De Telegraaf-iDe KrantNieuwsLinkSportLinkDFT.nlDigiNieuwsCrazyLife
vr 8 februari 2002  
---
Nieuwsportaal
---
Uit de krant 
Voorpagina Telegraaf 
Binnenland 
Buitenland 
Telesport 
Financiële Telegraaf 
Archief 
ABONNEER MIJ 
---
En verder 
De euro 
PC Thuis 2001 
Begroting 2002 
De prins en Maxima 
Over Geld 
Fiscus 2001 
Scorebord 
Auto op vrijdag 
Filmpagina 
Woonpagina 
Reispagina 
Jaaroverzicht 2001 
---
Ga naar 
Het huwelijk van de prins en Máxima 
De Olympische Winterspelen van Salt Lake City 
AutoTelegraaf 
Reiskrant 
Woonkrant 
VacatureTelegraaf 
DFT 
CrazyLife 
Weerkamer 
Al onze specials 
Headlines 
Wereldfoto's 
Wereldfotos 
Reageer op 't nieuws 
---
Kopen 
 Speurders 
ElCheapo 
---
Met Elkaar 
Netmail 
Nice2Meet 
---
Mijn leven 
Vrouw & Relatie 
AstroLink 
Uw horoscoop vandaag 
De Psycholoog 
---
Contact 
Abonneeservice 
Advertentietarieven 
Mail ons 
Over deze site 
Bij ons werken 

Alle uitslagen, standen, programma's 
[terug]
 D E   T E L E G R A A F   B I N N E N L A N D 
 
  De nieuwe Chazia Mourali!

door Henk van der Meyden

   
 

AMSTERDAM - Vanavond start zij weer een nieuwe serie afleveringen van De Zwakste Schakel. Ze heeft zich een ander kapsel aangemeten en een nieuwe stijl van presenteren. Het maakt allemaal deel uit van een nieuwe fase in haar leven, waarin zij in haar werk, maar ook in haar privé-leven (haar relatie liep net na anderhalf jaar op de klippen) is beland.

Klik op de foto voor een afbeelding op volle grootte (512x323, 14kb)
Met een nieuw kapsel wil Chazia Mourali niet langer een kopie zijn van de Engelse superbitch Anne Robinson. Chazia: "Ik wil in De Zwakste Schakel scherper zijn in plaats van gemeen of meedogenloos. Ik wil vooral subtieler zijn." (Foto: Frans Jongen)
Is de Boze Stiefmoeder ineens een Engel geworden? Deze charmante foto van Chazia Mourali, de tot nu toe vooral zo bitchachtige presentatrice van De Zwakste Schakel, toont een beeldschone, vriendelijk ogende jonge vrouw, die als dertiger zo een rol zou kunnen spelen in SEX AND THE CITY. Een Nederlandse Ally McBeal ook, maar dan vrouwelijker en meer sexy!

Waar is nu dat SM-achtige imago gebleven dat zij in haar eerste serie uitzendingen waarmaakte na de trailers, waarin zij werd aangekondigd als de meedogenloze Chazia Mourali, een soort vrouwelijke Dracula van deze tijd, die het liefst haar tanden zou willen zetten in haar kandidaten en bij wie het zweepje nog net ontbreekt?

Chazia moet er om glimlachen als ik haar zo beschrijf. Maar dan ernstig: "Ik heb er de afgelopen weken wel voor gevochten dat die trailers niet meer dat gemene en het wrede uitdragen van de show. Ik voel dat ik met het programma, dat vanavond weer van start gaat, zowel in mijn werk als ook privé een nieuwe fase in mijn leven inga."

Bij vrouwen uit zich dat meestal ook in het uiterlijk. Na een verbroken relatie kiezen ze vaak drastisch voor een nieuw leven, nemen zij een nieuwe woning en kiezen ze voor een nieuw kapsel of meten zij zich een nieuwe garderobe aan.

Chazia's relatie, zo vertelt ze me, is na anderhalf jaar kort geleden op de klippen gelopen. Daarbij is zij verhuisd naar een mooi Amsterdams appartement en heeft zij dezer dagen net een drastische verbouwing achter de rug. En wat haar uiterlijk betreft, is ze net voor deze fotosessie naar de kapper geweest. "Dan voel je je als vrouw toch net iets beter."

Subtieler

Ze heeft ook een nieuw kapsel. Het haar is korter. "Ik heb voor een scherpere lijn gekozen", zegt ze. "Ik wil in mijn programma scherper zijn in plaats van gemeen of meedogenloos. Zo heb ik ook die harde rode lippenstift, die ik tot nu toe ophad, afgezworen. Ik gebruik nu meer naturel en wil vooral in de show subtieler zijn."

Ze wil duidelijk niet langer een kopie blijven van de Engelse superbitch Anne Robinson, die de show niet alleen in Engeland, maar ook in Amerika presenteert en daar het afsnauwen tot een cult heeft gemaakt.

Haar imago was aanvankelijk een voorwaarde voor alle andere presentatrices die de show in de wereld zouden presenteren. "Met vijf man van RTL ben ik naar een opname geweest in Engeland en hebben wij instructies gekregen over de geheimen van het format", aldus Chazia. "Wij ontvingen een soort bijbel met allemaal regels waar we ons aan moesten houden. Daar stond ook in dat het dominante en strenge belangrijk waren en dat je kandidaten nooit een compliment mocht maken en als er iets positiefs was, dat naar het negatieve om moest draaien."

"Aan die laatste regel houd ik me nog. Als iemand een heel moeilijke vraag goed beantwoord, zal ik nooit zeggen 'prima', maar 'die twee andere vragen had je wel fout'. Als iemand door de eerste ronde heen is, zal ik niet roepen 'fantastisch', wel 'nu maar afwachten of je de volgende ronde haalt'."

"Complimenten en aardig zijn, zijn dus uit den boze, maar ik heb na de eerste serie wel gemerkt dat we in Nederland toch verschillen van het Engelse publiek. In Engeland zijn er nog altijd meer rangen en standen dan in ons land en kan het bitchmodel van Anne Robinson goed functioneren. In Nederland zijn we nuchterder en houdt men toch meer van ironie."

"Mijn stijl is nu dat ik het programma meer met een knipoog presenteer en die soms harde opmerkingen met een ironische ondertoon geef. Ik snauw geen mensen meer af, zoals in Engeland of Amerika. Ik zeg soms wel valse dingen, maar doe dat toch heel subtiel."

"Zo was er een mevrouw die, als zij zou winnen, daarvan een facelift zou betalen. Toen er niemand op haar gestemd had, zei ik: 'Ze gunnen je zo'n nieuw gezicht zeker allemaal'. Dat is mijn nieuwe stijl."

Knipoog

"Ik mag misschien hard zijn, ik wil daarbij vooral toch fair blijven. Het is nu meer een kwestie van met een knipoog steken onder water geven en er meer humor in brengen zonder de strengheid van de show aan te tasten."

"Dat past meer bij mij en meer bij ons land. Ik merkte bij de eerste opnamen voor de nieuwe serie, die vanavond begint, dat het publiek en de kandidaten dat op prijs stellen. Kijk, in het begin hebben wij die show volgens de regels precies zo neergezet als in Amerika en Engeland. Nu is het onze show geworden. En natuurlijk ben ik blij dat ik nu meer mijzelf kan zijn in plaats van een kopie van een ander."

Natuurlijk zal CHAZIA nooit de warmte en huiselijke gezelligheid, die MIES BOUWMAN legendarisch maakte, mogen uitdragen.

"Ik praat van tevoren ook nooit met de kandidaten. Die zie ik pas in de show. Dat afstandelijke moet er dus wel blijven. Ook na afloop praat ik niet met ze. Daar is ook meestal geen tijd voor. Maar ik zorg er wel voor dat de kandidaten zich meer op hun gemak voelen en ook begrijpen dat dit allemaal maar een rollenspel is, theater eigenlijk."

"Daarom hecht ik ook aan een zo'n groot mogelijke verscheidenheid van rollen. Ik houd er bijvoorbeeld van tegenstellingen te verenigen. Zo doet het mij goed als ik in het programma een longarts heb staan naast een patates-fritesbakker. Dat maakt het spel alleen maar leuker en op zo'n manier kan dat ook tot diepgang leiden."

Diepgang, het is een woord waar ze veel waarde aan hecht.

Kinderbadje

"Ik noem geen namen, maar er zijn toch veel spelprogramma's of quizzen waarbij men toch in het kinderbadje blijft. Dat voorziet ook in een behoefte, maar ik vind zo'n programma als De Zwakste Schakel met verschillende lagen - wat kandidaten, maar zeker ook wat de vraagstelling betreft, alsmede het competitie-element - toch meer inhoud hebben. En inhoud is best mogelijk bij entertainment. Dat merk je steeds meer."

"Het publiek moet je nooit onderschatten. Niet voor niets trekken wij - dat is in het verleden gebleken - zo'n anderhalf miljoen kijkers, die thuis meespelen en hun hersens aan het werk willen zetten. De vragen zijn ook voor iedereen. Er zijn vragen over Goede Tijden Slechte Tijden, maar ook over Franse filosofen of Nobelprijswinnaars. Dat brede aspect van dit programma vind ik leuk."

Chazia wordt er ook moe van, dat zij zich in medialand keer op keer moet verdedigen, dat zij zich als toch intelligente jonge vrouw 'leent' voor een quizprogramma. Dat begon al bij de man met het vingertje en de zwaaiende armen, ANDRIES KNEVEL, die haar de les las dat zij als serieuze journaliste bij RTL 4 was gaan werken. Hij zei het op een toon alsof ze was overgelopen naar de vijand.

Toen Chazia deze week in het programma DE GIDS te gast was, viel een acteur haar aan, omdat hij het onzin vond dat zij in het programma zo graag verschillende culturen en mensen bij elkaar wilde brengen! Op denigrerende toon zei hij: "Het is toch maar een gewoon spelletje. Ik begrijp er niets van wat je bedoelt."

Chazia ging er wijselijk niet verder op in. "Dat is jouw probleem", zei ze. Maar het onderwerp lag weer op tafel. De sfeer van 'Hoe kun je zo'n programma maken als je zelf toch zoveel geestelijke bagage hebt?'.

Chazia zegt: "En dan kijkt men vreemd op als ik zeg dat ik dit programma heel leuk vind om te doen, dat ik het elke keer weer fascinerend vind hoe je iemand zijn zelfvertrouwen ziet groeien in zo'n uitzending of ziet verliezen."

"Als journaliste - wat ik dus al heel lang ben - krijg je mensenkennis. En die komt bij de presentatie van zo'n programma, dat toch ook een journalistieke vorm heeft, goed van pas. Je moet alert zijn, net als bij een goed interview dat je afneemt; je moet je in kunnen leven in mensen en de leiding kunnen houden in zo'n show, waarin er helden en antihelden zijn. Elke aflevering vind ik weer een uitdaging."

Vooroordeel

"Maar als ik mijn enthousiasme tentoonspreid in een talkshow, zit men je alleen maar vreemd aan te kijken. Dan denk ik: mensen, probeer ook eens fair te zijn. Want dat is voor mij altijd een eis, ook in mijn programma. Ik wil altijd met open vizier strijden, maar daar heb ik het zeker in zulke programma's wel eens moeilijk mee. Dat wordt niet altijd gewaardeerd en roept dan agressie op. Men heeft immers al het vooroordeel van 'jammer dat zo'n meisje nu quizmaster is geworden'. Onzin toch."

"Dat ik dit programma mag maken, is gewoon een droom voor mij. En ik hoop dat het tot meer programma's zal leiden op tv, waarin ik mijzelf trouw kan blijven en entertainment met inhoud en diepgang kan combineren. Daar is toch niets op tegen?"

CHAZIA heeft de achtergronden daarvoor en ook een internationale opvoeding. Zij is de dochter van een Tunesische vader en een Nederlandse moeder, die elkaar leerden kennen in Parijs, waar Chazia's moeder als au pair en haar vader als journalist werkte.

"Ik ben ook in Parijs geboren. Daar hebben we enige maanden gewoond. Toen zijn we naar Nederland gegaan, waar mijn vader heel lang als journalist werkte bij de Wereldomroep. Dat journalistieke heb ik dus van hem."

Van haar moeder, die jarenlang lerares was, heeft zij de liefde voor de Franse taal. "Ik ben Frans gaan studeren op de universiteit in Utrecht en ik zou dus ook Franse les kunnen geven op een middelbare school."

"Dat strenge juffrouwachtige dat ik in DE ZWAKSTE SCHAKEL moet spelen, zit ergens wel in me, denk ik. Maar ik heb me dus in de tv- en journalistieke wereld gestort. Ik heb gewerkt op de redactie van RTL Nieuws, maar ook Netwerk gepresenteerd, ik was actief voor de IKON en was jaren werkzaam bij AT 5. In de mediawereld, vooral bij de televisie, heb ik dus veel ervaring opgedaan. En dan is zo'n programma als De Zwakste Schakel, waarin je al die ervaringen kunt gebruiken, toch een geweldige kans om jezelf te manifesteren."

Ze glimlacht: "Weet je dat wij bij De Zwakste Schakel ook een eigen vocabulaire hebben ontwikkeld. Laatst had ik een kleine man als kandidaat en een mooie blonde vrouw. Ik had het al over Sneeuwwitje en de zeven dwergen. Maar op een zeker moment zei die man toen hij weggestemd werd: 'Jammer, ik heb niet gebankt'. Dat laatste woord is echt een Zwakste Schakeluitdrukking dus."

Chazia - haar naam betekent De Zingende Vogel - is zelf in haar taalgebruik heel goed 'gebekt'. Ze kan heel analyserend zijn en filosofisch, maar ze staat midden in het leven.

"Zo vind ik het natuurlijk dat De Zwakste Schakel een soort uitdrukking is geworden in de gevarieerde werelden, of het nu de studentenwereld is waar men het roept, of op de F-Side in de ArenA waar laatst een spandoek hing met de woorden 'Co (dit sloeg op Co Adriaanse), je bent de Zwakste Schakel'. Dan heeft het programma toch wel impact", zegt ze met enige trots. "En dat is ook mijn wens. Ik wil geen doelgroepprogramma maken, maar een uitzending met enige diepte, voor iedereen."

De Zwakste Schakel zou voor haar wel eens de springplank kunnen worden voor een grote duurzame tv-carrière. Als dertiger is zij symbolisch voor een grote groep jongeren, die zo duidelijk hun eigen weg gaan en voor wie de hokjesgeest, die zo lang in Nederland culturen en mensen scheidde, tot het verleden behoort!

Chazia zegt: "Ik blijf aan mezelf werken. Ik lees veel, ga naar opera- en balletvoorstellingen. Ik heb brede interesses en het gevoel dat ik nog heel veel mooie dingen kan gaan doen."

Een positieve jonge vrouw, die - hoewel haar relatie kort geleden beëindigd is - zich in haar nieuwe woning in Amsterdam heel prettig voelt. "Ik dacht eerst, nadat we na anderhalf jaar uit elkaar waren gegaan: als ik nu maar niet heel somber word nu ik alleen ben. Maar ik ben gewoon - en dat verbaasde me eigenlijk wel - heel vrolijk gebleven. Ik zit nu ook, dankzij mijn werk, goed in mijn vel. En natuurlijk is het jammer dat een relatie na enige tijd niet blijkt te 'werken'."

"Of mijn carrière de reden is? Ik weet het niet. Mijn vader was ook journalist, ik kom dus uit een gezin waarin men altijd veel 'uren' maakte en niet op tijd gekeken werd. Dat vormt jezelf natuurlijk ook. Je vindt het vanzelfsprekend dat je werk je opslokt. Ik denk ook dat het daardoor bij mij langer duurt voor ik uitgekristalliseerd ben en er echt aan toe ben een leven met iemand op te bouwen."

"Liesbeth List, bijvoorbeeld, heeft ook op latere leeftijd pas de man leren kennen met wie zij echt duurzaam gelukkig werd. Dat zie je bij meer mannen en vrouwen die zich met al hun hartstocht wijden aan hun carrière. Ze zijn pas later aan hun eigen leven of liefde toe. En misschien is dat ook zo met mij."

Dan opgewekt: "Ik las laatst een verhaal van de sociologe Ineke Weeda, die zei dat relaties op je werk eigenlijk net zulke wezenlijke relaties kunnen zijn als in je prille leven. Daar ben ik het wel mee eens. Ze belde voor de opname van het programma MONTE CARLO, waarin ik morgen te gast ben, Suzanne van der Klugt van de pr-afdeling van RTL 4 met de vraag of ik het leuk zou vinden als zij bij die opname in de studio was. 'Ja, natuurlijk', zei ik. En ze was er. Dat gaf me toch steun, een gevoel van verbondenheid, waardoor ik me die avond heel prettig voelde."

In deze fase van haar leven is vriendschap voor Chazia belangrijk, net als vriendelijkheid en warmte. Vandaar dat nieuwe, meer innemende uiterlijk en dat nieuwe huis.

Ordinair

"En", zegt ze tenslotte, "ik merk nu op straat ook dat de mensen niet meer zo naar me kijken van 'daar heb je die strenge meesteres'. Ze lachen naar me - ook vrouwen - en roepen wel eens 'tot ziens' als ik in een winkel ben, maar ze begrijpen wel dat ik die bitch-rol nu toch met een glimlach en knipoog speel." En dan met wat ironie: "Die gemene laarsjes met die punt-hakken blijf ik wel dragen, net als die leren pakjes. Als jong meisje was ik al gek op leer. Maar mijn moeder verbood me bijvoorbeeld naar de middelbare school een zwart leren jack te dragen. Dat vond ze ordinair. Bij de Bonneterie kocht ze toen een keurige blauwe regenjas voor me. Maar wat dat leer betreft, heeft mijn moeder nu toch het onderspit gedolven", zegt ze met een glimlach.

Moeder Mourali zal er niet om treuren. "Mijn ouders zijn beretrots op me", zegt ze. De Zingende Vogel is goed terecht gekomen en vanuit haar eigen nest zal zij haar vleugels zeker verder uitslaan. Zo zingt zij morgenavond bij CARLO BOSZHARD in zijn programma een lied dat hij speciaal voor haar geschreven heeft. "Dat is toch fantastisch dat iemand dat doet. Daar word ik toch wel opgewonden van", zegt ze.

En bij de opname die ik bijwoonde - kijkt u morgenavond maar - bleek dat ze ook nog heel goed kan zingen en toont ze een andere kant van Chazia. Maar vanavond is zij eerst de spelleidster in het zwart (ik hou zelf ook van die kleur), die kandidaten de stuipen op het lijf zal jagen; niet meer met een botte bijl, maar met opmerkingen die gepaard gaan met een glimlach en een knipoog!




 

zoek naar gerelateerde artikelen


vr 8 februari 2002

[terug]
     
© 1996-2002 Dagblad De Telegraaf, Amsterdam. Alle rechten voorbehouden.