BRUSSEL - Het Nederlandse bedrijfsleven is een juridische actie begonnen tegen eurocommissaris Monti (Concurrentiezaken). Die is van mening dat de Nederlandse fiscale regeling voor concernfinanciering in feite verkapte staatssteun is. Daardoor dreigt het gevaar dat Nederland moet gaan bloeden voor de regeling die is bedoeld om kapitaal van internationaal opererende bedrijven in Nederland te houden. In het ergste geval moeten ettelijke miljarden euro's worden terugbetaald.

Eurocommissaris Mario Monti. (Foto: EPA)

Volgens Pieter Dijckmeester, secretaris fiscale zaken van het VNO-NCW, steunt zijn organisatie de 'tegenaanval' tegen Monti volledig. "Het bedrijfsleven wil niet alleen op het kompas van de politiek varen en komt daarom zelf in actie." Een spoedprocedure bij het Europese Hof in Luxemburg zou in een half jaar klaarheid moeten kunnen brengen.

Het onderwerp is echter gevoelig. De Europese Commissie is al een tijdje op het oorlogspad om alle 'fiscale lokkertjes' in Europa te bekijken en te veroordelen als bedrijven fiscaal zo gunstig worden behandeld om maar binnen te komen dat sprake is van concurrentievervalsing. De Ieren schermen met lage tarieven en de Belgen hebben de zogenoemde 'coördinatiecentra' waarbinnen internationaal opererende bedrijven ook goed zitten. De Belgen hebben de aanmaning gekregen om rond 2005 te stoppen met die centra, maar er hoeft geen geld terug te worden betaald.

Ook de diverse gunstige Nederlandse 'rulings' liggen onder vuur. De belangrijkste, de deelnemingsvrijstelling, is voorlopig gered, maar Monti kijkt begerig naar de concernfinanciering en overweegt daar wel terugvordering.

Deze regeling uit 1997 was bedoeld om kapitaalvlucht tegen te gaan. Er maken 87 bedrijven gebruik van en die mogen 80% van de winst op financiering van dochters als 'risicoreserve' opzij zetten en betalen daarover 7% belasting. Op die manier is het vanuit Nederland goedkoop bankiertje spelen voor het hele concern. Sinds de regeling er is, is er veel kapitaal naar Nederland teruggekeerd (per saldo vaart de fiscus toch wel bij de regeling) dat nu weer even snel dreigt te verdwijnen buiten Europa: saldo nul voor de Nederlandse regering en voor de Europese Commissie.

"Nederland kan nog niet in beroep tegen de veroordeling (c.q. terugvordering van Monti), omdat die er officieel nog niet is. Daarom willen we nu vooraf laten vaststellen dat de regeling geen nieuwe steunregeling is waardoor ook de argumenten voor terugvordering vervallen", aldus advocaat Erik Pijnacker Hordijk van De Brauw Blackstone Westbroek, die het feitelijke proces namens de Nederlandse belanghebbende bedrijven voert.

De Nederlandse actie is de eerste grote tegenaanval aan het adres van de Europese Commissie en in feite een testcase wie de langste adem heeft. De Nederlandse overheid en bedrijfsleven trekken samen op. In 1996 heeft de toenmalige staatssecretaris van Financiën Willem Vermeend zijn eigen uitvinding met verve verdedigd en de overheid wil het bedrijfsleven nu ook de garantie bieden dat de regeling met miljardenbelangen niet onderuit wordt gehaald door Monti. Deze verwijt Nederland de speciale belastingfaciliteit in 1997 niet vooraf te hebben gemeld, waardoor geen toets op verkapte staatssteun mogelijk was. Volgens Pijnacker Hordijk hoefde er niet gemeld te worden omdat er grote gelijkenis is met de Belgische coördinatiecentra die de dans wel ontspringen en ontkomen aan terugvordering.

zoek naar gerelateerde artikelen

di 22 januari 2002