BERLIJN - Russell Crowe oogt brak. Zijn derde Oscarnominatie op rij, deze keer voor zijn rol in 'A Beautiful Mind', is duidelijk reden geweest voor een feestje. En dan staat er de volgende dag ook nog een ontmoeting met de pers op het programma, toch al niet zijn hobby. Tijdens het Filmfestival van Berlijn maakt hij daar absoluut geen geheim van. "Ik vervul keurig mijn contractuele verplichtingen om de film aan de man te brengen, maar zou heel wat liever op mijn boerderij in Australië zitten, een goed boek lezen en naar mijn koeien staren. Die beesten stellen tenminste geen domme vragen."

Russel Crowe met Jennifer Connely. (Foto: AP)

Journalisten die dat wel doen worden door de Australische acteur steevast afgebekt, voor paal gezet of getrakteerd op een ijzig stilzwijgen. Op serieuze vragen over zijn werk of zijn nieuwe film wil Russell Crowe echter wel ingaan, zijn onmiskenbare kater ten spijt. Ook reageert de man die vorig jaar Hollywoodgoud won voor 'Gladiator' nog even op zijn nieuwe nominatie. ",Ik hecht veel waarde aan het oordeel van de Academy, vooral omdat die uit vakgenoten bestaat. Zij weten als geen ander waarover ze praten, wat zo'n blijk van waardering extra bijzonder maakt. En al is het dan de derde keer dat dit me is overkomen, wennen doe je er nooit aan."

In 'A Beautiful Mind' (in totaal voor acht Oscars genomineerd) geeft de acteur gestalte aan John Nash, een wiskundig genie en latere Nobelprijswinnaar, die lijdt aan paranoïde schizofrenie. Deze geestesziekte wordt bij hem erg laat onderkend en dreigt zijn leven, zijn werk en zijn huwelijk te vernietigen. Regisseur Ron Howard (o.a. 'Apollo 13' en 'The Grinch') verweeft daarbij in deze film de waanwereld van Nash en de werkelijkheid die hem omringt op zo'n manier, dat die twee ook voor de kijker moeilijk zijn te scheiden.

Hoewel John Nash werkelijk bestaat, is de film geen opsomming van biografische gegevens geworden. ",Een leven vertellen in minder dan een leven is zo goed als onmogelijk", stelt Crowe. "Om die reden hebben we ons vooral door Nash' bestaan laten inspireren. Feitelijke juistheid was niet ons eerste doel." Desondanks legt het vertolken van een levend persoon volgens de Australiër wel degelijk een extra druk op hem als acteur.

"Het was de tweede keer dat ik zo iemand speelde", zegt hij met een verwijzing naar zijn rol in 'The Insider'. "Beide keren voelde dat als een extra verantwoordelijkheid. Daarnaast heb ik ontdekt dat algemene regels voor het portretteren van een bestaand persoon niet te geven zijn. Elke rol vraagt simpelweg om een eigen aanpak. Wat ik in elk geval probeer is zoveel mogelijk over iemand te weten te komen. Over zijn gedachtenwereld, z'n gedrag, de periode waarin hij leeft en de sociale conventies van die tijd. Vervolgens wil ik diegene niet imiteren, maar een personage creëren dat hem in emotioneel opzicht recht doet. Op die manier hoop je iemands ziel te kunnen vangen."

Wat ook hielp waren de video-opnames van John Nash, die regisseur Ron Howard ter voorbereiding had gemaakt. "Op een van die tapes hield Nash een soort lezing en legde hij dingen uit over zijn werk", vertelt Crowe. "Vooral zijn handen vielen me daarbij op: sierlijke handen met lange, slanke vingers, die met een zekere elegantie bewogen. Heel anders dan de mijne. Op grond van die beelden heb ik mijn nagels een stuk laten groeien. Het zal verder geen mens opvallen, maar mij hielp het om in de huid van het personage te kruipen. Bovendien beïnvloedde die verandering mijn motoriek, iets wat de meeste dames wel zullen herkennen. Met lange vingernagels spring je voorzichtiger om, waardoor mijn bewegingen eleganter werden. Het werkte nog beter dan ik dacht. Toen John op een dag de set bezocht, was een van de dingen die hij tegen me zei: jij hebt nét zulke handen als ik. Niet waar, maar wel een compliment."

Ook moest de acteur zich voor 'A Beautiful Mind' een aantal vaardigheden eigen maken. Nash kon bijvoorbeeld in hoog tempo wiskundige formules neerkalken op een raam of schoolbord, iets wat Crowe niet zomaar kwam aanwaaien. "Wiskunde en ik zijn op mijn veertiende afzonderlijke wegen ingeslagen. Voor een groot deel was dat te wijten aan de nieuwe leraar die we kregen, net toen het moeilijk begon te worden. Hij was een pas geïmmigreerde Hongaar, die geen woord Engels sprak. Dat maakte algebra nog onbegrijpelijker dan het al was en zorgde ervoor dat ik afhaakte."

"Toch zijn dingen die ik neerschrijf in de film wel degelijk mathematische vergelijkingen, die ik heb geleerd van een speciale adviseur op de set", vervolgt Russell Crowe met een sardonische grijns. "Het zijn bestaande formules, waar de gemiddelde wiskundige zijn tanden mooi op kan stuk bijten. Vooral ook omdat ik er af en toe een paar zelfbedachte getallen en symbolen doorheen heb gegooid. Gewoon, om de balans te herstellen."

zoek naar gerelateerde artikelen

vr 15 februari 2002