BUENOS AIRES - Nadat Argentinië maandenlang de ene tegenslag na de andere te verwerken kreeg, gloort er nu eindelijk weer een lichtpuntje aan de Zuid-Amerikaanse hemel. Het land is vrij verklaard van mond- en klauwzeer, waardoor de exportban onlangs is opgeheven. Inmiddels lopen de Argentijnen zich dan ook warm om hun vlees weer naar Europa te exporteren, wat ook op de pampa voor enig soelaas kan zorgen.
De lidstaten van de unie zijn volgens directeur Roberto Arancedo van de grote veemarkt van Liniers goed voor een afzet van zeker 28.000 ton eersteklas vlees, de zogenaamde Hilton Cut, per jaar. "Dit is ongeveer een tiende deel van onze totale vleesuitvoer. Met andere woorden het moet mogelijk blijken om het exportvolume naar Europa nog aanzienlijk op te voeren", aldus Arancedo.
Ook Diego Guelar, voorzitter van de Club van de Glimlachende Koe die het magere Argentijnse vlees meer internationale bekendheid wil geven, denkt dat het moment rijp is voor een export-offensief. "De veestapel van ons land is misschien wel de gezondste ter wereld. Omdat Argentinië geen vlees importeert bestaat er geen enkel risico op de gekkekoeienziekte (BSE) terwijl ook andere aandoeningen als mond- en klauwzeer nu tot het verleden horen. Wij exporteren gewoon de beste magere biefstuk afkomst van 's werelds sappigste weilanden", aldus Guelar.
Desalniettemin handhaven Japan, Zuid-Korea en Mexico voorlopig hun importverbod op Argentijns vlees. Volgens Diego Guelar is er hier sprake van een misverstand: "Het is nu aan ons om de autoriteiten van deze landen ervan te overtuigen dat ze met het verbannen van ons vlees eigenlijk zichzelf tekort doen."
De uitgestrekte pampa in Centraal-Argentinië herbergt zo'n 50 miljoen stuks vee. Van het vlees van de ruim twaalf miljoen koeien die bij de slachthuizen arriveren is 85% bestemd voor de binnenlandse consumptie. Ondanks de aanhoudende economische crisis verorbert elke Argentijn gemiddeld nog steeds meer dan 70 kilo vlees per jaar. Een sappige biefstuk hoeft in de meeste supermarkten van Buenos Aires niet meer te kosten dan anderhalve euro.
Een hervatting van de grootschalige vleesexport is evenwel van levensbelang voor de Argentijnse veeteelt.
De meeste veehouderijen zitten thans diep in de rode cijfers.