Ook Claudio Caniggia is niet immuun voor de tand des tijds. Een profcarrière van zeventien jaar en een veelbewogen leven met onder meer een cocaïneverslaving hebben zichtbaar hun sporen nagelaten. Hét handelsmerk van de sprieterige aanvaller, de lange blonde haren, is evenwel al die tijd gebleven.

ROTTERDAM - Behalve een illustere naam uit het verleden is Claudio Caniggia in het heden nog altijd een gevaarlijke aanvaller. Dat bewees de 35-jarige Argentijn vorige week op Ibrox Park in de eerste achtste finale van de UEFA Cup tegen Feyenoord, toen hij er bij het teleurstellende Rangers in positieve zin uitsprong. Caniggia, bevriend met Diego Maradona, maakte furore op de WK's van '90 en '94, maar liep evenals zijn wereldberoemde vriend meerdere keren vast door zijn cocaïneverslaving. Eind jaren negentig zakte Caniggia helemaal weg in de anonimiteit, maar via Dundee FC en dit seizoen Glasgow Rangers is de karakteristieke aanvaller na ruim vijf jaar afwezigheid zelfs teruggekeerd in het Argentijnse nationale team.

Hevige windstoten en striemende slagregens teisteren de selectie van Glasgow Rangers tijdens de training in De Kuip. In de catacomben van het stadion houdt clubcoryfee John McGregor de wacht bij de kleedkamer. Een saai klusje dat de oud-speler en oud-manager veraangenaamt door zijn Nederlandse gehoor een beetje te stangen.

Naar de kleedkamerdeur wijzend, verklaart McGregor quasi-verontwaardigd. "Vier spelers zijn eerder naar binnen gekomen. Alle vier de Nederlanders, terwijl die altijd maar klagen over de Schotse regen."

Inderdaad hebben de geblesseerde Bert Konterman, de net van blessures herstelde Ronald de Boer en Michael Mols en Rangers-linksback Arthur Numan de training voortijdig verlaten. Opvallend genoeg maakt Caniggia, de oudste speler in de Rangers-selectie, ongeacht het hondenweer de hele trainingstijd vol.

De gedrevenheid van de Argentijn met het kenmerkende lange blonde haar, dat nu in natte slierten langs zijn hoofd hangt, is dan ook groot. Caniggia is bezig met een missie; hij zet alles op alles om deze zomer met Argentinië op het WK in het Verre Oosten te spelen. De eerste stap op de lange weg daarnaar toe heeft 'El Pajaro', wat zoveel wil zeggen als 'klein vogeltje', reeds gezet in de oefeninterland tegen Wales.

"Als je bedenkt dat die wedstrijd mijn eerste interland in vijf jaar was, kan ik positief zijn", vertelt Caniggia, "Bondscoach Marcelo Bielsa heeft ook gezegd dat hij tevreden was over mijn spel. Het was moeilijk, want met de meeste spelers had ik nooit eerder samengespeeld. Alleen met Juan Sebastian Veron en Kily Gonzalez speelde ik eerder."

Caniggia, die al in 1985 debuteerde bij River Plate, had niet meer gerekend op een terugkeer in de nationale elf. "Als je geen enkele kwalificatie-interland hebt gespeeld, weet je dat het moeilijk is om in de WK-selectie te komen. Aan de andere kant kan het nationale team wel versterking op de rechterflank gebruiken. De definitieve selectie wordt over twee maanden vastgesteld, maar ik denk wel dat ik een goede kans heb om erbij te zitten", aldus Caniggia, die ook hoopvol is voor de confrontatie van vanavond.

"Onze wedstrijd in Glasgow was teleurstellend. We kunnen beter en dat moeten we nu laten zien. Omdat onze uitgangspositie niet zo goed is, gaan we aanvallender spelen dan in Glasgow. We moeten zo snel mogelijk scoren. Hopelijk kan ik daaraan bijdragen."

zoek naar gerelateerde artikelen

do 28 februari 2002