door Jan Ligthart BRISBANE - De politie die binnenvalt, druk bezochte demonstraties die helemaal om jou draaien, honderden mensen die een kopie van je huissleutel willen. En dat allemaal omdat je je leven wilt beëindigen. Omdat euthanasie in Australië bij wet is verboden, vormt kankerpatiënte Nancy Crick sinds enige weken een éénpersoons mediacircus.

|
Nancy Crick
...euthanasie... (Foto: AP)
|
Al drie jaar lijdt de 70-jarige Crick aan darmkanker. Sinds dit jaar lijdt zij ook nog eens aan longkanker. Omdat zij, zoals ze zelf in haar internetdagboek schrijft, constant ondraaglijke pijn lijdt en het grootste deel van de dag ziek boven de toiletpot hangt, besloot ze tot euthanasie.
Halverwege de jaren negentig was Australië nog het eerste land ter wereld waar euthanasie werd gelegaliseerd. Althans: in de deelstaat Northern Territory. Nog geen acht maanden later haalde het federale parlement een streep door die wetgeving. Daar kwam Nancy Crick echter pas achter toen zij haar besluit al had genomen. Sindsdien is zij lid van de Vrijwillige Euthanasie Vereniging in Queensland.
Via die vereniging kwam zij in contact met dokter Philip Nitschke, de grootste euthanasievoorvechter van Australië. Hij kon haar vertellen welke legale medicijnen ze in huis moest nemen. En samen met hem heeft Nancy een tactiek bedacht die ervoor moet zorgen dat zij een zachte dood kan sterven zonder dat daarvoor iemand achter de tralies belandt.
Want hoewel zelfmoord niet strafbaar is, is dat wel het geval voor het passief aanwezig zijn bij iemand die zich van het leven berooft. En dus loopt iedereen die Nancy Crick op het moment van sterven bijstaat, het risico op een gevangenisstraf.
Hoe reëel dat risico is, bleek afgelopen vrijdag. Plotseling stond de politie aan de deur. Uiteindelijk waren ze snel weer vertrokken, maar de advocaat van Crick sprak er schande van: "Het is schandalig dat de anti-euthanasiebeweging de politie kan gebruiken voor haar doeleinden."
Zoals die beweging, Right To Life Australia, een stiekem spel speelt, zo doet nu ook Nancy Cricks kamp dat. Gisteren werden tijdens een demonstratie aan de Gold Coast honderden kopieën van Cricks voordeursleutel verspreid onder vrienden en sympathisanten. Voor de politie is het zo amper te traceren wie op het moment van Cricks sterven aanwezig waren.
De president van Right To Life Australia noemde de demonstratie en aansluitende sleutelactie "bedroevend" en "pathetisch". Margaret Tighe: "En het feit dat zich dadelijk talloze euthanasievoorstanders rond haar bed verdringen om haar te zien sterven, is ronduit macaber."
Maar Nitschke meent dat het mediacircus noodzakelijk is. "Ik had ook liever een goede euthanasiewetgeving gehad dan dit. Maar daar gaat het nu juist om." De sleutelactie noemde hij vooral symbolisch. "In de praktijk zullen er slechts twintig mensen aanwezig zijn."
Nancy Crick zelf blijft in alle tumult vastberaden: ze wil volgende maand sterven. "De pijn wordt steeds erger en maakt mij steeds banger. Zo'n toekomst krijgen zelfs huisdieren in dit land niet. Die worden uit hun lijden verlost."