wo 20 februari 2002
|
|
D E T E L E G R A A F B I N N E N L A N D
|
|
|
|
"Ik ben altijd een jager geweest"
|
|
|
|
AMSTERDAM - Single vrouwen mogen dan misschien met enige bewondering of verbijstering kijken naar de succesvolle NET5-serie SEX AND THE CITY, waarin de actrices in hun rollen zelf vaak het initiatief nemen om mannen te 'daten' of in bed te krijgen, voor zangeres LAURA FYGIE is dat niet nieuw. Voor de nu 46-jarige maar vijftien jaar jonger ogende sexy zangeres is het niets bijzonders te signaleren dat vrouwen in deze tijd ook wat de liefde betreft 'jagers' zijn geworden.
|
LAURA FYGIE: "Als ik een leuke man zie, stap ik er op af. Als het moet, ga ik door roeien en ruiten."
|
"Ik ben zelf altijd een jager geweest", zegt ze. "voor zover ik mij herinner, was ik het steeds die, als ik een leuke man zag, het initiatief nam."
Werd je zelf nooit benaderd door mannen. Je ziet er toch fantastisch uit?
Laura glimlacht: "De mannen die naar mij toe kwamen, vond ik nooit zo interessant. Ik heb altijd de 'onbereikbare' man willen hebben en daarvoor ging ik door roeien en ruiten. Dat is nu eenmaal mijn karakter. Niet voor niets zing ik op mijn nieuwe cd CHANGE de song 'Enfant terrible' (Ik wil altijd mijn zin hebben als het om liefde gaat)."
Maar hoe kwam je in contact met die mannen?
"Als ik in een club of bar een leuke man zag, liep ik naar hem toen, sprak hem aan of ging ik er naast zitten. Dan geef ik in ieder geval een duidelijk signaal! Nee, ik heb geen vaste of originele openingszinnen. Dat is in elk geval toch weer anders. Maar ik ben dus, dat begrijp je nu dus wel, nooit het rustige, afwachtende vrouwtje geweest. Als ik een man de moeite waard vond en zin in hem had, ging ik over tot actie. Zelfs met mijn eigen man Sjaak, waarmee ik nu al zo lang heel gelukkig ben getrouwd, is het zo gegaan.
Ik kende hem al enige maanden, maar hij was te verlegen om precies duidelijk te maken wat hij van me wilde. We gingen wel regelmatig uit eten samen, etc. Maar op een avond dacht ik 'nu heeft het lang genoeg geduurd' en heb ik hem tijdens zo'n diner gekust. Dat was het begin. En ik had succes, want we zijn nu nog altijd heel happy.
Toeslaan
Het is vind ik voor een vrouw belachelijk passief te blijven. Je moet toeslaan als je een leuk iemand ziet, zoveel leuke mannen zijn er tenslotte niet. Ik was wat dit betreft al heel vroeg geëmancipeerd", aldus de zangeres, dochter van een Nederlandse vader en een Egyptische buikdanseres. Ze heeft het zakelijke van haar vader, een Philips-directeur en het artistieke van haar moeder.
Op haar nieuwe cd CHANGE bezingt ze haar eigen leven en zijn er songs over haar roots, zoals het lied 'He saw her there'. LAURA: "Dat is een song over mijn vader, die voor Philips in Egypte werkte en op een avond in een club mijn moeder als buikdanseres in actie zag. Hij was op slag verliefd op haar en in een klap veranderde het leven van mijn moeder, die in die periode straatarm was en al twee dochtertjes had uit haar eerste huwelijk."
Laura heeft nu zelf buikdanslessen genomen om in haar theatershow bij deze song ook te kunnen buikdansen. Maar voor zij de theaters in gaat, is er nu begin volgende maand eerst haar entree in het land van de showbusiness: Engeland. In het hart van Londens Westend in Soho zal zij een week lang optreden in de legendarische RONNIE SCOTT CLUB, waar de grootste jazzlegendes al schitterden. "Op 7 maart wordt mijn cd CHANGE in Engeland uitgebracht", vertelt Laura. "Dat is een belangrijke stap. Ik mag dan al veel cd's verkopen in Azië, maar ik wilde al heel lang doorbreken in Engeland. En nu krijg ik die kans dus en het is natuurlijk heel goed voor mij een week te zingen in de Ronnie Scott club."
Ode
Zeker nu CLEO LAINE niet meer zoveel optreedt, lijkt de tijd rijp voor LAURA FYGIE! "In de club zal ik een ode brengen aan Peggy Lee door 'Fever' te zingen, maar ook aan Freddie Heineken", zegt ze. "Speciaal voor mij heeft hij de song 'Let's get away' geschreven en hij was tevreden over mijn uitvoering die ik nu dus in Londen aan hem opdraag." Laura zal ook Ella Fitzgerald eren, die eveneens heeft opgetreden in deze club, wat echt het Mekka of liever gezegd het hart is van de jazz in Engeland.
"De sfeer is heel casual, dus ik zal er geen glitter dragen. Het is de sfeer van een echte jazzclub. Ik verheug me er erg op", aldus Laura die daarmee na jaren weer eens terugkeert in het nachtleven. "Je begint er heel laat met optreden, er zijn shows om kwart voor twaalf en twee uur 's nachts. Maar ik heb er veel zin in."
Wie weet lukt het Laura nu ook Londen te veroveren met haar bijzondere stem. Toch ambieert ze geen carrière die haar, zoals bij veel grote sterren of dat nu Ella was of Peggy Lee, helemaal zou opslokken. Voor Laura is haar gezin toch nog altijd nummer één. Ze zegt: "Zeker de gebeurtenissen rond mijn vijfjarig dochtertje RACHEL drukken je met de neus op de feiten en door wat er met haar gebeurde, leer je toch alles te relativeren." Bij Rachel werd ruim twee jaar geleden een hersentumor ontdekt. "Ze heeft na de ontdekking chemotherapie en medicijnen gehad", vertelt Laura, "en gelukkig is ze hersteld, maar nog altijd onder controle. Deze week is er weer een scan van haar hoofd gemaakt. Die zijn gelukkig nu niet meer zo kort achter elkaar als in het begin, maar eenmaal in de zes maanden. Maar iedere keer is het wachten op de uitslag, die we volgende week krijgen, weer spannend. Bij de scan kan men zien of de ziekte, hoe klein ook, terug is gekomen of niet. Laten we positief blijven, de laatste controles waren heel goed."
LAURA zingt op haar cd opnieuw over haar dochtertje Rachel een lied dat als titel heeft 'Girltalk'. "In die song kijk ik in de toekomst als ik met Rachel zal praten over haar nieuwe vriendje, zoals vrouwen dat met elkaar doen, of zo." In de op haar lijf en ziel geschreven song 'I belong' blikt ze terug op de vriendjes in haar leven. "Als je jong bent, zijn er ervaringen met mannen die het toch niet blijken te zijn. En tenslotte is er dan soms het besef dat je er zelf niet te veel bezig mee moet zijn, met relaties. Het gaat zoals het gaan moet. En dan is er toch dat moment weer dat je iemand ziet waarvan je denkt 'hij is het echt'."
Bij Laura was dat haar Sjaak. Over hun huidige gemoedstoestand en band gaat de song 'I love you so long'. "Dit lied is ook geschreven door Julie Forsyth, die op bezoek was in ons nieuwe huis buiten Amsterdam dat op een heuvel staat. Ze heeft in die song onder meer over ons geschreven: 'We will by remembered as the folks on the hill'." Daar woont Laura dus heel gelukkig met Sjaak en hun kinderen Rachel (5), Roger (8) en Mitchell (10).
Luxe positie
Kan zij het gezinsleven wel combineren met haar carrière? Zaterdag zei WILLEKE ALBERTI op deze pagina nog dat het volgens haar onmogelijk is in dit showbusinessvak. LAURA: "Ze heeft gelijk, als je echt voor dit vak leeft en elke avond moet optreden. Maar ik bevind me in de luxe positie (omdat mijn man zijn eigen bedrijf heeft) dat ik me kan permitteren alleen de leuke dingen te doen. Ik heb daardoor nooit het gevoel dat ik ga werken maar dat ik naar mijn hobby ga. Daardoor hou ik ook het plezier in het zingen. En als het nu lukt in Londen zou dat natuurlijk geweldig zijn. Want natuurlijk is het leuk zo populair te zijn in Azië en met name in Japan veel platen te verkopen. Maar die trips en tournees daar hakken er wat je privé-leven en gezin betreft wel in. Londen is natuurlijk veel dichterbij. Daar ben je zo."
Laura geeft er ook een concert op de Nederlandse ambassade, er zijn optredens voor tv, de Ronnie Scott Club en persontvangsten. Ze wordt er groots gelanceerd en er zullen door haar talent maar ook haar beeldschone verschijning veel deuren voor haar open gaan. En... als dat niet lukt, zal zij - Laura kennende - ze wel open trappen! Want dat zit nu eenmaal in haar, in dit enfant terrible, als ze iets wil - of dat nu een man is of succes op Westend - dan krijgt ze het. |
|
|
zoek naar gerelateerde artikelen
wo 20 februari 2002
|
|
|
|
|
© 1996-2002 Dagblad De Telegraaf, Amsterdam. Alle rechten voorbehouden.
|
|
|