SALT LAKE CITY - Oostenrijkers hoef je niet te leren een feestje te vieren. Zelfs op de militaire oefening, getiteld Olympische Winterspelen, schalt de sfeervolle 'Tiroler Holzhacker buben' door het centrum van Salt Lake City. Stefan Eberharter wijst lachend naar de sheriff die het feestje nauwlettend in de gaten houdt en zegt: "Wij hebben het hier met het Austria Haus uitstekend voor mekaar.

Stefan Eberharter. (Foto: REUTERS)

Dankzij twee Oostenrijkse koks komen we niets tekort." Even wordt het stil en zegt de leider in het algemeen klassement in de World Cup 2002 Super G: "Het is verstandig om niet al te lang vooruit te kijken naar de wedstrijd van zaterdag. Mocht ik mijn doel voor dit seizoen bereiken, dan is het centrum te klein."

Al vanaf zijn jeugd is olympisch goud één van zijn obsessies. Met vier jaar stond de in Brixlegg geboren Eberharter op de ski's. Jaren later werd hij nationaal kampioen bij de junioren. In Saalbach-Hinterglemm was hij pas 21 jaar toen hij wereldkampioen op de Super G en in de combinatie werd. De toekomst lachte Stefan Eberharter aan alle kanten toe. "Door verkeerd materiaal en problemen met mijn gezondheid ben ik toen vijf jaar aan het sukkelen geweest."

Over zijn comeback wordt nu nog vol bewondering gesproken. In Nagano moest 'Der Stephan' op de reuzenslalom alleen de ongenaakbare Hermann Maier voor laten gaan. In datzelfde seizoen won hij drie World Cups en stond hij negen keer op het podium.

De afgelopen twaalf jaar eindigde de Alpenzoon nooit hoger dan een derde plaats in de klassieke afdaling van Kitzbühel. Op 21 januari jongstleden won hij de Hahnenkamm, zijn vierde seizoenzege. "Dat was het mooiste weekeinde uit mijn leven."

Met het brons op de afdaling achter Franz Strobl bewees hij vorige week opnieuw in vorm te zijn. In Snowbasin Ski Area telt vandaag echter alleen de eerste plaats.

Eberharter: "Ik heb nu al een fantastisch gevoel. Wij zijn vorige week gekomen en hebben de voorbereiding kunnen doen die wij wilden doen. Vlak bij Eden hebben wij een huis gehuurd. Het is er heerlijk rustig, we worden door niemand gestoord. De eerste kennismaking met de Amerikaanse sneeuw was heel bijzonder. Op de piste van de 'Grizzly' had ik meteen het juiste gevoel. De piste was gedeeltelijk verijst, maar voelde heerlijk aan. Ik klokte meteen de snelste trainingstijd. Met video werd alles opgenomen. Die beelden hebben wij uitvoerig bestudeerd en geanalyseerd. In de volgende twee trainingen werden de resultaten omgezet. Ik ben ervan overtuigd dat ik mede dankzij deze voorbereiding brons op de afdaling kon winnen."

Waarna de absentie van Hermann Maier ter sprake komt. "Ik betreur zijn afwezigheid. Met Hermann heb ik een uitstekende relatie. Maar van bewondering is geen sprake. Want dan heb ik al bij voorbaat verloren."

Hij kijkt om zich heen en wijst naar de security op straat. "Het is niet uit te leggen hoe streng de controles zijn. Normaal gesproken zijn wij binnen twintig minuten in het skigebied. Door alle checks zijn wij hier minstens een uur onderweg. Bij de eerste twee punten moet je je accreditatie laten zien. Vervolgens word je omgeleid en controleert de Nationale Garde je auto. Daarbij moet je je auto verlaten. Zelfs de motorkap moet open. Met spiegels kijken ze onder je auto. Het lijkt wel een Hollywood-film. Daarna worden onze tassen en skischoenen onderzocht. En als je bij de piste aankomt, moet iedereen door een poortje. Ik ervaar al deze controles met gemengde gevoelens. De Olympische Spelen hebben oorspronkelijk toch een heel andere bedoeling?"

zoek naar gerelateerde artikelen

za 16 februari 2002