za 9 maart 2002
|
|
D E T E L E G R A A F B I N N E N L A N D
|
|
|
|
Hulde voor Herman!
|
|
|
|
AMSTERDAM - OLD ROCKERS NEVER DIE is niet zomaar een mooie kreet! Of het nu Freddie Mercury is in BALLET OF LIFE, JOHN LENNON met zijn Imagine, Kurt Cobain die na zijn zelfmoord meer cult werd dan hij ooit was, of HERMAN BROOD.
De dood, zeker zo heftig als bij Herman, geeft hen een nieuw leven, maakt deze fenomenen. Het worden legendes, die je meer dan ooit lijken te blijven omringen, niet alleen door hun muziek, maar ook met hun geest.
|
Herman Brood met Henk van der Meijden
|
Dat voelde ik deze avond heel sterk toen ik in HERMAN BROODS vaste pleisterplaats voor eenzame, creatieve of wilde nachten, café Dante - waar hij ook zijn atelier had - vier gouden platen mocht uitreiken aan zijn bijzondere weduwe Xandra en zijn jarenlange manager KOOS VAN DIJK. Het was op verzoek van Xandra dat ik deze, voor mij niet dagelijkse, taak op me nam. Voor haar maakte ik graag een uitzondering. Ze is een lieve maar ook oersterke vrouw, die op deze Brood-reünie, zoals Broods topmusicus David Hollestelle het noemde, ontroerd was.
Dat is begrijpelijk. Daar waren de echte Brood-getrouwen en zijn naasten. Xandra was er met haar dochters HOLLY, LOLA en BRENDA. Ook Hermans zuster Beppie woonde de uitreiking bij, net als zijn muzikanten - naast David Hollestelle waren ook Guss Genser en Ivo Severijns er - en natuurlijk Hermans jarenlange rots in de branding, zijn manager Koos van Dijk en zijn A&R-manager van BMG, Henkjan Smits, de man achter My Way!
Intiem
Dit was de intieme wereld van HERMAN BROOD, een feestje voor hem, maar helaas zonder hem! Hoewel, zijn zoon MARCEL zei me: "Je hebt toch het idee dat hij elk moment hier kan binnenlopen. Vooral omdat hij zo onverwacht stierf, denk ik dat nog steeds. Je kunt het eigenlijk niet bevatten."
David Hollestelle zei: "Je voelt ook zijn aanwezigheid hier."
Dat gold niet alleen voor de prachtige tekening die hier van Herman Brood hing en de zesjarige dochter Holly, toen zij binnenkwam en dit voor het eerst zag, deed uitroepen 'Dag pappa!' De dood - hoe vreemd ook - maakte Herman Broods aanwezigheid op dit feest sterker dan ooit. En dat dringt tot je door bij de toespraak, of zoals Herman het zou relativeren 'praatje', wat ik hield bij de uitreiking.
Ik stond stil bij Hermans enorme gevoel voor pr en marketing, waar bijna alle Nederlandse sterren nog veel van kunnen leren. "Als hij me weer opbelde met een verhaal, had hij de koppen zelf al gemaakt", zei ik. "Hij dacht in koppen; zelfs bij zijn dood zal hij ze in gedachten al voor zich hebben!"
Ik schetste zijn brede interesse, of het nu Heinrich Heine was, zijn enorme bijbelkennis, zijn belezenheid of zijn rock 'n roll-act, waarin hij 24 uur schitterde om zijn imago te behouden.
"Maar ik zei ook dat wij, het publiek, in de Brood die op het toneel stond, de rock 'n roller die hij speelde, alleen het topje van de ijsberg zagen van deze ziel."
Goede teksten
"Voor journalisten - in ieder geval voor mij - was Herman dertig jaar lang een man die altijd goed was voor een mooi verhaal, een character, zoals Bomans of Kraaykamp. Maar ook met goede teksten in een gesprek, zoals ook Wim Sonneveld, Wim Kan en Toon Hermans die hadden. Het typeert de andere Herman Brood, die vaak veel dieper in gesprekken ging dan men zou verwachten. Een lieve man ook. Ik ben blij hem te hebben leren kennen."
Natuurlijk complimenteerde ik zijn muzikanten, die hier waren alsof zij elk ogenblik met hem een jamsessie zouden kunnen beginnen, zijn manager KOOS VAN DIJK, zeker de beste personal manager in de popwereld die Nederland ooit heeft gehad en die nu ook nog altijd in dienst is van Herman of, beter gezegd, altijd zijn partner blijft.
En last but not least XANDRA BROOD, die sterke dappere vrouw, die na Hermans schokkende dood de rust en stabiliteit heeft teruggebracht in haar gezin en ervoor zorgt dat "we het thuis weer gezellig hebben", zoals ze zei.
En daar was ook Hermans zuster Beppie, die na de dood van haar broer nog meer een hartsvriendin geworden is van Xandra.
Ik stond ook stil bij Hermans moeder, ook Beppie geheten, die nu in een verzorgingshuis verblijft, maar net als Herman haar vitaliteit en vooral haar eigen humor heeft. Dochter Beppie zei: "Ze belde me gisteren op. 'Ik zit nu in dit tehuis elke dag op de hometrainer', zei ze, 'en ik fiets maar door. In weer en wind'. Herman zou het zo gezegd kunnen hebben."
Het was een blijde, maar ook emotionele middag, waarbij ik tranen zag vloeien - begrijpelijk - want iedereen had het Herman zo gegund dat hij hier zelf die gouden platen die ik in mijn handen had, in ontvangst mocht nemen met zijn Xandra.
"Want is het eigenlijk niet bizar", zo zei Koos van Dijk, "dat Herman pas na zijn dood zijn eerste nummer 1 hit had met MY WAY, die in twee weken goud werd. En dat zijn cd MY WAY THE HITS ook in recordtijd dat gouden aantal behaalde."
Ik overhandigde XANDRA en KOOS VAN DIJK deze bijna gouden regen van gouden platen voor MY WAY, de single voor MY WAY THE HITS en als verrassing kon ik deze middag ook nog mededelen dat ook 'Back in the Corner' de Big Band-cd goud was geworden. En dat gold ook voor de cd 20 years of Rock and Roll. Er ging gejuich op en ik hoopte maar dat Herman dit zou horen.
Museum
VIERMAAL GOUD voor Herman en of dit nog niet alles is, gaat er nog een grote wens van hem in vervulling. Hij krijgt vanaf begin juli zijn eerste tentoonstelling in een echt museum. Daar droomde hij vaak van. Het Cobra museum in Amstelveen maakt die droom nu waar met een overzichtstentoonstelling van Hermans werken.
Brood krijgt het drukker dan ooit, zou je kunnen zeggen: platenuitreikingen, een expositie en dan is er ook nog de bekroning van het blad Management Team, dat Herman Brood tot beste merk van 2001 heeft uitgeroepen en twee boeken over hem die Xandra en Beppie nu maken!
De kransen bij Hermans crematie mogen allang vergaan zijn, nu is het tijd voor lauwerkransen. En het cliché 'kunstenaars worden pas echt beroemd na hun dood' geldt zeker voor Herman. Brood kan er daarboven nu om lachen, denk ik, met Elvis, Kurt Cobain, John Lennon en al die andere popsterren die in het harnas stierven! Het zal daar een wild feestje worden... |
|
|
zoek naar gerelateerde artikelen
za 9 maart 2002
|
|
|
|
|
© 1996-2002 Dagblad De Telegraaf, Amsterdam. Alle rechten voorbehouden.
|
|
|