AMSTERDAM - Olympisch goud dat in Salt Lake City wordt veroverd door Canadezen, lijkt per definitie met vertraging te worden uitgereikt. Nadat eerder deze week een corrupt Frans jurylid de gouden droom van het kunstrijpaar Jamie Tale en David Pelletier op schandalige wijze leek te verstoren, was het donderdag Catriona LeMay-Doan die na haar overwinning op de 500 meter met lege handen achter bleef. De sprintster meldde zich in de avonduren opgelaten bij Medal Plaza om zich te laten huldigen. Maar in plaats van een uitzinnige menigte van 20.000 Amerikanen, trof ze slechts een akelig leeg plein aan. Het Canadees olympisch comité bleek te hebben verzuimd de schaatsster uit Calgary mede te delen dat de ceremonie pas vrijdag plaats zou vinden.

|
De altijd goedlachse Canadese schaatsster Catriona LeMay-Doan. (Foto: ANP)
|
Vreugde en onmacht bepaalden de uren daarvoor de gemoedstoestand van de goedlachse rijdster. "Ik hoop dat ik hiermee het leed in ons land van eerder deze week een beetje heb verzacht", probeerde de Canadese haar landgenoten na de race een hart onder de riem te steken, nog onwetend van de ontwikkeling rond Tale en Pelletier een dag later. "Ik ben blij dat er over mijn eerste plaats tenminste geen enkele discussie mogelijk is."
De eerlijkheid gebood LeMay-Doan te erkennen dat ze het zichzelf na haar eerste 500 meter onnodig moeilijk had gemaakt. "Die race verliep allesbehalve vlekkeloos, omdat ik mezelf weer eens te veel druk had opgelegd. Ik was na afloop zo boos op mezelf dat ik Garbrecht maar met vier-honderdste was voorgebleven, dat ik een aantal malen in tranen ben uitgebarsten. Gelukkig heb ik mezelf op die tweede 500 meter herpakt. Vijftig meter voor de finish wist ik al dat ik het goud te pakken had. Het was een geweldig gevoel om zo naar de streep te rijden."
Met haar overwinning van donderdag boekte LeMay de drieëntwintigste overwinning van de laatste vierentwintig 500 meters die ze reed. Haar laatste nederlaag dateert van 27 januari 2001, toen de Russin Svetlana Zhurova haar tijdens een Wereldbeker op de buitenbaan van Helsinki voor bleef. Nog één seizoen duurt de hegemonie, dan - na de wereldkampioenschappen sprint op haar thuisbaan Calgary - zit het er op en denkt de wederhelft van een rodeorijder aan het stichten van een gezin. Tot het zover is, staat Het Genieten centraal. Vanaf een roze wolk maakt ze de aanloop naar de 1000 meter, die morgen op het programma staat, mee, zo verklaarde ze opgewonden. "Alles wat ik op die afstand nog win, is een mooie bonus."