MOSKOU - Terwijl de Russische premier Michail Kasjanov afgelopen weekeinde verklaarde te hopen dat de kippenoorlog tussen Rusland en de Verenigde Staten "binnen een maand" over zal zijn, woedt deze onverminderd voort. Volgens veel waarnemers zal er geen kippenpootje uit Chicago of Texas meer op een Russisch bord belanden zolang Washington vasthoudt aan de verhoogde invoertarieven van staal, die ook voor Rusland gelden.

Russische staalbedrijven vrezen door de Amerikaanse maatregel de komende jaren ruim anderhalf miljard dollar aan inkomsten mis te lopen. Massaontslagen en sociale ontwrichting van Russische staalsteden als Novosibirsk en Magnitogorsk dreigen.

Het Kremlin houdt intussen vol dat de importban voor Amerikaans pluimvee - die sinds 10 maart geldt - geen enkel verband houdt met het besluit van president George Bush om de eigen staalsector te beschermen. Er zouden slechts "technische" en "veterinaire" redenen aan ten grondslag liggen, zoals de weigering van Amerika om aan Moskou te vertellen welke hormonen, antibiotica en dergelijke de pluimveesector gebruikt. Gesprekken tussen de Amerikanen en de Russen hebben tot dusver niets opgeleverd.

Amerikaans kippenvlees in Moskou: vol salmonella en andere ziekteverwekkers. (Foto: AP)

Niet alleen in de Russische media - waar Amerikaanse kippenpootjes worden afgeschilderd als levensgevaarlijke bronnen van salmonella en andere ziektes - maar vooral ook op straat is er in Rusland van het eertijds eerbiedwaardige beeld van de VS-kip intussen nog maar weinig overgebleven.

"De Amerikanen zien Rusland gewoon als een dumpplaats voor hun kipafval", zegt de 49-jarige Natalja Borisova boos, terwijl ze op de markt naast het Kiev-station in Moskou boodschappen doet. "Ik heb mijn gezin jarenlang Bushpootjes te eten gegeven. Het was voor mij het enig betaalbare vlees. Maar wat voor gevolgen heeft dat op den duur voor hun gezondheid? Ik maak me vreselijke zorgen."

De 'nozjki Busja', oftewel 'Bushpootjes', danken hun naam aan het feit dat de vader van de huidige Amerikaans president - Bush senior - begin jaren negentig Amerikaanse kippenpootjes naar Rusland exporteerde als humanitaire hulp. Sindsdien groeide de export naar Rusland van de pootjes - die in de VS voor de pluimveebranche gelden als een soort restproduct omdat de consument daar de kippenborst prefereert - gestaag. Met jaarlijks ruim een miljoen ton aan vleugels en pootjes werd Rusland zelfs Amerika's belangrijkste kipafnemer. Goed voor een omzet van ruim $600 miljoen per jaar.

In plaats van de 45 roebel (anderhalve euro) die Natalja Borisovna voor een kilo Bushpootjes moest neerleggen, betaalt ze nu 60 roebel voor een kilo pootjes van eigen bodem. Deze zijn volgens haar niet zo vet en smaken "tien keer lekkerder". Voor hetzelfde geld kan ze op de markt ook pootjes uit Nederland krijgen, maar die eet ze voor geen prijs. "Hollandse kip smaakt naar vis."

Volgens Ivan Vasilenko, een vooraanstaand Russisch scheikundige en hoofd van het Wetenschappelijk Staatsinstituut voor Antibiotica, had het importverbod al jaren geleden moeten worden ingevoerd. Volgens hem dreigt de consument van Amerikaanse kip zowel allergisch als immuun te worden voor de grote doses aan antibiotica die de pluimveehouderij in de VS zou gebruiken.

De Russische producenten van kip juichen, maar geven tegelijkertijd toe dat de eigen sector het gat dat nu is ontstaan, niet spoedig kan opvullen. Rusland produceert jaarlijks slechts 860.000 ton, terwijl de totale Russische consumptie 1,36 miljoen ton per jaar bedraagt.

Vooral kipproducenten uit Brazilië en Roemenië proberen van de huidige situatie gebruik te maken om hun marktaandeel in Rusland te vergroten.

zoek naar gerelateerde artikelen

wo 27 maart 2002