TILBURG - De meeste toeschouwers waren lang en breed op weg naar huis. De ereronde van Raymond Victoria na Willem II-Ajax ontging ze daarom. Echter, de aanwezigen die de uitgang nog niet gevonden hadden, krabden zich flink achter de oren. De Tilburgse verdediger moest welhaast een bal tegen het achterhoofd hebben gekregen. Victoria liep al klappend het veld rond of Willem II niet met 3-1 had verloren van Ajax, maar juist gewonnen, of hij het winnende doelpunt had gescoord en het zijn laatste wedstrijd was geweest in het gemeentelijk sportpark alvorens een mooie transfer naar het buitenland te aanvaarden.

Victoria (m) scoort in eigen doel. (Foto: Fotografie Rob de Jong)

Echter niets van dit alles. Aangekomen bij de spelerstunnel ging Victoria even door de knieën en drukte opwellende tranen weg. Hij voelde zich zo schuldig aan de nederlaag tegen Ajax, dat hij zich met het rondje langs de tribunes verontschuldigde. Een zeldzaam tafereel, een voetballer die zoveel schuldbesef aan de dag legt.

Hoewel Victoria het overdreef, hielp hij Ajax wel degelijk in het zadel nadat de Amsterdammers in de 42e minuut op achterstand waren gekomen toen Jatto Ceesay de vrije trap van Denny Landzaat vrij mocht intikken van Tim de Cler, 1-0. In de 60e werd Victoria door invaller Pius Ikedia voorbij gelopen alsof hij er niet stond. De goochelende Zlatan Ibrahimovic miste de voorzet van de Nigeriaan, waarna Ikedia dreigde geschiedenis te schrijven door zeldzaam uniek zijn eigen voorzet achter doelman Geert de Vlieger te werken. Tot het voetje van Victoria dit verhinderde, maar de Willem II-er de bal daarmee wel in eigen doel schoot; 1-1.

Het betekende niet het einde van de lijdensweg voor Victoria. In blessuretijd van de tweede helft bood hij de naar links uitgeweken Andy van der Meyde juist genoeg ruimte om een voorzet op het hoofd van Nikos Machlas te planten, die de 2-1 voor zijn rekening nam. En of het nog niet genoeg was: een minuut later bleek Van der Meyde hem opnieuw te snel af. Ditmaal met Cristian Chivu als volgend station, die de bal rustig transporteerde naar Ikedia, die simpel de 3-1 over De Vlieger in het doel tilde. Het was de achtergrond van de gang naar Canossa van Raymond Victoria na afloop van Willem II-Ajax.

Toch had Ajax het niet alleen aan het zetje in de rug van Victoria te danken dat het uiteindelijk met de overwinning ging strijken. De ploeg speelde beduidend beter dan een week geleden in Den Bosch, domineerde, legde Willem II het tempo op, kreeg kansen voldoende, maar faalde alleen in de afwerking. Totdat trainer Ronald Koeman z'n gelukkige hand van wisselen uitspeelde. Joey Didulica kwam noodgedwongen voor de geblesseerde Fred Grim, maar met Pius Ikedia en Nikos Machlas bracht hij achteraf twee voor Willem II ongrijpbare aanvallers, die ook zouden scoren.

Bij het gebrek aan stootkracht voor de komst van de Nigeriaan en Griek werd vermanend gewezen naar Zlatan Ibrahimovic. Inderdaad zou het niet verkeerd zijn als de Zweed wat meer pit toont in het strafschopgebied. Voetballend is hij beter dan Nikos Machlas, hij kan anderen beter laten voetballen, maar je krijgt als spits van Ajax een probleem als je niet scoort.

"Hij beweegt te weinig en mist scherpte voor het doel", vindt Ronald Koeman. Een juiste constatering. Waar een spits van Ajax, en eigenlijk alle teams, bij een voorzet vanaf de flanken per definitie de eerste paal moet zoeken of voor de verrassing eens de tweede paal; daar blijft Ibrahimovic maar hangen rond de strafschopstip. Een keer ging hij naar de eerste paal bij een voorzet van Van der Meyde en had toen z'n gevaarlijkste moment. De bal belandde echter in het zijnet. "Hij moet dit veel vaker doen. Een spits die continu beweegt is moeilijk af te stoppen. Op dat punt moet Ibrahimovic verbeteren, wil hij de spits worden, die hij kwalitatief in zich heeft."

Een geluk voor Ajax, maar minder florissant voor Ibrahimovic, betrof het optreden van invaller en concurrent Machlas, die bij voorzetten juist deed wat de Zweed naliet. Koeman: "Bewegen, lopen naar tweede paal en plotselinge actie naar eerste paal." Zo pakte Machlas z'n metertje op Jos van Nieuwstadt bij de 2-1 voor Ajax. "Ik heb Ibrahimovic m'n vertrouwen gegeven, maar je wilt er wat voor terugzien. Daarbij kan je niet zomaar over een goede invalbeurt van iemand als Machlas heenstappen."

Twee weken geleden leek het erop of Ronald Koeman voor langere tijd zou vasthouden aan een vaste elf en alleen in geval van schorsingen en blessures wat zou veranderen. Tot op zekere hoogte wilde hij dat ook, maar de trainer van Ajax wenst z'n ogen niet te sluiten voor de praktijk. "De enige echte vastigheid voor de spelers is ons systeem van 4-3-3 met een aanvallende middenvelder. De personele bezetting laat ik afhangen van hoe de onderlinge concurrentie verloopt."

Vandaar dat Koeman er na Willem II-Ajax wat luxe-problemen bij heeft. Mede door z'n wissels en enig zelfinitiatief van Van der Meyde en Ikedia, die op eigen houtje van flank wisselden. Voor beiden leek het niet uit te maken of ze op links of rechts speelden. Kwalitatief is het voor het Ajax van Koeman om het even. Met Ikedia verdween de aanvallende middenvelder Richard Knopper naar de kant en werd die plaats ingenomen door Wamberto, die in de basisformatie als linksbuiten stond opgesteld. De Braziliaan bewees centraal beter tot zijn recht te komen dan langs de krijtlijn en stichtte achter de spits meer gevaar dan Knopper.

Neem daarbij het sterke invallen van Machlas en het moet raar lopen wil Koeman donderdag in de kwartfinale van de Amstel Cup tegen FC Groningen niet zo starten als hij tegen Willem II is geëindigd. En wellicht is het het ei van Columbus. Het zou niet voor het eerst in de historie van het voetbal zijn dat de samenstelling van een kampioenselftal bij toeval tot stand komt. En Raymond Victoria van Willem II kan dan zeggen dat hij er met zijn neus bovenop heeft gestaan.

zoek naar gerelateerde artikelen

ma 4 februari 2002