SALT LAKE CITY - De meest briljante ingevingen komen doorgaans op de meest merkwaardige momenten. Wekenlang liep het hoofd van Bart Schouten, de Nederlandse allroundcoach van de Amerikaanse schaatsbond, over van de vraag waarom zijn pupil Derek Parra in de vorm van zijn leven verkeert, maar er op de vijf kilometer maar niet in slaagde dat op het ijs te vertalen.

"Vorige week zondag schrok ik om vijf uur 's ochtends ineens wakker. Dit is het! Toen ik rechtop in mijn bed zat, wist ik wat er mis was. Zijn ijzers waren te veel de bocht in gebogen en daar kom je alleen de 1500 meter mee door. Ik heb ze vlakker gemaakt, opnieuw gerond en de bochten er uit gehaald, waardoor ze veel meer spoorden. Psychologisch gezien was het verschrikkelijk belangrijk dat we dat een week voor de Spelen ontdekte. Dit was echt het laatste kleine stukje van de enorme puzzel dat ontbrak."

Als er één iemand is die Schouten op het feest van de Onbekende Grootheden het olympisch zilver gunde, dan was het Parra wel. Huilend aanschouwde hij zaterdag het eerbetoon dat hem - als eerste Amerikaan van Mexicaanse origine die op de Winterspelen een medaille pakte - in de Utah Olympic Oval ten deel viel. Van een even kansarme als levensgevaarlijke achterstandswijk in het Californische San Bernardino, waar het geluid van een schot alles behalve een startteken is, klom hij op tot de op één na hoogste trede van het olympisch ereschavot. "Ik ken niemand die zo verschrikkelijk veel voor zijn sport over heeft als hij."

40.000 Dollar per jaar beurde Parra bij het inline-skaten, de sport waarin hij drie maal Amerikaans en twee keer wereldkampioen werd. Achttien maal behaalde hij individueel goud, tot hij in 1996, na zijn laatste wereldtitel in het Italiaanse Treviso, overstapte naar US Speedskating om zijn olympische droom te verwezenlijken. "Ik wilde wel eens weten hoe het zou voelen op de Spelen te winnen. Na een paar weken trainen werd ik derde op de vijf en tien kilometer van de Amerikaanse kampioenschappen." Hij plaatste zich twee jaar later voor de Spelen van Nagano, maar de Amerikaanse delegatie vergat hem in te schrijven voor de vijf kilometer, waardoor hij niet startte.

Uit respect voor zijn overstap werd Parra door het Amerikaans olympisch comité USOC vrijdag aangewezen als vlaggendrager voor de openingsceremonie. De schaatser kwam, droeg de vlag en verdween weer naar het olympisch dorp. "Ik was eigenlijk van plan niet te gaan. Maar ik kon deze eer niet aan me voorbij laten gaan."

Het was weer eens wat anders dan tussen de stelling van Home Depot te staan, lachte Parra. Omdat hij bij de nationale bond voor een maandwedde van 450 dollar op de loonlijst staat, werkt Parra bij de bouwmarkt-keten, waar hij onlangs promotie maakte van de afdeling Elektriciteit naar de sectie Vloeren & Muren, zo vertelde hij vol trots. "Hiroyasu Shimizu rijdt in een Ferrari, ik in een Honda Civic. Te hard rijden met die auto is er niet bij. Dat is een verkwisting van brandstof die ik me niet kan veroorloven."

Maar dat is niet het grootste offer dat hij voor zijn sport brengt. Op 14 december van het vorig jaar beviel zijn vrouw van hun dochter Mia Elisabeth. Van de twee maanden pril geluk was de jonge vader slechts twee weken lijfelijk aanwezig. Daarna riep zijn plicht en schaarde hij zich weer bij zijn ploeggenoten in het trainingskamp in Park City. De jongste telg van het geslacht Parra maakte de historische dag in de wieg thuis in Californië mee. "We konden het ons niet veroorloven een ticket te kopen", verduidelijkte Parra.

"Ik vind het geweldig dat ik nu voor alle Latino's in dit land de personificatie mag zijn van de All American Dream", straalde Parra, die meteen een uitnodiging ontving om deze week te gast te zijn in de Jay Leno Show van NBC. "Geloof in jezelf, dan is alles mogelijk. Dat heb ik vandaag geloof ik wel laten zien."

zoek naar gerelateerde artikelen

ma 11 februari 2002