MADRID - Uit de hele wereld waren ze naar Madrid gekomen. Voetballers, officials, politici, artiesten en journalisten. Als eerbetoon aan de meest bijzondere 100-jarige die het internationale voetbal kent. Gisteren, op 6 maart 2002, bestond Real Madrid exact een eeuw. Een verjaardag die de club op veelzeggende wijze zou beginnen, namelijk met het spelen van een finale. Die om de Copa del Rey, die eveneens 100 jaar geleden voor het eerst werd gespeeld, nadat Real Madrid in 1902 één van de grondleggers van het Spaanse bekertoernooi was. Toen ter ere van de kroning van Alfonso XIII tot koning van Spanje. Dezelfde vorst die in 1920 besloot om Madrid Club de futbol een koninklijke status te geven, waarna het 'Real' aan de clubnaam kon worden toegevoegd.
|
Real Madrid-voorzitter Florentino Perez spreekt de leden van de Koninklijke toe. Op de achtergrond een poster waarop duidelijk de roemruchte geschiedenis van de 100-jarige club staat afgebeeld. (Foto: EPA)
|
Op 6 maart 2002 was de driehoeksverhouding nog altijd intact. Real Madrid in de finale van de Copa del Rey, die na afloop van de tweestrijd met Deportivo La Coruna werd uitgereikt door de Spaanse koning Juan Carlos. Alleen niet aan de jarige zelf en dat deed pijn. Wat dat betreft waren de nogal curieus overkomende verwachtingen toch uitgekomen. Zo vertelde Johan Cruyff, die een nauwe band heeft met ex-spelers als Jorge Valdano (de huidige technisch-directeur van Real) en Emilio Butragueno en voorzitter Florentino Perez, vooraf over de kansen van Real tegen La Coruna: "Ze gaan het heel moeilijk krijgen. Juist omdat ze op de allereerste dag van hun eeuwfeest niet het stempel opgeplakt willen krijgen, dat al hun sportieve successen dit jaar doorgestoken kaart zijn. Wordt die indruk meteen al tijdens de Copa del Rey gewekt, dan zou dat de club het hele jaar kunnen achtervolgen en dat is wel het laatste wat de huidige leiding wil."
Omdat de huidige Real-president Florentino Perez en zijn gevolg juist de grandeur willen uitstralen, die Real Madrid tot de beroemdste club ter wereld heeft gemaakt. Of zoals de preses het onder woorden brengt: "De mythe, de legende, het succes. Dat is Real Madrid! De club moet niet alleen in het veld, maar ook daarbuiten uitstralen dat het iets bijzonders is."
Te beginnen met een koninklijke verjaardag. Al zouden de kaarsen uiteindelijk door Deportivo La Coruna uitgeblazen worden. Maar wel middels een triomf in stijl. Want met Real Madrid laat keurkorps van trainer Javier Irureta op dit moment het mooiste voetbal ter wereld zien. Omdat de overdosis aan techniek gekoppeld wordt aan een imponerende wedstrijdmentaliteit.
Zo ontstond in het kolkende Estadion Santiago Bernabeu een duel waar de vonken vanaf vlogen. Belangrijker nog, Real Madrid kreeg werkelijk niets cadeau. Ook niet van scheidsrechter Mejuto Gonzales, die eerder nog in het nadeel van de jarige floot om zo iedere schijn van voorkeur te vermijden. Nadat Deportivo (Roy Makaay zat op de bank) via Sergio en Tristan op een 2-0 voorsprong was gekomen, kwam Real dankzij Raul daarna weer in de wedstrijd. En ontspon zich in alle opzichten een koninklijke finale, waarin Real Madrid tot de bodem ging. Tot het laatste fluitsignaal bleef de gelijkmaker in de lucht hangen, maar helaas voor de sterren van trainer Vicente del Bosque kon deze speciale dag niet met een gewonnen finale worden afgesloten. Maar de waardering over de manier waarop Real Madrid met het 2-1 verlies omging was er niet minder om. Dat verzachtte tenminste iets.
Want tijdens het hele jubileumjaar dient vooral het voetbal centraal te staan. Exact datgene wat Real Madrid zo groot heeft gemaakt. Dat aspect van de mythe zal de club het komende jaar op vrijwel alle continenten uit gaan dragen. Na de finale van de Copa del Rey, hoopt Real op 15 mei ook in de eindstrijd te staan van de Champions League. In het stadion, Hampden Park in Glasgow, waar in 1960 voor de vijfde achtereenvolgende keer de toenmalige Europa Cup voor landskampioenen werd veroverd op een manier zoals daarna nooit meer is vertoond. Onder leiding van de huidige erevoorzitter Alfredo di Stefano werd de Duitse kampioen Eintracht Frankfurt met onwaarschijnlijk mooi voetbal naar een 7-3 nederlaag gespeeld.
Vervolgens staan er wedstrijden in Tokio tegen Japan gepland, tegen Mexico in New York en op 18 december volgt de uitsmijter in Estadio Santiago Bernabeu tegen het FIFA Wereldelftal. Voor die dag heeft de wereldvoetbalfederatie een speelverbod voor alle andere wedstrijd in de gehele wereld uitgevaardigd. Of zoals Florentino Perez het stelt: "Die dag moet iedereen op alle continenten getuige kunnen zijn van het mooiste en beste voetbal dat er op deze planeet wordt gespeeld. Een wedstrijd tussen de Beste van de Wereld 1 tegen de 'Beste van de Wereld 2."
Even wat imponerende cijfers op een rij: Real Madrid werd 28 keer Spaans kampioen (3 x onder leiding van Leo Beenhakker), won 8 keer de Europa Cup/Champions League, 2 keer de UEFA Cup, eenmaal de inmiddels opgeheven Europa Cup II en tweemaal de officieuze wereldbeker voor clubteams (in 1998 onder leiding van Guus Hiddink). Successen die allemaal werden behaald door de beste voetballers uit de historie. Van Ricardo Zamora tot Alfredo di Stefano en van Hugo Sanchez tot Raul, Real-voorzitter Florentino Perez kan het niet genoeg herhalen, dat juist zij en niemand anders zo'n bijzonder gezicht aan Real Madrid hebben gegeven.
Om er met een glimlach aan toe toe voegen: "We willen tijdens deze viering laten zien, dat we voetbalclub met stijl zijn. Placido Domingo heeft een nieuwe versie van ons clublied uitgebracht en het hele jaar spelen we in hetzelfde witte tenue waarmee we tussen 1956 en 1960 vijf keer de Europa Cup wisten te winnen. Verder is de finish van de Vuelta (Ronde van Spanje JdG) in het Estadio Santiago Bernabeu en organiseren we speciale tentoonstellingen, waarvan de opbrengsten ten goede komen aan de strijd tegen drugs en aids. Op deze wijze wil Real Madrid de maatschappij iets teruggeven. Het zijn honderd jaar van emoties, wilskracht, succes en lijden geweest en dat willen we uitdragen met gebaren van generositeit."
Alleen had het wat dat betreft voor Florentino Perez tegen Deportivo La Coruna wel ietsje minder gekund.