door Fred Soeteman GRONINGEN - Dieptepunt in Wilco de V.'s elfjarige loopbaan als peuterleider in de Groninger crèche Doremi moet zijn seksuele gerommel zijn geweest met het meisje A. Zij was anderhalf jaar. En Wilco had 'last van verliefdheid'.

"Tot op de dag van vandaag ben ik blij dat ik me zelf toen in de hand heb kunnen houden", zei de man gisteren als verdachte van ontucht en verkrachting voor de rechtbank in Groningen, aanduidend dat hij met 't ukkie ondanks zijn opwinding en "het heerlijke gevoel'' nét niet tot het uiterst was gegaan, wat hij kennelijk als een hele prestatie ziet.

Er klonk hevig gesnik van vrouwen in de rechtszaal tijdens deze scène, toen rechtbankpresident mr. F. Wieland op zijn opmerking reageerde met: "Wat u zegt maakt bijna cynisch. Waarom zei u niet eerder tegen uzelf: stop?"

Een tijdlang bleef de vraag onbeantwoord. Maar van lieverlee druppelde er iets door van Wilco's aandrang tussen het grut: "Ik voelde me heerlijk... Nee, ik heb niet overwogen om naar de dokter te gaan om er iets tegen te laten doen. Dat is moeilijk bij iets waar je je lekker bij voelt... Ik had geen zin erover na te denken. Een gewone relatie zou ik nooit krijgen. 't Was een vervanging..."

Officier van justitie mr. Th. Wiersma eiste drie jaar cel (één jaar voorwaardelijk, proeftijd drie jaar) voor misbruik van elf peutermeisjes, ook als privé-oppas bij mensen thuis. De meesten waren drie jaar. Omdat hij heeft bekend dat hij bij zes van hen - met zijn vingers -hun prille lichaampjes heeft gepenetreerd, moet ook verkrachting bewezen worden verklaard, vond de officier.

"Een wolf in schaapskleren", was een typering die rechter mr. Wieland in de mond nam. "De kinderminnende groepsleider... maar o wee!"

Wilco de V. (33), in 1990 bij Doremi begonnen als stagiair en sinds 1994 in vaste dienst als leider van een groep van veertien kleintjes, heeft toegegeven dat hij in de loop der jaren acht meisjes heeft misgebruikt, op het toilet of bij het verwisselen van luiers. Soms verzon hij dat hij dringend moest gaan stofzuigen in een slaapkamer van het kinderdagverblijf, om zich met een pupilletje te kunnen afzonderen. Maar dan nóg gebeurde 't op slechts een paar meter afstand van collega's, die echter nooit iets hebben gemerkt.

Soms moet de man zijn geschrokken van een kinderlijke reactie. Zoals toen zo'n wichtje opeens vroeg: "Wat doe je nou?!" Rechter Wieland: "Frappant dat een kind een volwassene er zo op aanspreekt: een lichtstraal van onschuld."

Samen met kinderen kon hij zijn eigen kinderlijkheid beleven en toch volwassen man zijn - in een mannenlijf - zo spreekt uit de rapportages over Wilco. Zijn pedoseksuele voorkeur kan ontaarden in verslaving. De deskundigen zien hem als onzeker, met faalangst, steunzoekend, passief, en nooit losgeweekt uit de symbiotische band met moeder.

De V. zelf zei gisteren dat hij zijn drang in de toekomst best onder controle kan houden, want hij heeft, sinds negen dagen voor zijn arrestatie in juli jl., "een relatie met een volwassen vrouw". Maar de gedragsdeskundigen voorzien toch een terugval als hij zich niet laat behandelen. Advocaat mevrouw mr. P. Marie vroeg vrijspraak, omdat het bewijs tot stand zou zijn gekomen na De V.'s aanhouding op een moment dat er nog geen redelijk vermoeden van schuld kon bestaan. En anders moet de straf korter uitvallen, om Wilco de gelegenheid te geven zijn volwassen seksuele relatie zo snel mogelijk verder te ontwikkelen.

Uitspraak: 21 februari

zoek naar gerelateerde artikelen

vr 8 februari 2002