ZOLDER - Bijna vijftigduizend toeschouwers waren in Zolder getuige van een Belgische machtsvertoning bij het wereldkampioenschap veldrijden voor eliterenners. Voor de derde keer werd Mario de Clercq wereldkampioen en op het erepodium werd de bijna 36-jarige Belgische kampioen geflankeerd door zijn landgenoten Tom Vannoppen en Sven Nys. Voor Oranje restte na een ongelukkige wedstrijd slechts de kruimels. Richard Groenendaal finishte als vierde, Gerben de Knegt als vijfde en Wim de Vos als zevende.

Sven Nijs (links) moet in het Belgisch onderonsje op het WK toekijken hoe de toekomstige ploegmaten Tom Vannoppen en Mario de Clercq over de wereldtitel vergaderen. Achter de drie Belgen eindigde Richard Groenendaal (inzet) buiten de prijzen als vierde.

Nog geen half jaar geleden maakte Mario de Clercq bekend, dat het WK in Zolder zijn laatste veldrit zou zijn. De zoon van oud-wereldkampioen René de Clercq verlengde daarom zijn contract bij Domo - Farm Frites niet, maar in de loop van het seizoen kreeg de crosser uit Wortegem-Petegem spijt van zijn beslissing. In de grote wedstrijden liet De Clercq zien, dat hij nog steeds tot de beste veldrijders van het moment gerekend mag worden en daarom wilde hij er alsnog een seizoen aan vastplakken. Bij Domo was ondertussen geen plaats meer, maar zijn vroegere sponsor Palmans lijfde hem graag weer in. In Zolder liet Mario de Clercq zien, dat hij de juiste beslissing heeft genomen.

Vanaf de eerste ronde dicteerde hij het wedstrijdverloop en dwong de concurrentie tot een flinke inspanning. Vooral Richard Groenendaal moest van ver terugkomen. "Bij de start werd ik ingesloten en daarna zat ik achter een valpartij. De wedstrijd was eigenlijk nog niet verloren, maar doordat iemand tegen mijn versnellingsapparaat was geknald, kon ik twee ronden lang niet schakelen. Ik kwam daarna toch makkelijk weer van voren, maar toen ik erbij kwam maakte Ben Berden in een afdaling een onsportieve manoeuvre waardoor ik viel. Bij die val kwam er een trapper in mijn kuiten en meteen was ik enkele ronden uit mijn ritme. Later had ik nog problemen met mijn schoen. Toen was het echt verloren. Meer dan een vierde plaats zat er niet in."

De beste Nederlander berustte na afloop in de nederlaag, want hij besefte dat er tegen deze Belgische overmacht op zo'n snel parcours weinig te doen was. "Ik was heel sterk. Dat blijkt ook uit de uitslag, want ik had ondanks alle tegenslag maar 10 seconden achterstand. Alleen had ik weinig kunnen ondernemen tegen Mario de Clercq, want die is gewoon in de sprint te sterk. En je rijdt hem er niet zomaar af."

De nieuwe wereldkampioen was niet alleen de sterkste, maar zeker ook de slimste. Hij liet steeds de andere Belgen de kastanjes uit het vuur halen en alleen in uiterste nood reed hij gaatjes dicht. Toen Tom Vannoppen er in de vijfde ronde vandoor ging, zat De Clercq dan ook in een zetel. "Ik hoef mijn aanstaande ploegmaat toch niet terug te halen?", verontschuldigde hij zich. Die ondankbare klus nam titelverdediger Erwin Vervecken op zich en dat werd hem door zijn ploegmaten niet in dank afgenomen. De Clercq was de lachende derde, want nadat Vervecken voor een hergroepering zorgde werd de SpaarSelect-renner zelf door een kettingprobleem uitgeschakeld. Vanaf dat moment was De Clercq zijn gevaarlijkste concurrent kwijt. Samen met Nys en Vannoppen sloeg de Belgische kampioen een beslissende kloof.

Sven Nys zat als enige Rabo-renner op dat moment gevangen tussen de twee aanstaande ploegmaats. Nys en De Clercq keken elkaar in de laatste ronde nog het wit uit de ogen, waardoor Groenendaal en Gerben de Knegt nog akelig dichtbij kwamen. "Ik kon op dat laatste bergje net niet hard genoeg overnemen, anders komen we er nog bij", verweet Gerben de Knegt zichzelf.

Wim de Vos kwam zwaar gehavend over de eindstreep. Bij een val in de eerste ronde blesseerde de Brabander zijn rechterhand. Waarschijnlijk brak hij daarbij een kootje van zijn wijsvinger. Gisteravond meldde hij zich bij het ziekenhuis om foto's te laten maken. De Vos bleef ondanks de val op dat moment toch de best geplaatste Nederlander. Als stoorzender zorgde De Vos ervoor, dat de Nederlandse ploeg nog in de wedstrijd bleef. Ik had geen keuze, ik moest er naar toe rijden en daarna proberen het tempo te breken. Maar het was gewoon een shit-koers. Als je hoort hoe wij bij het inrijden al uitgejoeld en uitgescholden werden. Dat was gewoon niet meer leuk. Je moet dan een knop in je hoofd omzetten, maar dat lukt niet altijd. We hadden vandaag 50.000 tegenstanders."

De uitzinnige mensenmassa was voor de Belgische ploeg daarentegen een geweldige steun. "We reden door een juichende mensenmassa en dat geeft je echt een kick", vond Mario de Clercq. "Ik heb de laatste weken in de Belgische pers van oud-wereldkampioenen veel kritiek gehad en daar kan ik slecht tegen. Ook de ruzie met mijn vader zat mij dwars. Ik kon het niet verkroppen dat hij met mijn moeder gebroken heeft. Maar deze week had ik de ruzie met hem bijgelegd en die emoties werden me teveel", zei hij half huilend. Aan stoppen wil Mario de Clercq voorlopig niet meer denken. "Zo'n stomme uitspraak zul je de komende jaren niet meer van mij horen. Van der Poel behoorde op z'n veertigste nog tot de besten, waarom zou ik dat niet kunnen?"

WK veldrijden. Elite: 1. De Clercq (Bel) 1.01.11, 2. Vannoppen (Bel) 0.03, 3. Nijs (Bel) 0.06, 4. Groenendaal (Ned) 0.10, 5. De Knegt (Ned) 0.14, 6. Arnould (Fra) 0.21, 7. De Vos (Ned) 0.22, 8. Wellens (Bel) 0.26, 9. Berden (Bel) 1.19, 10. Frischknecht (Zwi) 1.38, 17. Nijland 3.25. Niet gefinisht: Van den Bergh.

Vrouwen: 1. Leboucher (Fra) 39.06, 2. Kupfernagel (Dui) 1.04, 3. Van den Brand (Ned), 4. Dunlap (VSt), 5. Grande (VSt) 1.41, 7. Hormes-Ravenstijn 2.00, 11. Dorland 2.41, 14. Mansveld 3.13, 16. Leijten 4.16.

zoek naar gerelateerde artikelen

ma 4 februari 2002