door Frank van Vliet BETHLEHEM - De financiële schade die Israël lijdt door de Al Aksa Intifada kan nog eens veel hoger uitvallen, nu het Israëlische hooggerechtshof heeft beslist dat twee Palestijnen in aanmerking kwamen voor een schadevergoeding voor het leed dat het Israëlische leger hun aandeed tijdens de eerste Intifada.
De rechters verwierpen de verdediging van de krijgsmacht dat het hier om oorlogshandelingen ging waardoor er van compensatie geen sprake kon zijn. Het hof gebruikt de term oorlogshandeling veel strikter dan het leger.
|
Hotelmanager Kees Heuveling en ober van Jacir Palace Hotel in Bethlehem.
|
De uitspraak is goed nieuws voor de 1200 Palestijnen die een soortgelijke zaak hebben lopen. Maar er zijn nog veel grotere spelers die klaar zullen staan met een schadeclaim. De Europese Unie bijvoorbeeld die in het geweld tal van door Europa gesponsorde infrastructurele werken zag sneuvelen, zoals de haven in wording bij Gazastad. Of de Verenigde Naties, die hebben berekend dat de Israëlische acties in de door hen beheerde Palestijnse vluchtelingenkampen een schadepost hebben opgeleverd van 3,8 miljoen dollar.
Enigszins gesteund door de beslissing van het hof deden prominenten van de Wereldbank en de Europese Investeringsbank het chique Jacir Palace Intercontinental Hotel in Bethlehem aan. Het waren schadedeskundigen die kwamen kijken welke puinhopen de Israëlische soldaten hadden aangericht tijdens de elf dagen die ze als ongewenste en niet-betalende gasten doorbrachten in het enige vijfsterrenhotel van de Palestijnse gebieden. De bedoeling is dat de eigenaren van het logement een gepeperde rekening naar de Israëlische autoriteiten sturen.
Het is al de derde keer dat het hotel bezet werd tijdens een actie van het leger in Bethlehem. 'Mr. Kees', zoals de Nederlandse manager Kees Heuveling door het personeel wordt genoemd, is nog net zo verontwaardigd als de eerste keer.
"We hadden verdorie net de 148 deuren gerepareerd die ze vorige keer hadden ingetrapt en nu kunnen we weer beginnen. Ik heb ze de sleutels aangeboden, maar het is natuurlijk leuker om ze uit de sponningen te trappen. En dat zijn dure deuren hoor, met zo'n computerslot."
Mobiele telefoon
Ook het eigen appartement van de Nederlander werd in bezit genomen en hij moest met een aantal personeelsleden op een kamer blijven. Uit zijn vertrek mist hij sinds de aftocht van de militairen onder meer zijn mobiele telefoon en een aantal cd's. Erger vindt hij het gevoel als tweederangs burger behandeld te zijn geworden door "jochies van 17, 18 jaar oud. Zo eisten de Israëli's dat hij de maaltijden voor zijn personeel bij het leger bestelde in het Hebreeuws, wat hij weigerde, waarna het wat langer duurde. Douchen mochten ze om de paar dagen in de ruimtes die ook door de soldaten werden gebruikt. "Een zwijnenstal", griezelt Heuveling.
Als buitenlander kreeg hij later het aanbod te vertrekken, maar hij weigerde. "Ik wilde mijn Palestijnse personeel niet in de steek laten. Die waren echt bang. Als buitenlander had je wat minder te vrezen."
Heuveling had weinig op met het in zijn ogen ongedisciplineerde zootje dat in zijn hotel verbleef. Waar de reputatie van de Israëlische armee als één van de besten ter wereld op gestoeld is, blijft voor de Nederlander een raadsel. "Ja, schieten konden ze wel. Alle lampen in het zwembad zijn kapot, maar verder..."
De Nederlander staat niet alleen in zijn kritiek op de strijdmachten. De Israëlische mensenrechtenorganisatie B'tselem heeft het leger 'schietgraag' genoemd en stelt dat het leger klachten over het optreden van soldaten nauwelijks serieus neemt. Het Internationale Rode Kruis heeft verklaard dat het Israëlische leger het oorlogsrecht heeft geschonden door op ambulances te schieten. Kritiek op de militairen is in Israël niet geliefd. De krijgsmacht is populair omdat zij als enige in staat wordt geacht om Palestijnse aanslagen te voorkomen.
Rechtse Israëlische politici hebben verklaard dat de klagers en degenen die aan schadevergoeding denken aan het verkeerde adres zijn. Ze zouden bij Arafat moeten zijn omdat die volgens hen verantwoordelijk is voor het conflict. Een aantal Israëlische ouders wier kinderen door een Palestijnse zelfmoordenaar zijn gedood, probeert momenteel via internationaal recht de Palestijnse leider aan te klagen. |