BARCELONA - Als de afgelopen weekeinde gehouden IRTA-test een vingerwijzing is voor het verloop van de komende wEgerace-Grands Prix, dan heeft Jurgen van den Goorbergh weinig reden tot juichen. De enige Nederlander die in 2002 in de MotoGP (de nieuwe naam voor de zwaarste klasse in het Grand Prix-circus) van start gaat, moest tijdens de belangrijkste testsessie van het voorseizoen lijdzaam toezien hoe hij op zijn nieuwe 4-cilinder Honda (te) veel concurrenten voorrang moest verlenen.

Jurgen van den Goorbergh.

Met uitzondering van de geblesseerde Garry McCoy waren alle MotoGP-coureurs aanwezig op het even buiten Barcelona gelegen circuit van Catalunya, waar de derde officiële IRTA-test van dit seizoen werd georganiseerd. En regerend (500cc)-wereldkampioen Valentino Rossi liet geen onduidelijkheid bestaan over zijn plannen voor de komende maanden. Op zijn nieuwe 4-takt fabrieks-Honda - voor het eerst worden naast 2-taktmotoren ook 4-taktmotoren in de GP's toegestaan - domineerde de Italiaan beide testdagen op een manier die de concurrentie flink te denken zal geven. Zijn landgenoot Loris Capirossi (2-takt Honda) en de Japanner Tohru Ukawa (4-takt Honda) bleven nog enigszins in de buurt van Rossi's snelste tijd, de overige coureurs moesten minimaal een volle seconde toegeven op de tijd van 'Il Dottore'.

Voor Jurgen van den Goorbergh liepen de testdagen uit op een regelrechte teleurstelling. De snelste tijd die de Nederlander in twee dagen klokte was net voldoende voor een zestiende klassering en daar was hij - begrijpelijk - allerminst gelukkig mee. "We zijn eigenlijk niets opgeschoten en zijn dan ook nog heel ver verwijderd van het punt waar we moeten zijn", aldus de coureur uit het Honda-team van teambaas Erv Kanemoto. Over de oorzaak van de tegenvallende tijden was Van den Goorbergh duidelijk: "Het probleem zijn de banden, en dan met name de achterband. Vooral in de snellere bochten gaat er van alles mis; trillingen, te weinig grip, het is echt niet goed. En het grootste probleem is misschien nog wel dat er op korte termijn geen verbetering valt te verwachten."

De teleurstelling in de stem van Neerlands beste motorcoureur is veelzeggend. "Deze situatie is heel erg frustrerend. Eindelijk zit ik op een geweldige motorfiets, daar wil ik geen twijfel over laten bestaan. Zelfs met een slechte afstelling presteert de Honda nog fantastisch, het is echt de beste 2-taktmachine die er rondrijdt. Maar als je al dat vermogen niet op de juiste manier aan het asfalt kwijt kunt, kom je natuurlijk niet veel verder. Als team kunnen we niet veel meer dan machteloos afwachten tot Bridgestone met betere banden komt. Zelf kan ik wel een beetje aangeven wat er mis is met de band, maar ik kan natuurlijk geen nieuwe band ontwikkelen. We zijn helemaal afhankelijk van Bridgestone en de schrik slaat me om het hart als ik van de Japanners hoor hoeveel tijd ze nodig hebben om nieuwe, betere banden te leveren."

Van de vreugde die Van den Goorbergh uitstraalde toen hij eind 2001 eindelijk de beschikking kreeg over de felbegeerde 4-cilinder Honda, is na een winter vol testkilometers nog maar weinig over. Dat de Honda-fabrieksmachine genoeg potentieel heeft, bewijzen de tijden van Loris Capirossi en Daijiro Katoh, die op dezelfde motorfiets als Van den Goorbergh rijden. Op Michelin-banden klokte Capirossi in Catalunya de tweede tijd van het weekeinde en ook Katoh deed met een zesde tijd goed mee. "Bridgestone is het afgelopen jaar niet actief geweest in de GP's, maar heeft zich helemaal gericht op het testen van zijn banden", aldus Van den Goorbergh, ietwat cynisch. "Daarbij zijn ze duidelijk de verkeerde weg ingeslagen, want vooralsnog levert al dat testwerk weinig concrete resultaten op."

Van den Goorbergh (32) keerde gisteren terug naar zijn huis in Monaco, waar hij de komende weken zijn conditie op peil houdt. "Eind maart reis ik af naar Japan, waar voorafgaand aan de eerste Grand Prix van het seizoen (7 april op Suzuka, red.) nog een IRTA-test staat gepland.

Ik moet er maar het beste van hopen, maar vrees dat het te kort dag is om voor de eerste races nog de noodzakelijke stap voorwaarts te maken. Uiteindelijk zal het allemaal wel goed komen, maar dat duurt wel langer dan ik op voorhand verwachtte. En dat is, na alle hoge verwachtingen, een teleurstellende constatering."

zoek naar gerelateerde artikelen

di 12 maart 2002