EINDHOVEN - Ze zullen volgende week regelmatig herinnerd worden aan die beroemde UEFA-Cupwedstrijd in 1995. PSV deed iets wat maar weinig ploegen op Elland Road is gelukt: winnen met 5-3. Daardoor werd de return in Eindhoven een formaliteit. Het is historisch bewezen dat Nederlandse ploegen vaak goed uit de verf komen op Engelse bodem; waar het gras nog groen en de grond nog vlak is. In dat opzicht kon PSV gisteren nog redelijk tevreden zijn met het resultaat (0-0). Het spel was uitermate teleurstellend, maar Leeds United deed het nauwelijks beter. En volgens de wetten van de Europese competitie is dat in de return meestal een groter probleem voor de thuisclub.

Arnold Bruggink wordt van achteren aangevallen door Leeds United-linksback Ian Harte. De PSV-aanvaller loopt geen schade op door deze aanslag. Even later zal hij bij een onschuldig ogende sprint wel een blessure oplopen, waardoor hij gewisseld moet worden.<\N\N (Foto: Fotografie Rob de Jong)

Normaal gesproken doet Erik Gerets alleen een beroep op fitte spelers. Voor Kevin Hofland maakte hij gisteren een uitzondering. Hij noemt de verdediger "een klasse apart en een sleutelfiguur" in het PSV-systeem en onderstreepte het belang van een linksbenige speler in het centrum. Iemand die met de wisselpass eenvoudig rechterspits Dennis Rommedahl kan bedienen.

Door zo te hameren op het aanspelen van Rommedahl, gaf Gerets indirect ook aan waar de zwakte ligt. Aan de linkerkant; waar geen diepgang is en geen dreiging. Waar Georgi Gakhokidze dus staat. Bij het hulpeloze optreden van de Georgische aanvaller past opnieuw slechts een hele diepe zucht.

Door snel en goed positiespel het stugge Engelse centrum - Ferdinand/Matteo - uit zijn verband trekken, luidde de opdracht. Daar kwam op het slechte veld alleen in de openingsfase echt iets van terecht. Zowel de vrije man als de rechterflank werd snel bereikt en binnen vijf minuten had PSV twee keer kunnen scoren. Martyn, doelman van het nationale elftal, voorkwam dat met geweldige reflexen.

David O'Leary had genoeg gezien. Leeds zakte nog iets verder terug en Rommedahl zag letterlijk dubbel. Op zich had Gerets daar geen moeite mee. "Omdat anderen van die extra rugdekking kunnen profiteren. Maar daar waren we vandaag niet toe in staat." De coach prees het gedisciplineerde spelende Engelse middenveld, met Bowyer, Bakke, Dacourt en Kewell. "Dat bleef maar kantelen van links naar rechts. Om daar doorheen te komen, moet je een topdag hebben. En die hadden we niet."

En dan dwing je dus ook het geluk niet af. Matteo sloeg in de 27e minuut de bal uit het doelgebied, maar bewoog daarbij zijn hoofd zo heftig dat scheidsrechter Braschi geen moment aan een strafschop dacht. Zoals het toch al opmerkelijk was dat er geen enkele gele kaart werd uitgedeeld. De Italiaan leek af en toe doelbewust aan te sturen op een 'schone' avond en kwam er achteraf mee weg omdat het nimmer uit de hand liep. Terwijl er zich, zeker op het middenveld, genoeg momenten voordeden waarbij een harde overtreding door een nog hardere werd overlapt.

Het spel van PSV stroomde langzaam vol met twijfel en traagheid. Meerdere malen werd de bal onnauwkeurig in de breedte weggespeeld. Normaal een doodzonde, maar Leeds strafte het niet af. Wel kwam Viduka, de beste speler aan Engelse zijde, aardig in de buurt met een kopbal. Hij juichte al, maar nota bene de diepe spits (Jan Vennegoor of Hesselink) kwam met een sliding net op tijd om de bal van de lijn te halen.

Viduka zou in de tweede helft nog een keer heftig appelleren. Hofland gleed in het strafschopgebied de bal voor zijn voeten weg en gebruikte een arm, maar wederom zag Braschi het niet. Bowyer schoot nog een keer voorlangs en meer hoogtepunten kende de tweede helft niet. Beide ploegen hebben dit seizoen veel gemeen, zoeken naar de vorm én status van vorig jaar. Het eerste onderlinge duel was als het ware een afspiegeling van wat zich tot nu toe heeft afgespeeld in beide steden.

PSV stelde het morrende publiek teleur en speelde de wedstrijd in één tempo uit. Er zat een barst in de organisatie. Diep in de tweede helft moest assistent Erwin Koeman de spelers zelfs op de vaste posities bij hoekschoppen wijzen omdat niet Leeds, maar de PSV-defensie uit het verband was getrokken. De uitgeputte Hofland was er toen al uit, terwijl Arnold Bruggink al voor de rust met een hamstringblessure had moeten afhaken.

Ook invaller John de Jong kon het verschil niet maken. Het is inmiddels wel duidelijk dat het gros van deze selectie geïnspireerd kan raken door een goed draaiend elftal. Te weinig spelers kunnen een slecht draaiend elftal over het dode punt trekken. Zelfs Mark van Bommel kan dat momenteel niet. Verbeten in de duels, maar niet dominant genoeg in de opbouw. "Naarmate het spel vorderde, kreeg iedereen steeds meer het gevoel dat er moeilijk doorheen te komen was. Ik zag het aan de spelers. Als je dan toch gelijk moet spelen is 0-0 de beste uitslag", vond Gerets.

PSV - Leeds United (Eng) 0-0. Scheidsrechter: Braschi (Ita). Toeschouwers: 33.000.

PSV: Lodewijks; Bogelund, Ooijer, Hofland (67. Nikiforov) en Bouma; Rommedahl, Vogel, Van Bommel en Gakhokidze; Bruggink (36. De Jong) en Vennegoor of Hesselink (60. Kezman).

Leeds United: Martyn; Mills, Ferdinand, Matteo en Harte; Bowyer, Dacourt, Bakke en Kewell; Smith en Viduka.

zoek naar gerelateerde artikelen

vr 22 februari 2002