De Telegraaf-iDe KrantNieuwsLinkSportLinkDFT.nlDigiNieuwsCrazyLife
do 7 maart 2002  
---
Nieuwsportaal
---
Uit de krant 
Voorpagina Telegraaf 
Binnenland 
Buitenland 
Telesport 
Financiële Telegraaf 
Archief 
ABONNEER MIJ 
---
En verder 
De euro 
PC Thuis 2001 
Begroting 2002 
De prins en Maxima 
Over Geld 
Fiscus 2001 
Scorebord 
Auto op vrijdag 
Filmpagina 
Woonpagina 
Reispagina 
Jaaroverzicht 2001 
---
Ga naar 
Alle uitslagen 
AutoTelegraaf 
Reiskrant 
Woonkrant 
VacatureTelegraaf 
DFT 
CrazyLife 
Weerkamer 
Al onze specials 
Headlines 
Wereldfoto's 
Wereldfotos 
Reageer op 't nieuws 
---
Kopen 
Speurders 
De scherpste prijzen 
bij ElCheapo 
---
Met Elkaar 
Netmail 
Ontmoet elkaar 
bij Nice2Meet 
---
Mijn leven 
Vrouw & Relatie 
AstroLink 
Uw horoscoop vandaag 
De Psycholoog 
---
Contact 
Abonneeservice 
Advertentietarieven 
Mail ons 
Over deze site 
Bij ons werken 
Alle uitslagen, standen, programma's 
De Olympische Winterspelen van Salt Lake City 
[terug]
 D E   T E L E G R A A F   B I N N E N L A N D 
 
  Ouders vermoorde Nicky Verstappen wanhopig door 'geen bewijs, wel bewijs'
Elke dag weer die hel
   
 

HEIBLOEM - De ouders van Nicky Verstappen uit Heibloem gaan opnieuw door een hel. Bijna vier jaar na de laffe moord op hun 11-jarige zoontje loopt de dader nog steeds vrij rond. Vorige week werd de 28-jarige drugsverslaafde Rochus V. uit Tegelen gearresteerd op verdenking van betrokkenheid bij het misdrijf. Volgens justitie een serieuze verdachte. Maar tot wanhoop van Nicky's ouders moest de Limburger weer vrijgelaten worden wegens gebrek aan voldoende bewijs.

Klik op de foto voor een afbeelding op volle grootte (426x284, 16kb)
Peter en Berthie Verstappen
"Hoe moet je daarmee leven?" verzucht Nicky's moeder Berthie (38). "We proberen er mee om te gaan. Geen bewijs, wel bewijs. Ons verdriet speelt elke dag. Je blijft zoeken naar antwoorden terwijl je tegelijkertijd angst hebt om te horen wat er met Nicky is gebeurd. Wij weten hoe vreselijk bang hij moet zijn geweest. Die pijn is voor ons ondraaglijk."

Sinds de kleine Nicky op 10 augustus 1998 op zijn blote voetjes werd meegenomen uit een tent op het jeugdzomerkamp op de Zuid-Limburgse Brunssumerheide en een dag later dood werd gevonden, leeft de familie nog dagelijks in een roes.

Berthie: "Onze dochter Femke is nu 11, zij praat er heel weinig over. Het kind slaapt slecht en is vaak bang. Zij is enorm gehecht aan Nicky's lieveling Meta, onze golden retriever. Die hond is voor haar de stem van Nicky. Er mag ook niemand aankomen, anders raakt ze over haar toeren. Het is haar manier van verwerken. Voor mijn man en mij ligt het anders. Ons vertrouwen in de mensen is weg. Als we op straat lopen vragen we ons steeds af, zou dat zo'n type zijn?"

De Limburgse politie stopte tot op heden zo'n 50.000 manuren in de geruchtmakende kindermoordzaak, het grootste onderzoek in haar geschiedenis. Zo'n vijftig lieden, waaronder zedendelinquenten maar ook priesters in opleiding die destijds op de hei verbleven, moesten een dna-test ondergaan, zonder resultaat. Maar het dna-onderzoek is voor justitie niet heilig, want de dna-sporen zijn gevonden op een tissue met sperma, die op een steenworp afstand van de plaats waar Nicky lag werd ontdekt, vlak bij een ontmoetingsplaats voor homo's. Op Nicky's lichaam is nooit dna aangetroffen.

Piekeren

"Elke dag piekeren we hoe we schot in de zaak kunnen krijgen", vervolgt Berthie Verstappen. "Het contact met het rechercheteam is nu best goed, ook al laat de politie niet veel los. Later hoor je dan dat die Rochus wel eens in Heibloem kwam, waar zijn stiefvader woont. Nicky speelde daar vaak in de buurt op een fietscrossterreintje samen met andere kinderen."

Rochus V., die elke betrokkenheid steeds heeft ontkend, was al vaker verdachte in ontuchtzaken. De man kwam bij justitie in beeld na een tip van V.'s voormalige celmaat aan misdaadverslaggever Peter R. de Vries. V. zou details over het misdrijf die alleen de dader kan weten, verteld hebben.

Een Limburgse moeder, die in 1994 al tegen Rochus V. aangifte deed van seksueel misbruik van haar toen bijna drie jaar oude zoontje, is nog steeds woedend. "Rochus was acht jaar lang onze huisvriend en ook mijn oppas", meldt de moeder die anoniem wenst te blijven. "Maar ook bij mijn buurmeisje. Ik heb haar moeder later nog gewaarschuwd voor die man. Maar niemand wilde me geloven, zelfs mijn eigen ouders niet."

"Mijn zoontje zou zoiets nooit verzinnen. U mag best weten dat ik die Rochus toen een flink pak slaag heb gegeven. Een kind, verdomme. Een kind is onschuldig. Daar moet je met je tengels vanaf blijven. Ik had altijd een hele goeie band met mijn zoontje. Ik kan hem niet eens meer knuffelen. Maar één iemand heeft mij dit allemaal afgepakt. En dat doet pijn. Heel veel pijn."

Buurtbewoners van de Reuverse Klaproosstraat startten jaren geleden al een handtekeningenactie om Rochus V. uit hun buurt te verwijderen.

"Mijn zoontje is later gehoord in een speciale zedenstudio voor misbruikte kinderen in Eindhoven", vervolgt de moeder. "Ook de politie was ervan overtuigd dat er met hem dingen gebeurd zijn die niet mogen. Ik wist het, als moeder voel je zoiets aan. Ik ben nu zo kwaad, zo verbitterd. Mijn kind is voor het leven getekend. Maar die man zal altijd blijven ontkennen. Het is een junk, maar wel een hele slimme."




 

zoek naar gerelateerde artikelen


do 7 maart 2002

[terug]
     
© 1996-2002 Dagblad De Telegraaf, Amsterdam. Alle rechten voorbehouden.