De Telegraaf-iDe KrantNieuwsLinkSportLinkDFT.nlDigiNieuwsCrazyLife
vr 8 februari 2002  
---
Nieuwsportaal
---
Uit de krant 
Voorpagina Telegraaf 
Binnenland 
Buitenland 
Telesport 
Financiële Telegraaf 
Archief 
ABONNEER MIJ 
---
En verder 
De euro 
PC Thuis 2001 
Begroting 2002 
De prins en Maxima 
Over Geld 
Fiscus 2001 
Scorebord 
Auto op vrijdag 
Filmpagina 
Woonpagina 
Reispagina 
Jaaroverzicht 2001 
---
Ga naar 
Het huwelijk van de prins en Máxima 
De Olympische Winterspelen van Salt Lake City 
AutoTelegraaf 
Reiskrant 
Woonkrant 
VacatureTelegraaf 
DFT 
CrazyLife 
Weerkamer 
Al onze specials 
Headlines 
Wereldfoto's 
Wereldfotos 
Reageer op 't nieuws 
---
Kopen 
 Speurders 
ElCheapo 
---
Met Elkaar 
Netmail 
Nice2Meet 
---
Mijn leven 
Vrouw & Relatie 
AstroLink 
Uw horoscoop vandaag 
De Psycholoog 
---
Contact 
Abonneeservice 
Advertentietarieven 
Mail ons 
Over deze site 
Bij ons werken 

Alle uitslagen, standen, programma's 
[terug]
 D E   T E L E G R A A F   T E L E S P O R T 
 
  Met littekens op de slee
   
 

SALT LAKE CITY - De beelden van de brandende puinhopen in New York staan voor altijd op zijn netvlies gegrift. Skeletonner Chris Soule staat in zijn eentje symbool voor de Games of Healing. Een week na de aanslagen van 11 september reed hij als vrijwilliger voor de eerste keer met een bevoorradingstruck Ground Zero binnen. Wat hij zag, tartte iedere beschrijving. "Het was als een film, heel surrealistisch."

Klik op de foto voor een afbeelding op volle grootte (426x284, 14kb)
De Amerikaanse skeleton-ploeg traint al op de baan van Salt Lake City. Stuntman Chris Soule voelt zich in deze gevaarlijke sport op zijn gemak. Tijdens de openingsceremonie zal deze held van 'Ground Zero' echter door emoties worden overmand. (Foto: EPA)
Vanavond beginnen ook voor de 29-jarige Soule de negentiende Winterspelen. Als onderdeel van de openingsceremonie zal de geschonden Amerikaanse vlag van Ground Zero door een erehaag van politieagenten en brandweermensen door enkele sporters het Rice-Eccles Stadion in Salt Lake City worden binnengedragen. Het gebaar dient als een eerbetoon aan de slachtoffers van de terreuraanslagen op het World Trade Center en het Pentagon. Voor Soule moet het een even onvergetelijk als emotioneel moment worden. Hij maakte heel direct de gebeurtenissen van 11 september mee. "De broer van mijn zus had een vriend aan de lijn die zich in de tweede toren bevond op het moment van de crash. Van hem is nooit meer iets vernomen", zegt hij.

Soule zelf bevond zich op het moment van de aanslagen in een hotel in de buurt van New York. "Ik stond op het punt om met een vriend naar een fitnessruimte te gaan. Dat is er niet van gekomen. We hebben uren wezenloos naar de televisie staan staren. Hoe? Wie? Waarom? Ik voelde me persoonlijk aangevallen. Nooit eerder had ik me gerealiseerd dat er mensen op deze wereld rondlopen die tot zoiets verschrikkelijks in staat zijn. Zij zijn duidelijk van een andere categorie dan de mensen die na de ramp hun levens geven om dat van anderen te redden."

"Direct na de aanslag voelde ik dat ik iets moést doen. Ik wilde niet machteloos blijven toekijken. Samen met mijn tante heb ik vervolgens een inzamelingsactie gehouden van allerlei dingen die bij de reddingsoperatie bruikbaar zouden kunnen zijn, variërend van flessen drinkwater, handschoenen, tandenborstels, dekens, gasmaskers en vuilniszakken. Die heb ik vervolgens zelf met een truck naar Ground Zero gebracht. Iets doen is beter dan niets doen", meent Soule. "Het puinruimen is een langdurig proces, waarbij ik hopelijk ook de weken na de Spelen nog mijn steentje kan bijdragen."

Als skeletonner is Soule vanzelfsprekend iemand die risico's niet uit de weg gaat, zijn brood verdient hij sinds een aantal jaren echter met een aanzienlijk gevaarlijker bezigheid. Als professioneel stuntman was hij betrokken bij de productie van een groot aantal films, zoals GI Jane (met Demi Moore in de hoofdrol) en series als Sex and the City en Days of Our Lives. Voor zijn werk woonde hij jarenlang in New York. "Het is een raar gezicht als je nu door de stad rijdt en die twee torens staan er niet meer."

De Spelen in Salt Lake City markeren voor Soule, tegenwoordig woonachtig in San Francisco, een nieuw begin. Zijn sport, waarbij de deelnemers met hun buik op een sleetje liggen en in razende vaart door een ijskanaal naar beneden razen, is voor het eerst sinds 1948, toen de Spelen in St. Moritz werden gehouden, weer terug op de olympische kalender. Soule geldt overigens op basis van zijn tweede plaats in het wereldbekerklassement als een belangrijke kanshebber voor eremetaal. Daarnaast wordt het evenement door de Amerikanen aangegrepen om het geschonden blazoen weer op te poetsen. Het binnendragen van de verscheurde Stars and Stripes tijdens de openingsceremonie, direct na de binnenkomst van de atleten, is daar slechts een voorbeeld van.

Nog meer dan zijn Amerikaanse collega-atleten is Soule zich bewust van de dubbele betekenis van deze Spelen. Gevoelens van patriottisch nationalisme zijn hem dan ook niet vreemd. "Ik houd van mijn vrijheid, van het recht mijn eigen keuzes te maken, overal ter wereld heen te kunnen reizen en me daarbij veilig te voelen. Deze aanslagen hebben me juist doen realiseren hoeveel ik van mijn land hou. Gloss bless America, mijn thuis."




 

zoek naar gerelateerde artikelen


vr 8 februari 2002

[terug]
     
© 1996-2002 Dagblad De Telegraaf, Amsterdam. Alle rechten voorbehouden.