw is geweest. Wanda heeft me ooit met 'iets vreselijks' gedreigd als ik een andere relatie zou krijgen. Doelde zij met dat vreselijks op Rowena, die altijd veel meer naar mij trok dan onze andere dochter, haar lievelingskind Rochelle?"

Volgens onbevestigde berichten heeft Mike J. inmiddels een gedeeltelijke bekentenis afgelegd en zijn zwangere partner vrijgepleit. Op haar beurt zou Wanda Rikkers volhouden van niets te weten. Vanuit de gevangenis laat de vrouw aan de buitenwacht weten dat Rowena 'verkeerde medicijnen' heeft gekregen tegen roodvonk en daaraan is bezweken. De kleuter had die kinderziekte echter al veel eerder onder de leden gehad.

Martin Huisman herinnert zich de laatste momenten die hij met zijn dochter doorbracht. "Rowena huilde en huilde maar. Ze was zo bang om terug te moeten naar Wanda en Mike J. Onder dwang heb ik haar destijds afgestaan. Had ik dat maar nooit gedaan!"

Door het maandenlange getouwtrek om zijn andere kind Rochelle, dat naar een therapeutisch pleeggezin moet, is de Dordtenaar nauwelijks in staat gesteld zijn verdriet te verwerken. Hulp heeft hij naar eigen zeggen bovendien amper gekregen. "Ik werd ooit verwezen naar Slachtofferhulp. Toen ik daar vertelde dat ik de vader van het meisje van Nulde ben, barstte de hulpverlener zélf in tranen uit en liep weg. Wat heb je daar in vredesnaam aan?"

Ook op andere fronten heeft hij moeite weer een enigszins normaal leven te leiden. Martin raakte zijn baan kwijt en komt nergens aan de bak. "Overal krijg ik te horen dat ik eerst alles op een rijtje moet zetten en dat ze nu geen werk hebben. Thuis loop ik onderhand tegen de muren op. Soms is het allemaal zo moeilijk, dat ik denk: Rowena, lieverd, ik ga niet meer verder en kom naast je liggen..."

zoek naar gerelateerde artikelen

vr 29 maart 2002