BRUSSEL - Het Wereld Natuur Fonds (WNF) is gisteren een grote campagne begonnen tegen de overbevissing van de Europese wateren. De organisatie pleit voor een drastische hervorming van het Europese visserijbeleid. De Brusselse subsidiestroom zou er nu alleen maar toe leiden dat de zeeën in hoog tempo worden leeggevist, en het maritieme milieu eraan gaat, stelt het WNF.

"Als er nu niets gebeurt, wordt de situatie catastrofaal", stelt Tony Long, directeur Europa van WNF. "De werkelijkheid is nog veel erger dan de cijfers weergeven." Volgens het WNF worden veertig van de zestig commerciële vissoorten in Europa zwaar overbevist waardoor de biologische stand ernstig in gevaar is gekomen.

De EU-vloot kampt met een overcapaciteit van zo'n 40 procent. Al die boten jagen op steeds minder vis, varen steeds verder uit om de ruimen toch vol te krijgen, en vangen steeds jongere vissen. Daarmee treffen ze het hart van de visstand, die voor soorten als kabeljauw, haring, tonijn en zwaardvis dramatisch is teruggelopen. Bovendien loopt de bijvangst de spuigaten uit. Bijna eenderde van alle vangsten wordt weer overboord gezet omdat de vissen van de verkeerde soort zijn of te klein om te verkopen.

Brussel houdt de situatie in stand met een jaarlijkse subsidiestroom van zo'n 1,4 miljard euro, die de visserij vooral investeert in nog modernere schepen met nog meer capaciteit. "Het is een vicieuze cirkel waar snel een eind aan moet komen", aldus WNF-topman Claude Martin. Eurocommissaris Fischler (Landbouw) heeft de visquota al drastisch verlaagd. Dit jaar gaat hij het Europese visserijbeleid volledig herzien om de industrie een duurzamer karakter te geven. Alle landen zijn het erover eens dat er iets moet worden gedaan tegen de enorme overbevissing omdat er anders straks geen visserij meer over zal zijn.

Probleem is dat vooral landen met een grote visindustrie, zoals Spanje en Frankrijk, zich met hand en tand verzetten tegen het verlagen van de subsidies omdat hun vissers dan in opstand komen. Zeker in Frankrijk, waar de verkiezingen naderen en de militante Bretonse vissers er niet voor aarzelen alle havens te blokkeren, ligt de zaak erg moeilijk.

De Unie heeft haar problemen ook geëxporteerd naar ontwikkelingslanden in Afrika, waar de EU-vloot mag vissen tegen betaling door Brussel. Het WNF wijst er op, dat deze akkoorden de lokale vissers in de problemen brengen terwijl zij vaak niets terugzien van de compensatie.

zoek naar gerelateerde artikelen

do 24 januari 2002