HEERENVEEN - Op de atletiekbaan en in het wielerpeloton laat Renate Groenewold haar tegenstandsters in de sprint achter zich. Maar uitgerekend temidden van haar eigen beroepsgroep, de schaatsers, wil het niet vlotten. Vrijdagavond, na haar negende plaats op de 500 meter, kon Groenewold haar medaille-aspiraties voor de WK allround in Heerenveen alweer voor minimaal een jaar in de ijskast zetten. Desondanks beëindigde ze het toernooi gistermiddag als beste Nederlandse (zesde). "Ik heb nog steeds de illusie dat ik ooit een snelle 500 meter kan rijden", vertelde Groenewold.

Uitgewoond en op haar bips gleed Anni Friesinger door de finishlijn.

Vooralsnog blijft de marge met de absolute top (lees: Anni Friesinger) schier onoverbrugbaar. De Duitse prolongeerde - ondanks knieproblemen - haar wereldtitel dankzij twee afstandszeges (1500 en 3000 meter) en twee derde plaatsen (500 en 5000 meter). "Een happy end van een zwaar maar geslaagd seizoen", vond Friesinger, die donderdag in München een CT-scan van haar knie laat maken. "Hopelijk is een kijkoperatie niet nodig."

Minstens zo opmerkelijk als het goud van Friesinger was de opkomst van de Canadese Cindy Klassen (tweede) en de Amerikaanse Jennifer Rodriguez (vierde). "Voor het allroundschaatsen is dat een fantastische ontwikkeling", meende Gerard Kemkers, de coach van Groenewold. "Bij het vrouwenschaatsen moeten we oppassen dat het allemaal niet 'te Duits' wordt. Ik ben blij dat er weer een paar meiden bij zijn gekomen om het Duitse bastion onder druk te zetten. Vanaf volgend seizoen moet daar ook weer iemand uit Nederland tussen staan."

Renate Groenewold, een jaar geleden nog winnares van WK-brons, lijkt daarvoor de aangewezen persoon. Bij allroundtoernooien dient uitgerekend op de kortste afstand altijd de basis voor een hoge klassering gelegd te worden. Daar ligt de sleutel tot succes, maar de winnares van olympisch zilver op de 1500 meter staat na de eerste afstand steevast voor een gesloten deur. De komende twee post-olympische seizoenen zullen, kondigde Kemkers aan, voor een belangrijk deel gebruikt te worden om de sprintkwaliteiten van Groenewold verder te ontwikkelen. "Renate is wel degelijk explosief, maar de overbrenging op het ijs is een probleem. Als ik haar in trainingen zie springen, fietsen en lopen, dan weet ik dat ze tot meer in staat is dan de 40,69 die ze vrijdag reed."

"Bij steigerungen kan ze de jongens uit mijn ploeg bijhouden, maar niet wanneer het vanuit stilstand moet gebeuren. Daar begint de puzzel die we moeten oplossen. Is het puur een technisch verhaal of is er ook sprake van een fysieke beperking? Renate zit los in haar banden. Eigenlijk in haar hele lichaam, maar vooral op de twee steunpunten van haar lichaam: knie- en enkelbanden. Dat moeten we gaan onderzoeken en eventueel haar techniek aanpassen. Renate moet op de 500 meter zeker 0,6 of 0,7 seconden sneller gaan om in de toekomst een rol van betekenis te kunnen spelen."

Groenewold is daar als geen ander van doordrongen. Wat dat betreft prijst ze zich gelukkig dat ze vanaf volgend seizoen deel uitmaakt van de commerciële schaatsploeg van TVM. Immers, daar prijken dan (waarschijnlijk) ook de namen van sprinter Gerard van Velde en sprinttrainer Geert Kuiper nog op de loonlijst. "Ik ben van nature vrij explosief, maar op het ijs komt het er nooit uit. Dat is frustrerend. Misschien dat iemand anders het knopje bij mij wel kan vinden. Ik ben in ieder geval blij met een nieuwe omgeving, waarbij je te maken krijgt met nieuwe invloeden. De bedoeling is om met meerdere sprinters te gaan optrekken, dat idee spreekt me wel aan."

Na een zwaar seizoen is het de komende weken ook voor Groenewold zaak even haar zinnen te verzetten. Ze doet dat op de fiets. Samen met zes anderen - onder wie de collega-schaatssters Frouke Oonk en Sandra 't Hart - maakt Groenewold tijdelijk deel uit van het vrouwenteam van wielervereniging WSV uit Emmen. Op 20 april, bij de Ronde van Zuid-West Friesland, zal de Musselkanaalse waarschijnlijk haar debuut in wedstrijdverband maken. "Ik ga gewoon lekker fietsen en kijk wel of ik het leuk vind. Als ik voortdurend in contact kom met het asfalt is de droom waarschijnlijk snel voorbij", vertelt Groenewold, wiens vriend Matthijs Wegdam begeleider is van de wielerploeg.

Groenewolds ambities op de fiets reiken vooralsnog niet verder dan 29 juni, de dag van het NK wielrennen in Nijmegen. Daarna draait alles weer om het schaatsen. Kemkers: "De spelen zijn net geweest. We hebben dus twee jaar om te ontdekken of er voor Renate een toekomst als allroundster is weggelegd. We gaan puzzelen. Het belangrijkste is dat ze op de korte afstanden progressie gaat boeken, maar verwacht geen wonderen. Haar 500 meter zal volgend seizoen nog niet van het niveau Cindy Klassen of Anni Friesinger zijn."

zoek naar gerelateerde artikelen

ma 18 maart 2002