|
Blair (Foto: AP)
|
BRUSSEL - De Britse premier Blair en zijn Duitse evenknie Gerhard Schröder hebben de krachten gebundeld om op korte termijn een vergaande hervorming van het Europese besluitvormingsproces van de grond te krijgen.
|
Schröder (Foto: EPA)
|
Blair en Schröder willen de EU-toppen stroomlijnen, het aantal vakraden inperken en camera's toelaten bij de vergaderingen van Europese ministers om de band met de Europese burger te herstellen en te voorkomen dat de Unie hopeloos vastloopt als er straks tien nieuwe leden bijkomen.
Het gezamenlijke initiatief van Blair en Schröder is een vers signaal van de nieuwe Europese rol die het traditioneel eurosceptische Groot-Brittannië uitstippelt in een Unie waar traditioneel Parijs en Berlijn de dienst uitmaakten. Vorige week brak de Britse minister van Buitenlandse Zaken, Jack Straw, tijdens een bezoek aan Den Haag al een lans voor een meer efficiënte Europese besluitvorming. Straw hekelde onder meer het roulerende EU-voorzitterschap, dat elke zes maanden naar een ander land gaat.
In een gezamenlijke brief aan de Spaanse premier Aznar, die dit semester voorzitter is van de EU, schrijven Blair en Schröder nu dat de Europese topbijeenkomsten weer over strategie en langetermijnvisies moeten gaan in plaats van dat de regeringsleiders zich verliezen in ruzies over de slottekst of het oplossen van problemen die de vakministers hebben laten liggen.
Sevilla
Het opmerkelijke initiatief van de Britse en Duitse leider komt slechts enkele dagen voor de start van de zogeheten Conventie, een denktank van Europese parlementariërs en regeringsvertegenwoordigers die een jaar lang gaat nadenken over een nieuwe ronde hervormingen om Europa voor te bereiden op de uitbreiding van 2004. Schröder en Blair willen daar echter niet op wachten. Zij willen tijdens de EU-top van juni in het Spaanse Sevilla al knopen doorhakken.
De brief van Blair en Schröder markeert de laatste stap in de alsmaar hechtere samenwerking tussen Londen en Berlijn. Engeland probeert aan te sluiten bij de traditionele Duits-Franse as door er een Brits-Duits-Franse driehoek van te maken als motor achter de Europese integratie. De verhouding tussen Parijs en Berlijn is momenteel juist stug, omdat de Fransen vrezen dat Duitsland veel meer te winnen heeft bij de uitbreiding van de Unie dan Parijs.
Zowel geografisch als politiek verschuift het zwaartepunt van de macht in Europa straks naar het oosten en dat geeft Berlijn extra gewicht als het centrum van een uitgebreide Unie. |